วันที่ 57 เรียงความเรื่องแม่ (10 สิงหาคม 2559)

วันนี้วันพุธ ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ.2559

อีกสองวันก็จะเข้าสู่วันแม่แห่งชาติ ปี 2559 แล้ว...

ช่วงนี้ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใด ก็จะมีการขายดอกมะลิและการ์ดวันแม่

บรรยากาศแต่ละที่ต่างก็อบอวลไปด้วย "บรรยากาศแห่งวันแม่"

คิดถึงแม่จัง...อยากกลับบ้าน

วันนี้ฉันให้เด็กๆชั้น ป.4 เขียนเรียงความเนื่องในโอกาสวันแม่แห่งชาติ

โดยให้เด็กๆได้เขียนถ่ายทอดความรู้สึกของตนเองที่มีต่อแม่ผ่านเรียงความและให้เด็กๆได้ตั้งชื่อเรื่องของเรียงความเอง

ก่อนให้เด็กเขียนเรียงความ ก็ให้เด็กๆได้ฟังเพลง "หนึ่งเดียวคือแม่" ก่อน

เพลง "หนึ่งเดียวคือแม่" (ขอขอบคุณวิดีโอจาก https://www.youtube.com)

หลังจากเด็กๆได้ฟังเพลงนี้ก่อนเขียนแล้ว น้ำตาก็ท่วมห้องเรียนเลยทีเดียว ...

บางคนเขียนไปก็น้ำตาไหลไป

นอกจากเพลง "หนึ่งเดียวคือแม่" ฉันก็เปิดเพลงอื่นๆที่เกี่ยวกับแม่ให้เด็กฟังระหว่างเขียนไปด้วย

เด็กหญิงคนหนึ่งบอกฉันว่า ขอฟังเพลง "จุดธูปบอกแม่" ฉันก็เปิดให้ฟัง

เพลง "จุดธูปบอกแม่" (ขอขอบคุณวิดีโอจาก https://www.youtube.com)

เพลงนี้มีเค้าโครงเรื่องจริงมาจากนักร้องนำที่ร้องเพลงนี้ (เก่ง วง Frame)

เพลงนี้ยิ่งทำให้เด็กๆยิ่งน้ำตาไหลท่วมห้องเรียน

เพราะเด็กบางคนไม่มีโอกาสได้อยู่กับแม่แล้ว

ฉันแอบน้ำตาคลอไปกับเด็ก เพราะฉันคิดถึงแม่

ฉันรู้สึกโชคดีที่ทุกวันนี้ฉันยังมีแม่คอยอยู่ข้างๆ ... อยากกลับไปหาแม่เร็วๆจัง

เพลง "กราบดิน" (ขอขอบคุณวิดีโอจาก https://www.youtube.com)

เพลงนี้เป็นอีกเพลงที่ฉันเปิดให้เด็กๆฟัง

เพลงนี้เป็นเพลงที่มีเค้าโครงเรื่องจริงของแบงค์ วง Clash

ฉันเล่าเรื่องเพลงนี้ให้เด็กๆฟัง

แม้แต่เด็กที่ไม่ค่อยตั้งใจเรียนก็ยังตั้งใจฟังเรื่องเล่านี้

พันเดชที่ทุกคนบอกว่าเขาเป็นเด็กพิเศษ เขาก็ร้องไห้เมื่อได้ฟังเพลงที่ฉันเปิดไป

เพราะแม้เขาจะเป็นเด็กพิเศษ แต่เขารับรู้ได้ถึงสิ่งที่แม่ทำเพื่อเขา

เขาจึงร้องไห้ออกมา

ฉันปลื้มใจแทนแม่ของเขาจัง ^^

เมื่อฉันสอนเด็กๆเสร็จแล้วก็เดินลงบันไดมาเจอกับแม่ของพันเดชพอดี

แม่และพ่อของพันเดชจะมาหาพันเดชในเวลาพักเที่ยงทุกวันเพื่อมาป้อนข้าวให้พันเดช

ฉันบอกแม่ของพันเดชว่า "แม่คะ วันนี้หนูเปิดเพลงเกี่ยวกับวันแม่ให้เด็กๆฟัง พันเดชฟังเพลงแม่ แล้วร้องไห้ด้วยคะ"

แม่ของพันเดชเงียบไปสักพัก และยิ้มให้ฉันแล้วบอกว่า "แกคงคิดถึงแม่" แล้วแม่ก็เดินยิ้มขึ้นบันไดไป

แม่ของพันเดชคงปลื้มใจมากๆเลยที่พันเดชคิดถึงแม่ ^^

หลังจากกินข้าวกลางวันแล้ว ฉันก็นั่งตรวจเรียงความของเด็กๆ

แม้เด็กๆจะยังเขียนเรียงความได้ไม่ค่อยเก่ง

แต่ฉันก็รู้ว่าพวกเขาตั้งใจเขียนเพื่อแม่ของพวกเขามาก ^^

เด็กบางคนเลือกที่จะถ่ายทอดเรื่องราวออกมาเป็นรูปภาพแทน

น่าชื่นใจแทนแม่ของเด็กๆ ที่เด็กๆรักแม่มาก

ภาพนี้เป็นภาพของเด็กหญิงมินต์ชิตาและเป็นภาพที่ฉันประทับใจมาก

ฉันถามเด็กหญิงว่า "ทำไมหนูถึงวาดภาพนี้มาส่งคะ"

