วันเริ่มแรกของสัปดาห์นี้ ฉันมีสอนเพียงคาบเดียวคือ วิชาภาษาไทย ชั้น ป.4/1
คาบสอนของฉันตรงกับคาบหลังรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ
หลังจากสอนเสร็จแล้ว ฉันก็เดินไปพักที่ห้องสมุดตามปกติ
วันนี้ก็เจอพันเดชนั่งรออยู่ที่ห้องสมุดเช่นเคย
ทุกวันที่ฉันเดินเข้าไปหา เขาก็ไม่ค่อยจะสบตาเท่าไหร่
เพราะเขาไม่ชอบสบตากับใครนานๆ
แต่วันนี้เขานั่งรอฉันที่หน้าห้องสมุด และมีแววตาแห่งการรอคอยอยู่
ฉันคิดว่าเขาจะต้องมีบางอย่างที่อยากจะบอกกับฉันแน่
ฉันจึงรีบนำของไปเก็บและกลับมานั่งคุยกับเขา
เขาสบตาฉันด้วยแววตาจริงจังมาก
และบอกกับฉันว่า "ครูครับ วันนี้วันเกิดแม่ของผมครับ"
ฉันได้ยินแล้วรู้สึกชื่มชม ชื่นใจ และปลื้มใจแทนแม่ของเขาจริงๆ
เขาทำให้ฉันน้ำตาคลอ
เพราะเขาทำให้ฉันสัมผัสได้ว่า เขารักแม่ของเขามากแค่ไหน
และทำให้ฉันย้อนกลับไปคิดถึงแม่ของฉันที่บ้านเช่นกัน
แม้แต่ฉัน...ยังจำวันเกิดของแม่แบบผิดๆถูกๆ
แต่เด็กคนนี้ที่ใครๆต่างก็บอกว่าเขาเป็นเด็กพิเศษ
เขากลับมีจิตใจที่อ่อนโยน เพราะเขาได้สัมผัสกับความรักที่แม่ของเขามอบให้ทุกวัน...
และที่สำคัญ...เขาจำวันเกิดแม่ของเขาได้อย่างแม่นยำด้วย
ฉันจึงสอนให้เขาทำการ์ดอวยพรวันเกิดให้แม่
เขาตกลงที่จะวาดภาพและระบายสีรูปการ์ตูนที่ติดอยู่ที่กระเป๋าของเขา
ด้านในการ์ด ฉันบอกเขาว่า ให้เขียนคำอวยพรวันเกิดให้แม่
เขาก็เขียนสั้นๆว่า "รักแม่ครับ"
และลงชื่อของเขาเองว่า "เบิร์ด"
ฉันถามเขาว่าเขาจะนำการ์ดนี้ไปให้กับแม่อย่างไร
เขาก็มองหน้าฉัน และไม่พูดอะไร
ฉันจึงแนะนำวิธีการมอบการ์ดวันเกิดให้แม่ของเขา
เขาก็จำขั้นตอนวิธีการได้อย่างรวดเร็ว
เขาทวนซ้ำๆ ว่าเขาจะเข้าไปหาแม่ กราบแม่ หอมแก้มแม่ และกอดแม่ พร้อมกับคำว่า "รักแม่ครับ"
พันเดชทำให้ฉันคิดได้ว่า เราควรหันมาให้ความสำคัญกับแม่ให้มากขึ้นกว่านี้
แม้สิ่งที่พันเดชทำจะเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ลูกคนหนึ่งจะทำให้กับแม่ได้
แต่ฉันเชื่อว่า สำหรับหัวอกคนที่เป็นแม่ ต้องรู้สึกชื่นใจและมองเห็นว่าสิ่งที่ลูกทำให้เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่เสมอ
พันเดชเป็นเด็กพิเศษที่ไม่ธรรมดาจริงๆ... ^^
การ์ดอวยพรวันเกิดให้แม่แบบฉบับเสร็จสมบูรณ์จากพันเดช
ด้านในการ์ดอวยพรวันเกิด พร้อมการเขียนคำสั้นๆที่มีความหมายลึกซึ้งว่า "รักแม่ครับ"
ด้านหน้าของการ์ดอวยพรวันเกิดของแม่พันเดช
ไม่มีความเห็น