๔๙๓..เรื่องราวชีวิต..ก่อนอาทิตย์อับแสง

“..เคยชม ร่วมภิรมย์ใจ ด้วยความรักจริง ยิ่งใหญ่ ผูกพันหัวใจ เรามั่น รักเอย เคยอยู่เคียงกัน ร่มเย็นมิเว้น วายวัน ด้วยความสัมพันธ์ยืนยง...”

“...ทิวางาม ยามอยู่เคียงคง สุริยาแสงส่อง ปวงชีวิตในโลก ดำรงเริงใจ ร้างกัน วันห่างไปไกล มืดมนหมองมัว ปานใด เยือกเย็นเข็ญใจ รัญจวน...”.....

เปิดเพลงฟังในรถ..เพลงพระราชนิพนธ์ที่ชอบมาก..ขับรถออกจากบ้านแต่เช้า...ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นดีใจ ในเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในช่วงเช้าวันนี้..

จะมีผู้ปกครองย้ายลูกมาเข้าเรียน..๒ คน อยู่ชั้นอนุบาล ๑ และชั้น ป.๓..ย้ายมาจากโรงเรียนดีประจำตำบล..ที่น่าสนใจก็คือ..ทำไมถึงย้ายมาในช่วงเวลานี้..ปลายปีการศึกษา...

วันนี้..ช่างนัดจะเข้ามาทำ..”บ้านปลาดุก..” ถ้าช่างดำเนินการให้ได้โดยเร็ว..โครงการฯก็จะเดินหน้าต่อได้ โดยการหาพันธุ์ปลาดุก..ซึ่งช่วงเวลานี้ ค่อนข้างจะหายาก....

ถึงโรงเรียนสักพัก..ผู้ปกครองก็นำเด็กเข้ามา พบปะทักทายกันแล้ว ก็บอกสาเหตุที่ต้องย้ายมา เพราะไม่พอใจพฤติกรรมของครู..ที่ชอบดูถูกดูแคลนลูก จนสุดที่จะทน..ท้ายที่สุดบ่นเสียดาย ที่คิดย้ายช้าไปหน่อย..ได้ยินชื่อเสียงของโรงเรียนบ้านหนองผือ..มานานแล้ว

ผมขอบคุณ..และพูดให้ผู้ปกครองสบายใจ และก็บอกว่า..อย่าคาดหวังนะครับ ผมมีครูน้อย ต้องเรียนทางไกลวังไกลกังวล..ก็จะทำหน้าที่ และดูแลลูกของคุณ..ให้ดีที่สุด...

ผู้ปกครองกลับออกไป.ช่างก่อสร้างก็เข้ามา บ้านปลาดุก..ก็เริ่มต้นขึ้นทันที..ตามแบบที่ผมได้วางแผนไว้ โดยสร้างบริเวณด้านหน้าเล้าไก่ ตั้งใจให้อยู่เป็นศูนย์รวมด้านงานเกษตร..แบบครบวงจร..ให้ง่ายต่อการศึกษาเรียนรู้และปฏิบัติงาน..

ช่างมีความชำนาญ ทำให้งานมีความคืบหน้า..ผู้ปกครองที่มารับลูกหลานในช่วงเย็น มองเห็นโครงสร้างบ้านและความใหญ่ของบ่อ..ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า..ผอ.คิดถูกแล้ว

ก่อนกลับบ้าน..เดินสำรวจดูบริเวณโดยทั่วไป สัมผัสบรรยากาศของแหล่งเรียนรู้ที่เอื้อต่อการจัดการเรียนการสอนตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง..ก็พอจะมองออกว่า..ก้าวมาไกลจริงๆ จากที่เริ่มต้นทำ..เรื่องเล็กๆ..นำมารวมกัน ก็ดูใหญ่..อลังการได้เหมือนกัน

เย็นแล้ว..พระอาทิตย์ใกล้จะลับขอบฟ้า..ต้องกลับบ้าน..ก่อนขับเคลื่อนรถออกจากโรงเรียน..เปิดเพลงเดิม..ที่ยังฟังไม่จบ..เพลงโปรด..อาทิตย์อับแสง..

“...ทิวาทราม ยามห่างดวงกมล สุริยาหมองหม่น ปวง ชีวิตในโลก อับจนเสื่อมทราม หวังคอย คอยเฝ้าโมงยาม จวบจนทิวา เรืองงาม สบความรักยาม คืนคง...”.....

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