พี่และเจ้า : เรารู็กัน
" พี่และเจ้า : เรารู้กัน "
ในเส้นทางกิจกรรม : เชื่อว่า ยิ่งก้าวก็ยิ่งไกลขึ้น - และถ้าก้าวเรื่อยๆ ระยะทางก็เพิ่มขึ้นเป็นเนืองนิจ
หลายต่อหลายครั้ง อาจไม่ได้เอ่ะใจสังเกตว่า " ก้าวที่ยกย่างเหยียบไปข้างหน้านั้น ให้อะไร ? "
กระทั่งว่า วันที่เริ่มทำสิ่งใหม่แล้วพบปัญหา ก็ได้รู้ สิ่งที่ทำมาอาจยังไม่มีคำตอบว่าได้อะไร รู้เพียง
ว่า "เล็กๆน้อยๆที่ได้จากการก้าวครั้งที่แล้ว...ช่วยให้แก้สถานการณ์และเดินไปต่ออย่างสมบูรณ์ได้"
เวทีแห่งการแสดง : กระบวนการวิธี ความศรัทธา คือพลังแรกที่จะกระตุ้นให้มือ-สมอง
ได้เคลื่อนไหวออกท่าทางไปด้วยอิสระ ขณะเดียวกันสมองก็หลั่งพลังแห่งวิธีคิดใหม่ๆ
ออกมาในเวลาเดี๋ยวนั้นเลย
เด็กๆคือสีสัน เราก็จัดสรรค์ อย่างสร้างสรรค์
" เจ้าเด็กเอ๋ย ความคิดความอ่าน เจ้ายังบริสุทธิ์
ความถูกผิด จึงเป็นเพียงความ ไร้เดียงสา
หากเจ้าเติบโต เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมา
ความไร้เดียงสา จักหาย กลายเป็นผู้กล้าที่สามารถเอย "
" ฝากเม็ดพืชไว้กับดิน หวังว่าดินจะได้พึ่งเจ้า
ฝากป่า น้ำ ดิน ภูเขา โอบอุ้มพืชอย่างเจ้าไว้เติบโต
ขอเจ้าจง ศรัทธา ทางข้างหน้า แม้อุปสรรค์มากโข
เจ้าจงเติบโต อย่างกล้าแกร่ง แห่งผืนดิน "
......................................................................... บรรณกร .........................................................................
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น