วันที่ 51 ฉันจะจำว่าครั้งหนึ่ง ฉันเคยฝึกสอนโรงเรียนสาธิต (10 ก.พ. 60)

บันทึกความทรงจำ ณ สาธิตราชภัฏเชียงใหม่ ในปี 2560 .......

ก่อนที่จะได้มาสอน แล้วรู้ว่าตนเองจะได้มาฝึกสอนที่โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

ถือว่าเป็นอะไรที่ค่อนข้างเครียด กดดัน เนื่องจากมีรุ่นพี่บอกต่อกันมาด้วยว่า เป็นโรงเรียนโหด

ผู้ปกครองเอาเรื่องอยู่ เด็กซน เคยมีนักศึกษามาฝึกแล้วร้องไห้อยากออก เราเองก็คิดไปต่าง ๆ นานา

พอเข้ามาช่วง ๆ บอกเลยว่าค่อนข้างที่จะต้องปรับตัว ไม่เคยเห็นเด็กแบบนี้ คือซนมาก พูดไม่รู้เรื่อง

ไม่ค่อยมีระเบียบวินัยสักเท่าไหร่ เพราะก่อนหน้านี้เคยไปแต่โรงเรียนที่เป็น สพฐ. โรงเรียนแถวบ้าน

แต่โรงเรียนนี้บอกว่าเป็นรัฐบาล มันก็ไม่เหมือนนะ มันเหมือนเป็นกึ่งรัฐบาลกึ่งเอกชน ซึ่งหนักใจ

ตอนมาแรก ๆ เด็กซนจริง ๆ หาวิธีปราบหลากหลายวิธี แล้วฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยดุเด็กเท่าไหร่ ดุไม่ค่อยเป็น

แต่พอเราสอนไปนาน ๆ เราจะสามารถปรับตัวได้ เรามีครูพี่เลี้ยงที่คอยบอก เรามีครูประจำชั้นที่คอยชี้แนะ

มีครูท่านอื่นที่คอยให้คำปรึกษา และรับฟังความคิดเห็น ทำให้ทุกวันนี้ฉันสอนเด็กโรงเรียนนี้ได้โดยไม่ต้อง

มาค่อยตะคอกเสียงดังเหมือนตอนมาาสอนครั้งแรก ๆ ตอนนี้แค่พูดเสียงดุนิดหน่อย เด็กก็จะเกรง

จะเงียบไปเอง การจัดกิจกรรมการเรียนการสอน พิสูจน์ได้จริงว่าช่วยสร้างความกระตือรือร้น

และสร้งความสนใจให้กับเด็กได้เป็นอย่างดี แต่ก่อนจะทำกิจกรรมต้องอธิบายให้เด็กฟังจนเข้าใจก่อน

เน้นย้ำบ่อย ๆ เพราะว่าเด็กยังเล็ก การที่เราเตรียมการสอนไปช่วยให้เราสามารถดำเนินการสอนไปได้อย่างราบรื่น

สื่อการสอนช่วยให้เด็กเข้าใจการเรียนการสอนได้ง่ายยิ่งขึ้น ดีกว่าการสอนแบบอธิบายหรือสอนแบบเขียน

บนกระดานโดยที่เด็กไม่ได้มีส่วนร่วมอะไรเลย เวลาฉันสอนฉันมักใช้การถามคำถามกระตุ้น

ฉันถามให้เด็กตอบในทุกๆ ช่วง ทั้งก่อนเรียน ระหว่างเรียน และสรุป การถามคำถามจะทำให้เด็กสนใจเรามากขึ้น

เพราะถ้าเขาไม่สนใจ เขาจะตอบไม่ได้ มาตอนแรกสอนไม่เป็น เก็บเด็กไม่ได้เลย คิดย้อนไปแล้วยังตลก

ตัวเองไม่หาย สอนไปเด็กก็คุยแข่ง พอเราสอนเด็กก็จะอ้าปากคุย แต่ตอนนี้ดีขึ้นมามากแล้ว ถึงจะไม่เก่ง 100%

แต่ก็ภูมิใจที่การที่เราได้มาอยู่ที่นี้ 1 เทอม ทำให้เราได้รับอะไรมากมาย เราได้ประสบการณ์ เราเอาประสบการณ์

ที่เราได้รับมาเรียนรู้ มาพัฒนาตนเอง ฉันเชื่อว่าสักวัน เราจะสามารถเป็นครูสอนที่ดีคนหนึ่งได้

ฉันเจอแบบอย่างการเป็นครูทั้งที่ควรจะนำเอามาเป็นแบบอย่าง และก็อาจจะมีบางตัวอย่างที่ไม่ควรนำมาเป็นแบบอย่าง

ทุกสิ่งคือการเรียนรู้ ทุกคนไม่ได้ดีไปซะหมด แต่เรามีสิทธิ์เลือกว่าเราจะเป็นคนแบบไหน เราไม่ชอบสิ่งไหนเราอย่าทำ

ตัวอย่างที่ดีฉันจะเก็บไว้ ส่วนตัวอย่างที่ไม่ดีก็จะนำไปเป็นบทเรียน ว่าถ้าโตมาเราจะไม่เป็นครูแบบนี้เด็ดขาด

มาจนถึงวันนี้ วันที่ใกล้จะจบปี 5 แล้ว จากที่เรียนมา 4 ปีและได้ออกฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูอีก 1 ปี

ต่อไปนี้จะเริ่มเข้าสู่ชีวิตการทำงานอย่างแท้จริง เวลาผ่านไปทำให้เราโตขึ้น จากเด็ก ม.6 วันนั้นที่ไม่รู้เรื่องอะไร

วันนี้ใกล้จะเรียนจบแล้ว ต่อไปก็จะทำตามฝันของตนเอง อ่านหนังสือ เพื่อเข้าสู่สนานแห่งการสอบบรรจุครุผู้ช่วย

ฉันจะพยายามทำความฝันให้สำเร็จ ฝันนี้อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้ว สู้ให้ถึงที่สุดเพื่ออนาคตที่งดงาม

ต่อไปคงจะคิดถึงเด็ก ๆ คิดถึงเพื่อน ๆ ที่เรียนมาด้วยกัน

ถ้ามีโอกาสเราจะได้พบกันใหม่นะสาธิต

ประตูเข้า - ออก ที่ใช้กันเป็นประจำ

โรงเรียนที่ไม่มีสนานบอล ไม่มีพื้นที่มากมาย แต่มีอาคารสูงถึง 5 ชั้น

โรงอาหารที่นั่งทานด้วยกันทุกวัน ต่อไปนี้คงจะเงียบเหงา

เราผ่านทุกสิ่งทุกอย่างมาได้ ก็เพราะเรามีเพื่อน ( รักนะ )