วันที่ 25 ท้องฟ้าสีเทากับเงาของครูเวร... (13 มิถุนายน 2559)

สวัสดีวันที่ท้องฟ้าเป็นสีเทา... ท้องฟ้าแบบนี้ บรรยากาศแบบนี้ มันช่างทำให้เราขี้เกียจซะจริงๆ วันนี้ยิ่งเป็นครูเวรด้วย จึงต้องมาโรงเรียนเช้าเป็นพิเศษ พอมาถึงโรงเรียนก็รีบขึ้นไปประจำจุดที่ตนเองได้รับ อาคารรวีปราชญ์ที่เดิม เด็กๆก็เริ่มทยอยกันขึ้นมาเอากระเป๋ามาไว้ วันนี้มีเด็กชั้น ป.1 คนหนึ่ง ชื่อน้องเต็งหนึ่ง เป็นนักเรียนที่ผมสอนวิชาคณิตศาสตร์กับวิทยาศาสตร์ แล้วก็ถือสติกเกอร์มาอวด และถามเราว่าคุณครูชอบอันไหนที่สุด เราก็ชี้มั่วๆ ไป จากนั้นน้องก็แกะออกมาแล้วเอาให้เรา ความรู้สึกตอนนั้นมันพูดไม่ออกจริงๆ เป็นเด็กที่น่ารักมากๆ รู้สึกมีกำลังใจในการที่จะสอน ป.1 เพิ่มคืนมานิดนึง...

วันนี้มีสอน 1 คาบก็คือวิทยาศาสตร์ เรื่อง การจำแนกสัตว์ตามที่อยู่อาศัย วันนี้เตรียมสื่อมาอย่างเพรียบพร้อม แต่เด็ก ป.1 ก็ยังคงเป็นเด็ก ป.1 ยังคงซนเหมือนเดิม โชคดีที่เวลาที่สอนมีครูพี่เลี้ยงวิชาวิทยาศาสตร์คอยคุมให้ สำหรับการสอนในวันนี้ก็รู้สึกโอเค เห็นเด็กๆ สนุกกับกิจกรรมที่เราเตรียมมาให้ก็โอเค และที่น่าดีใจก็คือวันนี้เด็กส่งงานครบหมดทุกคนทั้ง 29 คน สำหรับผมแล้วคิดว่าการที่จะสอน ป.1 ในจำนวน 29 คนนั้นเป็นเรื่องที่ยากมากๆ หากสอนคนเดียวคงไม่ไหวหรอก ต้องมีครูคอยควบคุมอย่างน้อย 1 คน เพราะจากการฝึกสอน ป.1 จะมีปัญหาค่อนข้างเยอะ เช่น ลุกออกจากที่ เล่นกัน คุยกันเสียงดัง และก็จะมีนักเรียนประเภทที่ไม่ชอบอยู่นิ่ง ชอบลุกจากโต๊ะมาหาคุณครู ฉะนั้นจึงมีความจำเป็นอย่างมากที่จะมีครูคอบควบคุมอยู่ด้วย จึงจะทำให้การเรียนการสอนในชั้น ป. 1 นั้นเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ

วันนี้เป็นการเริ่มกิจกรรมเขตความรับผิดชอบความสะอาด ซึ่ง ป.1 ได้บริเวณสวนหย่อมหน้าโรงอาหาร พอเสียงนกหวีดดัง เด็กๆ ก็รีบวิ่งไปยังบริเวณที่ตนเองได้รับมอบหมาย โดยมีครูประจำชั้นคอยควบคุม นักเรียนต่างช่วยกันคนละไม้คนละมือ เห็นแล้วก็รู้สึกชื่นใจ ความจริงแล้วเด็ก ป.1 เป็นเด็กที่น่ารักมาก ถ้าหากว่าลดความซนของตนเองลงมาอีกซักนิดนึง จะเป็นเด็กที่น่ารักมากๆ ><