วันที่ 5 เวรประจำวันและการสอน (26 ตุลาคม 2559)
สวัสดีเราเป็นเวรวันพุธนะ :)
ทุกวันพุธของสัปดาห์จะเป็นเวรประจำวันของเรา ซึ่งเวรประจำวันนี้มีหน้าที่ดูแลประจำจุดของแต่ละคน ซึ่งดิฉันมีหน้าที่อยู่ในจุดอาคาร รวีปราชญ์ หรืออาคารเรียนชั้น ป.1-4 ที่คุ้นเคย เวรประจำวันต้องมาทำหน้าที่ 3 เวลา ได้แก่
- เช้า มาโรงเรียนก่อนเวลา 07.00 น. อยู่เวรถึง 07.45 น.
- กลางวัน เวลา 11.45-12.30 น.
- เย็น เวลา 15.45 – 16.45 น.
ซึ่งทั้ง 3 เวลา ดิฉันจะมีหน้าที่คอยตรวจเช็คว่ามีนักเรียนอยู่บนอาคารเรียนหรือไม่ ต้องให้นักเรียนทุกคนลงจากอาคารเรียนไม่เล่นบนอาคารเรียน และรับผิดชอบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบริเวณอาคารเรียนด้วย แล้วเวรประจำวันครั้งแรกก็สำแดงเดช มีเหตุการณ์รองเท้านักเรียนหาย ครูเวรจำเป็นที่จะต้องช่วยนักเรียนหาให้เจอ แล้วดิฉันก็รับหน้าที่ไปเต็ม ๆ เนื่องจากรองเท้าหายในบริเวณอาคารเรียน ดิฉันเดินวนอาคารเรียน 1 รอบก็ไม่พบ โชคดีที่มีอะไรดลใจให้ไปหาที่ชั้น 3 พอเดินขึ้นบันไดก็พบรองเท้านักเรียนทันที่ สันนิษฐานว่ามีการแกล้งกันเกิดขึ้น จึงเป็นหน้าที่ของคณูหัวหน้าเวรสืบเรื่องต่อไป จบการปฏิบัติหน้าที่เวรไปได้ด้วยดี...
ว่าด้วยเรื่องการสอน
วันนี้เป็นวันที่ได้สอนจริงจังเป็นวันแรก ในวิชาคณิตศาสตร์ ชั้น ป.1 ซึ่งได้รับคำแนะนำจากเพื่อนที่สอนก่อนหน้าในเทอม 1 ว่า นักเรียนชอบเรียนกับสื่ออิเล็กทรอนิกส์ จึงได้ให้นักเรียนเข้าห้อง Think Tank (เป็นห้องที่มีสื่ออิเล็กทรอนิกส์ของโรงเรียน) การควบคุมชั้นเรียนวันแรก และการสอน จะว่าผ่านพ้นไปด้วยดีก็ไม่เต็มปาก เพราะก่อนการเริ่มสอนตัวร้ายของ ป.1 ได้ก่อเรื่องคือไปแย่งที่นั่งกับเพื่อน ซึ่งเพื่อนก็ไม่ยอม จะตีกันแล้วค่ะ แต่ศึกสงครามยุติได้ด้วยการทึครูเน็ตบอกว่าให้เป่ายิงฉุบกัน ใครชนะได้นั่ง แล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นเมื่อตัวร้ายยอมทำตามกติกา ซึ่งผลสุดท้ายก็เป่ายิงฉุบแพ้และได้ไปนั่งอีกที่ ขอขอบคุณตัวเองที่คิดวิธีการได้ทันท่วงที "จำไว้นะคะครูมือใหม่ทุกคน เป่ายิงฉุบใช้ได้กับเด็ก ป.1 ค่ะ" จบข่าว แค่เริ่มต้นก็แซ่บแล้ว วันต่อไปจะเป็นยังไง ต้องรอดูต่อไป...
ส่วนวิชาวิทยาศาสตร์ ป.4 ก็เป็นการไปแนะนำตัวและไปศึกษาพฤติกรรมนักเรียนก่อนเพราะวันนี้ครูพี่เลี้ยงเป็นผู้นำที่ดี ช่วยชี้แจงรายละเอียดต่าง ๆ เกี่ยวกับการเรียนให้นักเรียนก่อน ซึ่งนักเรียนชั้นนี้ ก็มีตัวร้ายที่เฟี้ยวฟ้าวอยู่หลายคนทีเดียว ก็ต้องนำไปเป็นการบ้านต่อไปว่าจะจัดการชั้นเรียนนี้อย่างไร
ณ จุดนี้ สู้อย่างเดียวค่ะ !
ใน บันทึกการฝึกสอนของ นางสาวธนาภรณ์ เชื้อเมืองพาน (ภาคเรียนที่ 2/2559)
ความเห็น (2)
เป่ายิ้มฉุบ 555
Ongkuleemarn เกือบจะไม่ยิ้มแล้วสิคะครู เด็ก ๆ ร้ายกาจมากค่ะ ><