ครูสอนครู....(22 กันยายน 2559)

ช่วงนี้ เหนื่อยหน่อยค่ะ กลับดึกเกือบทุกวันเลย เพราะต้องซ้อมนักเรียนเต้นแอโรบิกทุกเย็น เสร็จแล้วมาช่วยครูปรียานุชเตรียมงาน ที่จะไปจัดนิทรรศการแสดงในงานโรงเรียนในฝัน ที่โรงเรียนสันป่าสักวิทยาของเราเป็นตัวแทนของอำเภอไปจัดแสดง ครูปรียานุช หัวหน้างานฝ่ายวิชาการ หัวเรือใหญ่ของงานนี้ จัดเต็มค่ะ ทั้งงานเอกสาร งานบอร์ด Big Book ต่างที่ๆ ที่จะไปนำเสนอจุดเด่นของโรงเรียนเรา แน่นอนค่ะ ว่างานนี้นักศึกษาฝึกประสบการณ์อย่างเรา ที่อยู่กับครูและเรียนรู้งานจากครูตลอดเกือบหนึ่งเทอมที่ผ่านมา จะต้องมาช่วย และที่สำคัญคือมาเรียนรู้งานต่างๆ จากครู .... ครูจะบอกเสมอทุกครั้งที่ได้ช่วยงาน หรือทำอะไรก็ตาม ว่าเราต้องช่างสังเกต ว่าเขาทำยังไง แล้วเราก็ทำตาม สิ่งไหนดี เราก็เก็บไป เรียนรู้ไป ทุกอย่างมันคือการเรียนรู้ ยิ่งเราได้ลงมือทำด้วยแล้ว เราจะเรียนรู้ด้วยตนเอง การทำงาน ไม่ใช่สักแต่ว่าทำให้เสร็จไป เราต้องดูด้วย ดูความเหมาะสม ดูความถูกต้อง ต้องเป็นคนที่อ่านออกในทุกเรื่อง มองแล้วคิดตาม ที่สำคัญต้องคำนึงถึงประโยชน์และความคุ้มค่าของการใช้งาน แม้แต่จะตัด จะติดกระดาษ เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ครูก็สอน ครูสอนหมด สอนทุกอย่างจริงๆ ยิ่งได้ช่วยงานครู ได้พูดคุย ได้ถาม ได้เรียนรู้งานจากครูทุกวัน เริ่มมีความรู้สึกว่า เรารักครู เรารักความคิดของครูในหลายๆเรื่อง เราชอบหลายๆการกระทำของครู เราอยากให้มีครูแบบครูอยู่บนโลกนี้เยอะๆ อยากจะยืดเวลาเกษียณอายุของครูออกไป.............