คุณเป็นใครกับ สี่สหายในสายฝน

เห็นหลายคนบ่นทำงานไม่มีความสุข บ้างอยากย้ายหนี บ้างตีโพยตีพายซะมากมาย

นั่นก็ไม่ใช่ นี่ก็ไม่ถูกใจ นั่นหน้าที่ใครทำไมฉันต้องทำ ดูงานโน้นซิสบายจังได้กลับบ้านแล้วเงินก็มากกว่าเรา
คิดได้เช่นนั้นก็ทุกข์ ๆ ๆ วันนี้ก็ทุกข์ พรุ่งนี้อย่าให้เป็นอีกนะ พอถึงพรุ่งนี้เอาอีกแล้ว ทำไมเป็นงี้ เหวี่ยงวีน วุ่น
ท้อแท้ หมดแรง สิ้นหวัง ทุกข์อะไรป่านนี้ บ้างฉันจะไม่อยู่มันหรอก ย้ายๆ ๆ หรือ เฮ้ย ปลงทำเท่าที่ได้ ไม่ถูกมาอีกก็ไม่ทำใครจะทำก็ทำไป ประมาณนี้
.................................................................................
แต่เดี๋ยวนะ หันกลับมามองนิด เราล้วนต่างอยู่ในสังคม ปัญหาต่างๆนั้นย่อมกระทบกันทั้งระบบ
แต่เอ๊ะ คนอื่นทุกข์เช่นเราปัญหาเดียวกับเราหรืเปล่า หรือจริงแล้วปัญหามันเกิด เพียงรอบๆตัวเรา
หากพิจารณาแล้ว ปัญหาเดียวกันทั้งระบบ โป๊ะเช๊ะ อย่าคิดมากมันเป็นเงื่อนไขที่ระบบออกแบบไว้แล้วทำให้เกิดปัญหา คุยกันแก้ที่ระบบปัญหาจะจบ วิน วิน
แต่เอ๊ะ คนในระบบเดียวกับเราไม่ยักมีใครบ่น แล้ว ไหง๋บ่นแต่เราเนี๊ยะ ก็ควรหันมองทั่วเราว่า เงื่อนไขที่เราตั้งไว้รอบๆตัวเรานั้น ไม่น่าจะเป็นเงื่อนไขของระบบแล้วล่ะ เอ้ามองใหม่เพื่อนร่วมงานในระบบเราส่วนใหญ่ปัญหาคล้ายเรามั๊ย หากมีปัญหามากกว่า 60% ก็ควรยกให้เป็นปัญหาภาพรวมเชิงระบบไปซะ ไอ้พวกชิวๆไม่รู้จักมีปัญหาก็หัดมีร่วมกับเขาบ้าง ระบบมันจะได้เข้าที่เข้าทาง แต่หากประเมินแล้ว อ้าวมีปัญหาแต่เราคนเดียวก็อาจต้องพิจารณาเงื่อนไขที่เราเองอาจวางเพิ่มเติมจากที่ระบบเขาวางไว้หรือเปล่า เช่นนั้นแล้วปัญหาเราก็จะลดลงไปเองค่ะ
เปรียบง่ายๆให้ปัญหาก็เช่นเดียวกับสายฝน มีคนอยู่ 4 ประเภทที่จะเผชิญเมื่อฝนตกชลัญเรียก 4 สหายในสายฝน ก็แล้วกัน
1.มีคนบางคนชอบที่จะเดินตากฝนเปียกปอนอย่างไรก็ไม่เคยบ่น ทนๆจนกว่าฝนมันจะหยุดตกไปเอง คนพวกนี้ไม่กระทบหากจะต้องตากฝนหรือเจอกับปัญหา
2. อีกบางคน ไม่ชอบตากฝน ก็หลบอยู่ในร่มเฉยๆรอจนกว่า ฝนหยุดตกค่อยออกไป คนกลุ่มนี้ก็ไม่กระทบกับปัญหาเช่นกัน เพราะมักไม่ชอบเผชิญอยู่แล้ว หากที่หลบฝนมีน้อยก็หนีไปอยู่ที่อื่นก็เท่านั้น
3. บางคน หากมีที่หลบฝนก็หลบหากไม่มีก็ยอมเปียกแบบเต็มใจ พวกนี้ก็มักไม่ทุกไหร่ ชิวๆ ไงก็ได้
4. แต่บางคนฝนตกมากก็บ่น ทนไม่ไหว ขนาดมีที่หลบฝนให้ คับแคบนิด ก็ยังไม่ถูกใจ ให้วิ่งฝ่าฝนไปหลบที่ๆสบายกว่า ก็ไม่ได้ ไม่ยอมแม้ถูกละอองฝน หรือแม้แต่ได้อยู่ในที่ๆหลบฝนอย่างสบาย ก็ยังไม่วายไปแอบดูว่าคนอื่นเขาตากฝนแล้วเป็นไงบ้าง บ่นโน่นนี่นั่นแทนเขา เอ้าฝนปรอยๆนิดหน่อยก็บ่นไปโน่นตกแค่นี้จะตกทำไม่ เชื่อเหอะคนกลุ่มนี้ต่อให้ไปอยู่ในที่ๆ ไม่มีฝนเลย ก็ยังนึกถึงฝนเชื่อมั๊ย ไปอยู่ไหนก็ไมพ้นทุกข์ค่ะ
เอานะลองทบทวนดูว่าตัวเรานั้นเป็นคนแบบไหนในวันฝนตก ?
ใจไม่รับทุกข์ก็ไม่เกิด
ชลัญธร

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

สงสัยพี่จะประเภทชอบตากฝน