วันนี้เข้าร่วมฟังการเสนอผลงาน Patho OTOP2 ของชาวพยา-ธิฯของเราเป็นครั้งที่ 4 แล้ว ครั้งนี้ต่างจากทุกครั้งตรงที่ระหว่างที่เรารับประทานอาหาร รอเวลาเริ่มการนำเสนอซึ่งมีพี่เม่ย เป็นผู้ดำเนินรายการนั้น ได้มีการบันทึกเทปการสัมภาษณ์ทีมต่างๆที่เข้าร่วมโครงการณ์เพื่อรวบรวมทำเป็น VCD เหมือนที่เราเคยมีในโครงการที่แล้ว
โดยส่วนตัวแล้ว มีความรู้สึก"ติด"กับผู้ดำเนินรายการท่านเดิม ใน OTOP1 คือท่าน ผศ.ดร.จำนงค์ นพรัตน์ (คนใกล้ตัวพี่เม่ยของเรานี่แหละ) รู้สึกเหมือนท่านเป็นสัญลักษณ์ของ Patho OTOP ยังไงไม่ทราบ เพราะท่านเป็นคนที่มีลักษณะของผู้คงแก่เรียน แต่"มุขจัด"แบบหน้าตาย เหมาะสมกับรายการของเรามาก พอเห็นการเปลี่ยนแปลงทีแรก รู้สึกมีอะไร"หายๆ"ไป งวดนี้ได้เห็นแต่ท่านนั่งให้คะแนนอยู่เฉยๆ เพราะท่านเป็นกรรมการค่ะ แต่ก็มีหลายๆหนที่ท่าน"ปล่อยมุข"ให้หายคิดถึงได้เหมือนกัน นี่ไม่ได้แปลว่าผู้ดำเนินรายการชุดใหม่ไม่ถูกใจนะคะ (คราวนี้มาเป็นชุดสลับกันคือ พี่เม่ย อ.ปลื้มจิต คุณอานุไร) ก็แต่ละคนออกจะสวยเด่น เสียงดี สร้างบรรยากาศเดิ้น กันได้หมดไม่แพ้กันเลย แต่เราคิดถึง หนุ่มหล่อ เสียงเข้ม สีเข้ม ของเรา (เอ๊ย ของพี่เม่ย) นี่นา
วันนี้ ได้นั่งฟังการให้สัมภาษณ์ โดยที่แต่ละท่านต้องจ้องมองไปที่กล้องวิดีโอไปด้วยขณะพูด เห็นแล้วคิดในใจทันทีว่า น่าอัศจรรย์ใจจัง พวกเราทุกคนดูพร้อมที่จะพูด โดยไม่ต้องเตรียมตัว ไม่ได้เห็นใครหลบหลีก หนีกล้อง หนีคนสัมภาษณ์เลย เป็นสิ่งที่แปลกนะคะ แปลกมากๆสำหรับพวกเราคนไทย แทบจะทุกที่เลยแหละ ตัวเองก็เป็นค่ะ เห็นอะไรแบบนี้จะรีบหลบ เขินที่จะพูด เตรียมเผ่นเขยิบไปให้ไกลๆกล้องเลยแหละ แต่นี่ตรงกันข้ามเลย เราเปลี่ยนวัฒนธรรมการให้ความเห็นได้ขนาดนี้เชียวหนอ
เห็นแล้ว...ปลื้มใจ ดีใจ ตั้งใจไว้เลยว่าต้องเอามาเขียนเก็บไว้ ยังจำความรู้สึกดีๆนี้ได้อยู่เลยค่ะ พวกเรามีความภาคภูมิใจในตัวเองกันมากขึ้น เห็นคุณค่าในสิ่งที่ตัวเองทำ ไม่ว่าจะเป็นงานใด เราทุกคนรู้สึกว่าเราเป็นเจ้าของงานเหมือนๆกัน ยินดีจะแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน มีการตอบต่อ ซักถาม ออกความเห็น โดยมีบรรยากาศของการให้เกียรติกันและกันตลอดมาทุกๆครั้ง ประทับใจมากๆ
ขอบคุณ "คุณเอื้อ"และทีมงานผู้ก่อตั้ง Patho OTOP ที่ทำให้วัฒนธรรมนี้ได้รับการบ่มเพาะจนเติบโต แพร่ขยายทั่วภาคฯ
ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆชาวพยา-ธิ สำหรับความรู้สึกดีๆ ที่เกิดจากการได้เห็นบรรยากาศนี้ในวันนี้
ภูมิใจที่เป็นสมาชิกของภาควิชาพยาธิวิทยา ม.อ.จริงๆค่ะ