เรื่องเล่าครูใหม่
ตลอดระยะเวลา 4 เดือนของการเป็นครูอย่างเต็มตัวต้องทำหน้าที่ทุกอย่างของการเป็นครูอย่างแท้จริงปัญหาทุกอย่างก็ถาโถมเข้ามาอย่างมากมาย เพราะเราไม่ได้เรียนมาทางวิชาชีพนี้โดยตรง เริ่มจากแผนการการสอนมาสอนก็ต้องมีแผนการสอนเกิดมาก็เพิ่งรู้ว่าเขาต้องทำแล้วที่สำคัญให้เวลาทำเดือนเดียวก็ต้องส่งลองคิดดูแล้วกันแผนนี้จะเป็นแผนที่ดีได้รึเปล่าแต่เราก็ตั้งใจทำเต็มที่ โดยการที่ทิ้งเด็กนักเรียนไว้ในห้องแบบว่าสั่งงานไว้แล้วก็มานั่งพิมพ์แผน นี่รามไปถึงเวลาสอนสงสารนักเรียน ลองนึกดูนี่ขนาดเราทำแค่แผนเสียเวลาสอนไปเท่าไรแล้วครูที่เขามีทั้งอบรม ทำวิทยฐานะของตัวเอง งานต่างๆนาสารพัดเค้าเอาเวลาไหนไปทำเอาเวลาไหนไปสอนถ้าไม่ทิ้งนักเรียนไว้ในห้องแล้วก็สั่งงานให้นักเรียนทำโดยที่ไม่ได้สอน ต่อมาก็ปัญหาของนักเรียนนักเรียนก็มีทั้งที่ตั้งใจและมีแบบมาเรียนไปวันวันและก็ที่มาๆหายๆบางคนหนักถึงขั้นเจอกันครั้งเดียวแล้วก็ไม่เคยเจอกันอิกเลยมีคนหนึ่งผมประทับใจมาก ตอนแรกก็เข้าเรียนบ้างไม่เข้าเรียนบ้างเราก็เตือนด้วยความหวังดีว่าอย่าขาดบ่อยเพราะเวลาเรียนจะไม่พอโดยพยายามให้มาเข้ากลุ่มกับนักเรียนที่ตั้งใจเรียนจัดกลุ่มก็พยามยามให้อยู่กลุ่มที่ขยันเรียนเผื่อจะแอคทีพตัวเองแรกๆก็ดีมาเรียนครบทำงานส่งตามกำหนดเราก็คิดว่าเราประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนพฤติกรรมของนักเรียนได้ แต่มา 1 เดือนสุดท้ายก่อนสอบ ก็ไม่มาเรียนอีกจนจบเทอม เราก็ตามทุกวิถีทางโทรตามก็แล้วแจ้งผู้ปกครองก็แล้ว ผู้ปกครองก็บอกว่าออกมาเรียนทุกวัน แล้วไปไหนทำไมถึงไม่เข้าเรียน นั่นสิ ถามเพื่อนก็บอกว่าเค้ามาแต่ไม่เข้าเรียนออกไปเล่นเกมส์ ผมว่าปัญหาติดเกมส์นี่ขนาดแค่ผมมาสอนได้ไม่นานยังรู้เลยว่ามันคงต้องเป็นปัญหาระดับชาติแน่ๆ
บ่นไปก็ไม่ได้อะไรตั้งทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดดีกว่าหาเทคนิควิธีการสอนที่ทำให้นักเรียนเราเรียนรู้ได้เร็วและดีเพื่อพัฒนาตัวเองในเรื่องการสอนดีกว่า ขอบคุณครับที่อ่าน
ไม่มีความเห็น