วันที่ 52 เป็นคนธรรมดา...มันง่ายไป (18 มกราคม 2560)

“It’s too easy being normal.”

“We’re not different from you, because we’re human too.”

โลกที่เรานั้น บางทีก็เริ่มรู้สึกว่ามันผ่านมาเนิ่นนาน แสนเชื่องช้า บางทีก็รู้สึกที่ท้อว่าทำไมเราต้องมาเจออะไรที่มากมายและยุ่งยากในชีวิต เริ่มรู้สึกว่าโลกนี้อยู่ยากขึ้นทุกวัน แต่ในโลกใบนี้กลับมีอยู่อีกโลกหนึ่งที่เราไม่เคยได้ไปเรียนรู้ไปสัมผัส โลกที่แตกตางไปจากคนธรรมดาทั่วไป โลกที่มีเพียง “คนพิเศษ” เท่านั้นถึงจะเข้าไปได้

โลกของคนพิเศษเป็นโลกที่ดูเชื่องช้ากว่าจะเติบโต แต่กลับเป็นโลกที่ดูสดใสไร้พิษภัย พวกเขาไม่ได้เกิดมาเพราะความผิดพลาดของใคร แต่มันมีเหตุผลทางพันธุกรรมที่บางคนเรียกมันว่าเป็นอุบัติเหตุทั้งที่มันเกิดขึ้นได้ในทุกวัน พวกเขาคือคนไม่ธรรมดาที่รายล้อมอยู่ท่ามกลางคนธรรมดา เพียงแต่ว่าพวกเขาถูกมองว่าไม่มีค่าพอที่จะต้องมานั่งทำความเข้าใจ พวกเขาดูใสซื่อไม่เคยคิดร้ายต่อใคร พวกเขาดูแตกต่างทั้งด้านรูปร่างหน้าตา การพูดการจา ไปจนถึงพัฒนาการทางสมอง แต่นั่นก็เป็นแค่เสี้ยวหนึ่งที่คนธรรมดามองเห็น ความจริงแล้ว พวกเขาทำอะไรได้เหมือนๆ กับที่พวกเราเรียนหนังสือได้ ทำงานแบบพวกเราก็ได้ หากได้รับการพัฒนาในทางที่ถูกที่ควรแล้วล่ะก็คนพิเศษเหล่านี้ก็ไม่ต่างจากคนธรรมดาทั่วไปเลย

การเป็นคนธรรมดานั้น...มันง่ายไปสำหรับพวกเขา พวกเขาจึงมาเป็น “คนพิเศษ” หรือที่เราเรียกกันทั่วไปว่าเด็กพิเศษนั่นเอง เรื่องราวดี ๆ ในการฝึกสอน แน่นอนการมาฝึกสอนวิชาชีพครูที่โรงเรียนนั้นได้รับประสบการณ์มากมาย ได้รู้จักวิถีการทำงาน ได้พบเจอเด็กหลากหลายรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป หนึ่งในนั้นก็คือเด็กพิเศษนี่แหละ ถือได้ว่าเป็นประสบการณ์อีกประสบหนึ่งที่ได้มาเจอ ได้มาสอนเด็กเหล่านี้ทำให้ได้รู้เลยว่าแม้แต่เด็กพิเศษแต่ละคนก็แตกต่างกัน ทั้งพฤติกรรม พัฒนาการการเรียนรู้ที่ไม่เหมือนกันขอบอกเลยว่าเลยกันทุกชั้นที่ได้สอน ไม่ว่าจะร้องไห้หรือโวยวายกลางห้องเรียนขณะที่สอนก็เจอมาแล้ว ชอบถาม หัวเราะหรือไม่เอาอะไรเลยก็มี การได้มาเจอกับเด็กเหล่านี้ถือว่าโชคดีมาก ได้เรียนรู้จากพวกเขามากมาย สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันก็คือ จิตใจของพวกเขาที่เข้มแข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาทั่วไปมาก

เป็นโอกาสที่ดีที่ได้มาเรียนครูจึงได้เห็นมุมมองในชีวิต ได้สัมผัสอนาคตของเด็กแต่ละคนก่อนใคร ได้เรียนรู้จากเด็กพิเศษหรือคนพิเศษมากมาย

1. ทำให้เห็นความจริงในชีวิตมากขึ้น ได้เห็นคุณค่าของคนมากกว่าที่เคยเป็น ได้เห็นความจริงใจตรงไปตรงมาจากความรู้สึกที่ออกมาจากจิตใจของพวกเขาโดยไม่แสแสร้ง

2. ไม่ตัดสินคนที่ภายนอก ไม่ว่าจะเป็นทางกายภาพของเขา จากคำพูด จากการกระทำ จากคุณภาพของงาน หากแต่เราใช้ความรู้สึก ใช้จิตใจแล้วละก็ เราจะมองเห็นคุณค่าในตัวคน ว่าทุกคนต่างมีคุณค่าอยู่ในตัวกันทั้งนั้น

3. มีจิตความคิดแบบ “ปัจจุบันขณะ” และ “คิดบวก” ไม่แม้แต่จะมองตัวเองว่าด้อยกว่าคนอื่น ใช้ชีวิตดำเนินต่อไปด้วยความสุข ไม่คิดมากมาย เพียงแค่ลงมือทำในสิ่งที่อยากจะทำ อาจมีบางที่มีภาวะสะเทือนอารมณ์แต่ก็ไม่ยาวนานเก็บมานั่งคิดทำให้เกิดความทุกข์อย่างเรา ๆ ที่เป็นคนธรรมดา

4. มองเห็นในสิ่งที่คนอื่นมักมองไม่ค่อยเห็น นั่นคือ “มองเห็นคุณค่าในตัวเอง” อย่างแท้จริง มีความภาคภูมิใจในตัวเอง พอใจในสิ่งที่ตนเองทำ ทำเต็มที่ในแบบของตัวเอง ไม่ว่าจะมีคนรอบข้างมองว่าเป็นคนพิเศษก็ตาม

5. “รอยยิ้ม อ้อมกอด ความรัก ความสุข” ที่เกิดขึ้นเสมอกับพวกเขาเหล่านี้

</span>

เพราะ การเป็นคนธรรมดา...มันง่ายไป

“ไม่ต่างกับเธอ...ฉัน เราต่างเป็นเพียงแค่คนเช่นกัน”