เดินทางถึงโรงเกลือเหลือจะกล่าว
เวลาราวสิบโมงลงตลาด
นัดเวลาเที่ยงครึ่งพึงลีลาด
ห้ามผิดพลาดเวลาจะเสียดาย
แยกเป็นกลุ่มดุ่มทางซ้ายบ้างไปขวา
บ้างเดินหน้าเร่งรุดสู่จุดหมาย
มีร้านโรงหลายหลากอยู่มากมาย
มองแล้วหูตาลายไม่อยากนับ
มีร้านเล็กร้านใหญ่ใส่รถเข็น
บ้างเดินเล่นถามราคาพากันกลับ
บ้างขนของขึ้น ลง ส่งและรับ
รถขยับทีละน้อยคอยระวัง
เห็นมะพร้าว จาวตาลมัน พลับ อ้อย
คนค้าคอยหมายค้าหาความหวัง
โทรศัพท์ แว่นตา กาละมัง
จาน ถ้วย ถัง ถุง กะทะ ระทางเท้า
พรมเข็มขัดเครื่องตัดหญ้าเสื้อผ้าใหม่
รวมหมูเห็ดเป็ดไก่ไปถึงเหล้า
เดินผ่านไปผ่านไปคลับคล้ายเมา
ทั้งของเก่าของใหม่เรียงรายลาน
ชื่อโรงเกลือเหลือใจไม่เห็นเกลือ
พริกมะเขือเหลือขายใกล้เต่าถ่าน
ต้องลาก่อนโรงเกลือเมือถึงกาล
อีกไม่นานวันหน้ามาอีกคราว
โสภณ เปียสนิท
บันทึกที่ตลาดโรงเกลือ 9 ธค 59
-สวัสดีครับอาจารย์
-ไม่เคยไปเยือนสักครา..ตลาดโรงเกลือ
-ขอบคุณครับ
บทกวีของอาจารย์ทำให้เห็นภาพชัดเลยครับ