ครูดี..เป็นได้จริง

“ครู” ถือเป็นอาชีพที่มีความสำคัญต่อคุณภาพของระบบการศึกษา ตลอดจนการพัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้าต่อไปในอนาคต หากประเทศใดที่มี “ครู” ที่มีคุณภาพย่อมเป็นเครื่องการันตีได้ถึงแนวโน้มในการมีทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณภาพ ประเทศไทยเป็นหนึ่งในหลายประเทศที่ให้ความสำคัญในการพัฒนาศักยภาพของครูให้มีสมรรถนะและมีความสามารถที่เพียงพอต่อการเป็นหนึ่งใน เสาหลัก แห่งการพัฒนาประเทศ หากพิจารณาจาก แนวทางในการปฏิบัติตน ทำให้พบว่า “ครูมือ” ต้องเป็นครูที่มีความรอบรู้และต้องสามารถถ่ายทอดสิ่งที่ตนเองมีความรอบรู้ให้กับนักเรียนด้วยวิธีการที่ หลากหลาย และสามารถทำให้นักเรียนมีการเรียนรู้ได้อย่างเต็มศักยภาพสามารถทำงานร่วมกับครู ชุมชนและสังคมได้เป้นอย่างดี

จากความคาดหวังที่สังคมมีต่อ “ครู” ในขณะนี้ ส่งผลให้ “ครู” จำเป็นต้องมีการจัดการเรียนการสอน และพัฒนาตัวเองในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น การพัฒนาความสามารถด้านการสอน โดยการจัดการองค์ความรู้ที่จะสอนอย่างมีคุณภาพ ทั้งในแง่การพัฒนาความรอบรู้ ในเนื้อหาสาระของวิชาที่จะสอนอย่างลึกซึ้ง การจัดการเรียนการสอนที่เน้นนักเรียนเป็นสำคัญ โดยเน้นการอบรมสั่งสอนที่พัฒนาทักษะชีวิต สุขภาพกาย สุขภาพจิต เพื่อให้อยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมได้อย่างมีความสุข การจัดทำแผนการจัดการเรียนรู้อย่างมีระบบ การจัดกิจกรรมเพื่อให้ผูเรียนคิดเป็น ทำเป็น และแก้ปัญหาได้ มีการใช้นวัตกรรม เทคโนโลยี สารสนเทศ เพื่อการจัดการความรู้ และมีการวัดและประเมินคุณภาพผู้เรียนจากผลการเรียนรู้ตามสภาพจริงอาชีพครูซึ่งเป็นวิชาชีพชั้นสูงอาชีพหนึ่งในฐานะครูต้องประพฤติปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ศิษย์ ต้องมีกิริยามารยาทที่งดงามครูต้องมีจิตใจที่ดีและมีวินัยในตนเองเพื่อเป็นกรอบและแนวทางในการปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดี

การเป็นครูที่ดีมีหลักการ ดังนี้

1.ครูต้องเป็นคนที่มีอารมณ์ขันและยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่เสมอเป็นการสร้างไมตรีโดยที่ไม่ต้องลงทุนอะไร แต่ได้ผลอย่างมากมายได้ความมีมิตรไมตรีผู้เรียนจะมีขวัญกำลังใจที่ดี

2.มีความยุติธรรมและวินัย ครูต้องยุติธรรมต่อลูกศิษย์ไม่ควรเลือกที่รักมักที่ชัง

3.ต้องเฉลียวฉลาดรู้เรื่องวิชาการเป็นอย่างดี ครู คือ ผู้รู้ รู้ในที่นี้ยังหมายถึงจะต้องทำให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ มุ่งเน้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมไปในทางที่ดีได้อย่างถาวรโดยอาศัยการเน้นย้ำ ให้ความช่วยเหลือ เอื้อเฟื้อแก่ศิษย์

4.ต้องมีความเมตตากรุณาและอดทน เด็กทุกคนแตกต่างกันในภูมิหลังของ ครอบครัว การอบรมเลี้ยงดูของพ่อแม่ ฐานะทางการเงิน ฯลฯ ในความแตกต่างเหล่านี้ครู ต้องอาศัยความอดทน อดกลั้น เพื่อพัฒนาให้เด็กมีความเจริญงอกงาม ทั้งกาย วาจา ใจ

5.สร้างตัวอย่างที่ดีดังคำที่ว่า ครูต้องเป็นตัวอย่างที่อยู่ในใจของเด็ก เป็นแบบอย่างที่ดีในทุกๆ ด้านให้เด็กยึดถือปฏิบัติตาม

6.เข้าใจและยอมรับในความแตกต่างของมนุษย์ทุกคนในฐานะที่เป็นปัจเจกบุคคล ครูต้องเข้าใจว่าความแตกต่างไม่ใช่ ความแตกแยก หน้าที่ครูต้องชี้ให้เห็นถึงแนวคิด เพื่อผู้เรียนจะได้วิเคราะห์ เปรียบเทียบ และตัดสินใจเลือกทางเลือกที่ดีในชีวิตของเขา ครูต้องยอมรับในความสามารถของลูกศิษย์ทุกคนแต่ละคนที่มีอยู่รู้จักชมเชยและให้กำลังใจ

7.พร้อมให้ความช่วยเหลือผู้ที่มีความทุกข์ยากลำบากใจ เป็นผู้ให้คำชี้แนะสั่งสอน เมื่อลูกศิษย์ หรือแม้กระทั่งบุคคลอื่นที่มีปัญหา ทั้งนี้เพราะครูคือผู้รู้ ผู้ซึ่งบุคคลทั่วไปให้การยอมรับนับถือ

8.อย่ายอมแพ้จงเชื่อมั่นในทุกสิ่ง ต้องเชื่อมั่นในความสามารถของตัวเราเอง และความสามารถในตัวของบุคคลอื่น บางที่เราต้องแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กับบุคคลอื่น เมื่อเราแก้ปัญหาไม่ได้ จะต้องมีคนที่แก้ได้ เพราะปัญหาทุกอย่างมีทางแก้เสมอ

9.ให้รางวัลเป็นสิ่งจูงใจ และให้คำชมสม่ำเสมอ “ถูกแล้ว ดีมาก เยี่ยม ครูต้องคอยให้กำลังใจลูกศิษย์ แต่ละคำชมที่ออกมาอย่างจริงใจ จะเป็นพลังอันมหาศาลต่อศิษย์

10. ครูต้องเป็นทุกอย่างให้กับเด็กได้ ไม่ว่าจะ “พ่อแม่คอยให้ความรัก พยาบาลคอยดูและเมื่อป่วย แม่ครัวคอยทำอาหารให้ทาน” เพราะครูเปรียบเสมือนผู้คอยดูแลทุกย่างในเวลาที่พ่อแม่ไม่อยู่