โรงพยาบาลสระใครสร้างสุข
ตามวันเวลานัดหมายที่ทีม HR แจ้งผ่านทีมนำและหัวหน้างาน แบ่งบุคลากรแต่ละหน่วยงานเป็น ๓ รุ่น
วันนี้รุ่นแรก ทยอยมากัน ๑๒.๓๐ น. ที่อาคารกายภาพ-แพทย์แผนไทย
ชาวโรงพยาบาลนี้ชินแล้วละค่ะ ฝึกการนอนมาหลายปี ส่วนใหญ่จะรู้วิธีนอนท่าศพกันแล้ว
ที่ตั้งใจ คือ พี่ตุ๊กจะพาทำ Body scan แต่ที่บางคนแถมมา หลับจริง กรนจริง ร่างกายคงฟ้องว่าต้องการพักผ่อนจริง
พยาบาลบางคนลงเวรดึกมาตั้งแต่ช่วงเช้า ยังไม่ได้นอนจริงก็มี .... ตามสบายค่ะ
ตอนที่ไปเข้าชั้นเรียน Awareness กับ อ.วิธาน ฐานะวุฑฒ์ และ อ.สกล สิงหะ เมื่อเดือนสิงหาคม ผู้เขียนก็หลับจริง กรนจริงบ้างบางวัน อิ อิ
^_,^
ค่อย ๆ ลุกยืน เคลื่อนไหวตามท่าทางที่รื้อฟื้นความจำเล็กน้อยตามน้องอุ๋ย .... เพลงใบไม้ต้นเดียวกัน (หมู่บ้านพลัม ขอบคุณกลุ่มแปดค่ำ)
บอกวัตถุประสงค์กิจกรรมวันนี้จนถึง ๑๖.๐๐ น. กิจกรรมสร้างสุขจากภายใน
๑.สร้างโอกาสการใช้เวลาร่วมกันของพวกเราที่อยู่ต่างหน่วยงาน
๒.ไม่ว่าจะเร่งรีบ เชื่องช้า .... ฝึกให้รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร ดื่มด่ำความสุขได้เสมอ
^_,^
จะไม่ลงรายละเอียดกิจกรรมมากนะคะ ยังมีอีก ๒ รุ่น ประเดี๋ยวมีคนเข้ามาอ่านก่อน .... เข้าร่วมกิจกรรมจริงเดี๋ยวไม่สนุก
แต่ในฐานะคนเหนี่ยวนำกระบวนการ (Mentor) วันนี้ สงสัยว่าช่วงนี้จะติวงานคุณภาพมากไป (HA : เตรียม Hospital Reaccreditation)
มีน้อง ๆ ๕ คน บอกอารมณ์ความรู้สึกก่อนร่วมกิจกรรมว่า .... ตื่นเต้น แถมมีคนหนึ่งบอกกลัว กลัวตอบคำถามไม่ได้
หลายคนลุ้นว่าคุณหมอธิและพี่ตุ๊กจะพาทำอะไร อยากรู้กิจกรรม คงมีกิจกรรมที่ไม่เคยรู้
หลายคนบอกว่าจะได้มาผ่อนคลาย
มีคนลุ้นว่าจะไม่ได้มา เพราะเพื่อนในห้องอาจลาต่อเพราะคุณแม่เข้าโรงพยาบาล แต่พอได้มาก็ดีใจ
^_,^
พี่ตุ๊กและทีมน้อง ๆ เตรียมสมุดแบบหน้ากระดาษว่าง ๆ และปากกาเมจิกอย่างดี เขียนลื่น มอบให้ทุกคนใช้ไปตลอด
แสดงความเป็นตัวตนของเราด้วยการวาดภาพหน้าตัวเองบนปก
กิจกรรมแรกฝึกการระลึกรู้ตัวตั้งแต่ลืมตาตื่นจนถึงเดี๋ยวนี้ เขียนเป็นรายการออกมาว่าเราทำอะไรบ้าง
บอกวัตถุประสงค์ในใจที่ซ่อนไว้ว่า เราจะฝึกให้ทุกคนเป็นนักเขียนนั่นเอง อิ อิ
สิ่งที่ทำเป็นอัตโนมัติ (Automatic) บางครั้งจะขัดขวางไม่ให้เรามองเห็นโลกตามจริงเท่าที่ควร
เห็นหน้าคนไข้ เห็นหน้าใครบางคน เราอาจปรี๊ด แล้ว Reaction ทันที
เพิ่มการรู้ตัวอีกนิด ให้รู้อย่างที่รู้จริง ๆ ว่ากำลังทำอะไรอยู่ Manual เพิ่มอีกหน่อย ลองดูว่าจะปรับ Automatic ได้ดีขึ้นไหม
^_,^
