การแปล มีคำจำกัดความมากมาย กว้างบ้างแคบบ้าง แต่ในที่นี้มีความหมายเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงทางภาษาและวัฒนธรรม จากภาษาหนึ่งสู่อีกภาษาหนึ่ง โดยมีความหมายเหมือนเดิม ซึ่งในที่นี้ก็คือการเปลี่ยนแปลงภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยนั่นเอง
ชนิดของการแปล
การแปลโดยทั่วไปมีอยู่ 2 ชนิด คือ
1. แปลโดยพยัญชนะ (Literal Translation) เป็นการแปลเอาทั้งเนื้อความและถ้อยคำคือแปลแบบตรงตัวโดยพยายามรักษาความหมาย รูปแบบและโครงสร้างของต้นฉบับไว้ให้มากที่สุด มุ่งความถูกต้องครบถ้วนของต้นฉบับเป็นสำคัญ ไม่นิยมการตัดทอนต่อเติมหรือเปลี่ยนแปลงคำหรือข้อความใดๆ ของต้นฉบับ การแปลชนิดนี้ใช้ในการแปลกฎหมาย สนธิสัญญาระหว่างประเทศ ประกาศของทางราชการเป็นต้น
2. แปลโดยอรรถ (Free Translation) เป็นการแปลเอาความ ไม่ได้มุ่งรักษาโครงสร้างหรือรูปแบบของต้นฉบับอย่างเคร่งครัด มีการโยกย้ายความ ตัดทอนต่อเติมหรือเปลี่ยนแปลงคำหรือข้อความ เพื่อความเหมาะสม สามารถสื่อความหมายของต้นฉบับไปสู่ผู้อ่านได้อย่างถูกต้องแน่นอน โดยเน้นความหมายเป็นสำคัญ การแปลชนิดนี้ใช้แปลเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องรักษาความถูกต้องแม่นยำของต้นฉบับ เช่น แปลนวนิยาย เรื่องสั้น นิทาน เป็นต้น
ขั้นตอนของการแปล
เพื่อให้ได้ผลงานที่ดีตรงกับความต้องการ ฉะนั้น การแปลควรดำเนินไปเป็นขั้นตอน ดังต่อไปนี้
1. กำหนดวิธีการแปล เมื่อได้งานที่จะแปลแล้วก็กำหนดวิธีการแปลที่เหมาะสมกับเนื้อหานั้นมากที่สุด งานแต่ละประเภทใช้วิธีการแปลแตกต่างกัน ถ้าเลเอกวิธีการแปลไม่เหมาะสมกับงานแล้วก็อาจจะได้ผลงานไม่ดีเท่าที่ควรหรือไม่ตรงกับความต้องการก็ได้ ฉะนั้น การกำหนดวิธีการแปลจึงจำเป็นขั้นแรก
2. ถ่ายทอดเป็นประโยคพื้นฐาน ในการแปลนั้น อันดับแรกควรถ่ายทอดเป็นประโยคพื้นฐานก่อน จะทำให้แปลง่ายและเข้าใจง่าย ในการถ่ายทอดขั้นนี้ ผู้แปลจะต้องทำความเข้าใจต้นฉบับเป็นอย่างดีสามารถแยกออกเป็นประโยคสั้นๆ ได้
3. เรียบเรียงประโยคใหม่ หลังจากถ่ายทอดเป็นประโยคพื้นฐานแล้ว จากนั้นจึงดัดแปลงต่อเติมให้ได้ประโยคที่เหมาะสมยิ่งขึ้น ได้ภาษาที่สละสลวยเหมาะสมกับงานประเภทนั้นๆ
4. ปรับปรุงแก้ไข เมื่อได้ผลงานแล้วก็สำรวจตรวจตราดูอีกครั้งเพื่อดูว่ามีส่วนใดตอนใดควรปรับปรุงแก้ไข ถ้าเห็นว่ายังไม่ดีพอก็ปรับปรุงดัดแปลงจนกว่าจะได้ผลงานเป็นที่พอใจซึ่งเป็นขั้นตอนสุดท้าย
ที่มา http://translate.exteen.com
ไม่มีความเห็น