เด็กหญิงมินต์ชิตาบอกว่า "การล้างเท้าแม่เป็นการแสดงความกตัญญูต่อแม่คะ"

ฉันถึงกับอมยิ้มในทันทีเลย ^^

ไม่น่าเชื่อว่าเด็กหญิงชั้น ป.4 จะคิดเรื่องการล้างเท้าแม่ด้วย ^^

ภาพนี้ก็เป็นอีกภาพที่ฉันประทับใจมาก

เพราะเป็นผลงานของเด็กชายถีรายุ เด็กพิเศษชั้น ป.4/1

เขาเป็นเด็กที่ไม่ค่อยมีใครสนใจ เขาเรียนซ้ำชั้นมาแล้ว 1 ปี

แม้เขาจะแก่กว่าเพื่อนๆในห้อง แต่เขาก็มักจะถูกแกล้งจากเพื่อนๆเสมอ

เพราะเขาเป็นคนใจเย็น เฉื่อยๆ ใจดี ไม่มีพิษมีภัยกับใคร

เขาบอกฉันว่าเขาเขียนไม่เก่ง จึงอยากวาดรูปแทน

เขาวาดรูปมาส่ง และบอกฉันว่า "นี่เป็นภาพของผมกับแม่ และอีกตัวเป็นหมาที่อยู่ที่บ้าน มันถูกมัดที่หน้าบ้าน และหางของมันด้วนครับครู"

ฉันมองเขาอธิบายภาพที่เขาวาดแบบยิ้มๆ

เด็กคนนี้มีความละเอียดอ่อนมาก ขนาดวาดรูปหมาที่บ้าน เขายังวาดภาพหมาของเขาตามสภาพจริงเลย

ฉันอยากให้เขานำภาพนี้ไปให้แม่ของเขาดูนะ ^^

น่าเสียดายที่เขาไม่ได้ระบายสี เพราะเขาบอกว่า "ผมไม่มีเงินซื้อสีหรอกครับครู"

ฉันได้แต่มองดูเขาด้วยความเอ็นดู... ไว้รอครูมีเงินมากกว่านี้ ครูจะซื้อสีให้ถีนะ ^^

ภาพนี้เป็นภาพของเด็กชายภูผา

เขาเขียนหนังสือไม่เก่งและวาดภาพไม่เก่ง

แต่เขาตั้งใจวาดภาพนี้ให้แม่ของเขา ^^

มันเป็นภาพธรรมดาๆภาพหนึ่ง แต่มองแล้วน่าประทับใจ ^^

ภาพนี้เป็นภาพของเด็กชายอภิชาติ

ผู้ที่อ่านหนังสือไม่ออกและเขียนไม่ค่อยได้

แต่เขาบอกฉันว่า "ผมขอวาดภาพให้แม่แทนนะครับ"

แล้วเขาก็วาดภาพนี้มาส่ง ^^

เขาวาดภาพตอนที่แม่กำลังจูงมือเขาข้ามถนน

เขาบอกว่าเขาประทับใจแม่ของเขามาก ^^

ภาพนี้เป็นข้อความหนึ่งจากการเขียนเรียงความเรื่องแม่ของเด็กชายรัฐพงษ์

เด็กชายคนนี้เป็นเด็กที่ไม่ค่อยตั้งใจเรียนสักเท่าไหร่

แต่วันนี้เขาเขียนเรียงความมาส่งให้ฉัน

และทำให้ฉันปลื้มใจมากที่เขายอมส่งงานและประทับใจข้อความที่เขาเขียนว่า "แม่คือนางฟ้าของผม แล้วพ่อก็คือเทวดาในใจผมและแม่"

ถ้าฉันเป็นพ่อแม่ของเขา และได้อ่านเรียงความนี้ ฉันคงปลื้มใจน่าดู ^^

เมื่อเด็กๆเขียนเรียงความมาส่ง

ฉันติดสติ๊กเกอร์รูปหัวใจให้พวกเขาคนละดวง

ฉันบอกให้พวกเขาเอาเรียงความที่เขียนและภาพที่วาดมาส่งกลับไปให้พ่อและแม่อ่าน

เด็กทุกคนรับปากว่าจะเอากลับไปให้พ่อและแม่ของพวกเขาอ่านด้วย ^^

อ่านเรียงความของเด็กๆแล้วชื่นใจจัง ^^

คิดถึงแม่ที่บ้านมากๆด้วย <3

อยากให้ถึงวันศุกร์เร็วจัง ^^