ลุกขึ้นยืนตรง กระดูกสันหลังตรง เชิดคาง วางฝ่าเท้าทั้งสองห่างกันเท่าระยะไหล่ ถ่ายน้ำหนักซ้าย – ขวา
แล้วค่อยออกเดินทีละก้าว ๆ ช้า ๆ สังเกตการเดินอย่างรู้ตัวของเรา
ดีใจ .... ที่ตอนแรกบอกให้เดินตามสบาย น้องก็แค่หลบ ๆ ไม่ให้ชนเพื่อน
พอบอกให้เดินอย่างรู้ตัว บอกการรับรู้น้ำหนักลงปลายเท้า ยกเท้า การส่งผ่านน้ำหนักแรงถ่ายจากไหนไปไหน
มีน้องบอกอาการชาเท้าซ้ายของตัวเอง ทั้งที่ตอนแรกไม่ได้รับรู้เพราะไม่ได้ตั้งใจสังเกต
^_,^
ต่อมาพี่ตุ๊กพาทำ ช่วงเวลาดี ๆ ที่ชอบมากที่สุดใน ๑ วันของเรา วันไหนก็ได้
ทุกคนจดจ่อ ตั้งใจอยู่กับตัวเอง ค่อย ๆ เขียนออกมา .... ดูท่าดื่มด่ำกับช่วงเวลาดี ๆ มากเลย ใบหน้าสงบนิ่งกันมาก
ตามด้วยกิจกรรมฝึกขอบคุณ แล้วค่อยเล่าแบ่งปันกัน เน้นใช้การฟังอย่างตั้งใจ ใช้เวลาในกลุ่มพอสมควร
ลองฝึกบริหารเวลาและสังเกตภาษากายกันเองในกลุ่ม ว่าเราควรพอและแบ่งเวลาผลัดให้เพื่อนได้เล่าบ้าง
^_,^
ยัง ๆ ไม่หมดนะคะ แค่น้ำจิ้ม .... ไม่ถึงครึ่งที่ทำกิจกรรมวันนี้ เดี๋ยวรุ่น ๒ – ๓ ไม่มีเรื่องเล่า อิ อิ
ดีใจที่ทุกคนชอบ ตอนท้ายกลายเป็นผ่อนคลายกันหมด หลาย ๆ คนพูดคำว่า Relax บ่อย
ส่วนใหญ่ได้เห็น “ความสุข” ของตัวเองชัดเจนขึ้น นึกถึงบางสิ่งที่หลงลืมไปนาน .... นึกถึงอีก สุขได้อีก
หลายคนก็สุขตรงกัน ในเรื่องเดียวกัน คล้าย ๆ กัน พ่อแม่ ครอบครัว ลูก ๆ คนรัก ช่วงวัยเด็ก การงานปัจจุบัน ....
ขอบคุณที่ได้ฟังเรื่องราวของเพื่อนที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน
อันนี้ฟังแล้วกินใจมาก .... ต้นทุนแต่ละคนไม่เท่ากัน แตกต่างหลากหลาย ชีวิตของเราเปลี่ยนไปเพราะว่าเจอกับใครด้วย
ที่ผ่านมาบุคลิกต่าง ความคิดไม่เหมือนกัน จะให้เขามาเหมือนเราก็อาจจะยาก หรือเราจะไปเหมือนใคร ก็คงยากเช่นกัน
เราไปเปลี่ยนความคิดคนอื่นยาก
อยู่ที่เรานี่ละ จะอยากเปลี่ยนตัวเองไหม
^_,^
ผู้เหนี่ยวนำกระบวนการ ๒ คน คิดตรงกัน พี่ตุ๊กออกปากเลย เกินคาดมาก
เห็นตรงที่บุคลากรเรามองโลกบวกอยู่แล้ว น้องสะท้อนอีกว่า ได้รับความสุขเป็นกลุ่มก้อน รักสามัคคีกันมากขึ้น
การได้ฟังคนอื่นมากขึ้น ทำให้เห็นใจคนอื่นมากขึ้น รักกันมากขึ้น ให้เกียรติกันมากขึ้น
เข้าใจบทบาทผู้นำ – ผู้ตามมากขึ้น ไม่มีใครต้องนำใครตลอดเวลา สลับบทบาทกันได้
พอมีคนฟัง รู้สึกมีความสำคัญ
^_,^
น้อง ๆ บอกตอนท้าย (AAR) .... ได้ระลึกรู้ตัว ฟังเสียงร่างกาย พักเมื่อควรพัก
การผ่อนคลาย สร้างความสุขด้วยตัวเราและสะท้อนออกต่อผู้อื่นได้ เหมือนกิจกรรมกระจกเงา
และก็สนุกดี ได้ทำกิจกรรมหลากหลาย เหนื่อย แต่มีความสุขดี
ได้บริหารความสุข ใบหน้า ตั้งแต่หัวจรดเท้า .... สัมผัสได้ด้วยตัวเอง
