ในตอนเย็น ใกล้เลิกเรียน
ระหว่างที่นั่งดูการซ้อมร้องเพลงเชียร์
เพื่อไปแข่งขันในงานกีฬาของโรงเรียนเทศบาลนั้น
ฉันนั่งอยู่ใต้ต้นหูกระจงข้างโมกีฬา
มีนักเรียนสัก 2 - 3 คนมานั่งด้วย
หนึ่งในนั้น พันเฝือกที่แขน
ที่มีข้อความอยู่บนเฝือกมากมาย
ฉันจึงขอถ่ายรูปเก็บไว้
หนึ่งในข้อความเหล่านั้นเขียนว่า "ขอโทษ"
ที่เห็นได้อย่างสะดุดตา
จึงอดถามไม่ได้ว่า ไปทำอะไรมา
ถึงต้องใส่เฝือก ?
เด็กเล่าว่า "พวกเราวิ่งเล่นกันครับ
แล้วเพื่อนก็ผลักผมหกล้ม แขนหักครับ"
และข้อความข้อโทษนี้ก็มาจากคนที่ผลักจนเพื่อนหกล้ม
"ผมไม่โกรธหรอกครับ เขาคงไม่ตั้งใจให้ผมเจ็บ"
เป็นคำตอบ หลังจากฉันถามว่าโกรธเพื่อนไหม
ทำให้ได้รู้ว่า เมื่อทำผิด จงยอมรับผิด
และ จงให้อภัย เมื่อเขายอมรับผิด
คิดบวกเข้าไว้ จิตใจแจ่มใสเสมอ ^.^
ไม่มีความเห็น