บันทึกการฝึกสอน
วันพุธ ที่ 31 สิงหาคม 2559
เรื่อง คำไทยแท้จริงๆนะจ๊ะ
อรุณสวัสดิ์เช้าวันพุธสิ้นเดือนสิงหาคม เอาอีกแล้วสินะวันนี้วันสิ้นเดือน เหลือเวลาฝึกสอนอยู่ที่นี้อีก 1 เดือนเท่านั้น งานทุกอย่างก็เร่งมาจนบางครั้งทำไม่ไหว เหนื่อยจนอยากที่จะพักผ่อนให้เต็มที่ ทั้งการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน การทำวิจัยในชั้นเรียน แฟ้มสะสมผลงานอีกมากมาย ซึ่งงานไม่เสร็จสักอย่าง เราจะทำยังไงดีได้แต่บอกตัวอย่างแบบนี้ทุกวัน ลุกขึ้นสู้อีกสักครั้งจะเป็นไรไป “ความท้อแท้ไม่ได้ช่วยให้เราประสบความสำเร็จ ความผิดหวังความเสียใจไม่ได้ช่วยให้เราก้าวไปข้างหน้า” “ไม่มีครั้งไหนที่เราพยายามทำแล้วไม่สำเร็จถึงแม้ว่าเราจะทำไปแล้วผลสำเร็จที่ออกมาไม่มากเท่าที่ควรก็ควรที่จะภาคภูมิใจเพราะอย่างน้อยเราก็ทำดีที่สุดแล้ว” กำลังใจและความเชื่อมมั่นในตัวเองนั้นสำคัญที่สุด ถ้าเราไม่เชื่อว่าตัวเองทำได้เราก็จะทำมันออกมาได้ไม่ดีนัก ขึ้นอยู่กับตัวเราทั้งสิ้น วันนี้ก็เช่นกันปับการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนในราบวิชาภาษาไทย “กิจกรรมการเรียนการสอน คำไทยแท้” เอาแล้วไงวิชาที่เราไม่ค่อยถนัดด้วย ยิ่งมาสอนคำไทยแท้เล่นเอานอนไม่หลับทั้งคืน ความกังวลใจเริ่มมาว่าเราจะสามารถทำได้ดีแค่ไหน ทั้งนั่งอ่านหนังสือ นอนอ่านหนังสือ เตรียมตัวสอนตั้งแต่วันอังคารที่ผ่านมา เมื่อไหร่เราจะมีความมั่นใจในเองสักที มัวแต่รอเวลา “บางครั้งความมั่นใจในตัวเองก็เป็นสิ่งที่ดีแต่ถ้ามั่นใจในตัวเองมากเกินก็จะทำให้เราล้มได้เหมือนกัน” ดังนั้นวันนี้เราก็จัดกิจกรรมการเรียนการสอนตามปกติเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือการปรึกษาและพูดคุณกับครูพี่เลี้ยงว่าวันนี้เราจัดกิจกรรมการเรียนการสอนเป็นอย่างไรบ้างมีข้อผิดพลาดที่ต้องแก้ไขอะไรบ้าง จุดไหนที่ควรเพิ่มเติม จุดไหนควรปรับปรุงเปลี่ยนไปให้ดีขึ้นกว่าเดิม ครูพี่เลี้ยงท่านก็ให้ความรู้ใหม่และคำแนะนำใหม่ๆให้กับเราได้เป็นอย่างดี ทำให้เราเริ่มมีกำลังใจมากขึ้นและไม่ท้อแท้ในการสอน การสอนทุกครั้งใช่ว่าจะต้องประสบความสำเร็จไปหมดทุกครั้ง ไม่มีใครไม่เคยผิดพลาด ไม่มีใครที่จะประสบความสำเร็จก่อนที่จะรู้จักคำว่าล้มเหลว ขอแค่ความตั้งใจและความเพียรพยายามเท่านั้นเป็นพอ
ไม่มีความเห็น