ยินดีมากที่ได้ยินน้องบอกจะไปเขียนต่อ .... ที่ยังเขียนขอบคุณได้อีก
มีอีกมากมายนะคะที่เราอยากขอบคุณจากใจ ทั้งคน เหตุการณ์ สิ่งสวยงามเล็ก ๆ สิ่งที่ให้แรงบันดาลใจ
จุดเล็ก ๆ ความสุขเล็ก ๆ ต่อเนื่องไม่ขาดสาย .... กลายเป็นเส้นทางความสุขได้
ฝากเหมือนพี่ตุ๊กบอก ใช้สมุดนี้ต่ออีก บันทึกความรู้สึกดี ๆ ความสุข ช่วงเวลาที่อุ่น ๆ ในใจ ลงวันที่ไว้ด้วย
^_,^
อิ่มเอม อิ่มเอิบ .... ขอบคุณที่ได้พบเพื่อนดี ๆ ที่โรงพยาบาลนี้ เพื่อนสมัยเรียน หรือเพื่อนที่ได้ร่วมงานกันมา
ขอบคุณพ่อแม่ ครอบครัว ครูบาอาจารย์ที่หล่อหลอม เพื่อนพี่น้องที่สำนักทันตสาธารณสุข
หลายคน หลายสิ่ง หลายเหตุการณ์ที่เกื้อหนุนมาเป็นเราในวันนี้ .... ต่างจากคนเมื่อวาน
เราตระหนักว่าส่วนหนึ่งที่เราต่างไป เพราะพบ อ.วิธาน อ.สกล และเพื่อน ๆ ร่วมชั้นเรียน Awareness ด้วย .... ขอบคุณมากค่ะ
และเพราะเพื่อน Gotoknow ด้วยนะคะ เป็นกระจกสะท้อนได้ทั้งส่วนดีและสิ่งพร่อง
หลับฝันและฟันดี สร้างความสุขด้วยตัวเองได้อย่างดีกันถ้วนทั่วนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
^_,^
ความเห็น (4)
Now hospitals is not only for healing (solving problems) but also for promoting 'happiness' (wellbeing) too. in years to come hospitals will have landscape (gardens) - environment and 'look and feel' like parks or plces to come for relaxation and tranquility instead of places for relieving misery. ;-)
สวัสดีครับ
มีรอยยิ้มให้กัน
มีภาพหัวเราะมาให้ดู
รู้เลย...สร้างสุขกันได้สำเร็จ
ไม่ได้แวะมาเยี่ยมคุณหมอซะนาน
สบายดีนะครับ
ใช่แล้วค่ะท่าน sr ปัญหาสังคมที่เชื่อมโยงมาสู่การเจ็บป่วยซับซ้อนมากขึ้น โรงพยาบลจึงไม่ใช่แค่แหล่งดูแลุขภาพยามเจ็บไข้ ต้องสามารถเป็นแหล่งเรียนรู้สร้างสุขภาวะให้ผู้คนได้ด้วยค่ะ
เริ่มจากบุคลากรเราเองนี่ละค่ะ ดูแลความสุข สร้างความสุขด้วยตัวเองได่ก่อน จึงจะมีธีแผ่ขยายความสุขหาคนรอบข้างได้ค่ะ
ที่โรงพยาบาลก็กำลังจะเริ่ม Green & clean hospital นะคะ ปกติทำ 5ส ให้สะอาดเป็นพื้นฐานอยู่แล้วค่ะ เพิ่มสีเขียวจากต้นไม้อีกคงจะสร้างสิ่งแวดล้อมเพื่อการเยียวยาได้ดีขึ้น .... หวังว่าค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณลุงชาติ ขอบคุณนะคะแวะมาทักทาย
สบายดีมากค่ะ ประคองความสุขแต่พอดี และเผื่อแผ่ให้คนเจ็บคนไข้ เพื่อน ๆ รอบตัวนี่ละค่ะ
หวังว่าทุก ๆ คนจะนำทักษะจากกิจกรรมที่ลองฝึก นำไปเลือกปรับให้เข้ากับจริตแต่ละคน หาทางสร้างสุขด้วยใจ-กาย-ความคิด เราเองได้บ่อย ๆ ค่ะ