วันศุกร์ที่ 10 ก.พ. 2560
ที่วัดสวนสมบูรณ์ ต. สวนแตง อ. ละแม จ. ชุมพร ที่นั้นผมตื่นขึ้นมาประมาณตี 5 มองออกนอกหน้าต่างเห็นท่านสมภารวัดกับโยมญาติช่วยกันจัดอาหารเช้าให้พวกเรา ผมรีบไปอาบน้ำทำภารกิจส่วนตัวเสร็จแล้วก็ลงไปร่วมด้วยช่วยกันทันได้แต่รับประทานอาหารหลังจากนั้นก็ร่วมทำวัตรสวดมนต์ตอนเช้าเสร็จแล้วได้โอภาปราสัยพอให้ได้รำลึกถึงกันท่านสมภารยินดีต้อนรับคณะพวกเราด้วยท่านเป็นศิษย์เก่า มจร. วข. นครศรี ฯ ท่านบอกยินดีเสมอเชิญมาแวะพักทักทายมานอนเถิด ผมนี้มองไกลย้อนไปในอดีตถึงความผูกพันกับสถาบันของเราก่อนจากลาผมได้เข้าไปไหว้ท่านคุยกันตามประสาคนปักษ์ใต้แล้วได้มอบของที่ระลึกที่ได้มาเยือนและพักผ่อนนอนหลับกัน
ถ่ายรูปมีท่านสมภารวัดสวนสมบูรณ์ด้วย
หลังจากนั้นคณะพวกเราก็ออกเดินทางล่องใต้มีการย้อนคิดถึงเรื่องเล่าต่าง ๆ เช่นข้อมูลจากไกด์สาวลาวให้ข้อมูลการกำเนิดแม่น้ำโขง การกำเนิดกำแพงยักษ์ ประเพณีการแต่งงานของชนเผ่าในลาวเช่น การปลูกเรือนทำหน้าต่างช่องเล็กพอสอดมือเข้าไปได้ เขาให้สาวเจ้าอยู่ภายในเรือน ฝ่ายหนุ่มยื่นมือเข้าไปในช่องน้อยนั้น สาวจับมือดูถ้ามือหยาบแข็งแรง สาวเจ้าจะออกมารับรักด้วยชายหนุ่มเป็นผู้ขยันทำมาหากินเป็นต้น บนรถตลอดเส้นทางมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันตลอดจนมาถึงช่วงท้ายผมบรรยายในภาพรวมมาถึงจุดหนึ่งเกิดอารมณ์ตื้นตันใจบอกไม่ถูกเพราะเราเป็นลูกชาวนามาเรียนมหาจุฬาถ้าไม่มีมหาจุฬา...เราคงเป็นเด็กเลี้ยงควายอยู่บ้านนอกคอกนา...เออ ตลอดเวลาของการเดินทางเราสนุกสนานเราหัวเราะแต่บัดนี้เกิดอารมณ์เศร้าน้ำตามันไหลตกลงไปข้างในจิตวิญญาณ...ร้องไห้...ต่อไปไม่ถูกจึงยื่นไมล์ให้ลูกศิษย์ว่ากันต่อไปแล้วผมก็หยุดอยู่แค่นั้นเองจนถึงบ้านพักก็เย็นมากแล้ว
ขอขอบคุณทุกสิ่งที่ได้พบเจอล้วนเป็นประสบการณ์แห่งการเรียนรู้ทั้งนั้น ขอสูมาเต๊อะหากผมได้ล่วงเกินสิ่งใด ๆ หวังเพียงว่าเราได้ร่วมเรียนรู้ตามศาสตร์สมัยใหม่ให้เท่าทันความเปลี่ยนแปลงไปของชาวโลกและทำชีวิตให้สอดคล้องไปกับธรรมชาติจนกว่าจะหมดลมหายใจสลายไปตามกาลเวลานั้น
ไม่มีความเห็น