๔๒๘. ตอบคำถาม...ผู้ปกครอง

ผมยังคงทำงานไปตามปกติ วันธรรมดา..จะบริหาร

และจัดการเรียนการสอน งานพัฒนาแหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อม

ผมจะใช้ช่วงเวลา วันเสาร์และวันอาทิตย์

ทำอย่างนี้มาตลอด ๑๐ ปี ตั้งแต่นักเรียนยังมีไม่ถึง ๕๐ คน

จนถึงปัจจุบัน ๗๙ คนแล้ว...วันนี้ ผู้ปกครองเข้ามาในโรงเรียน

ถามว่า..ได้ข่าวโรงเรียน จะถูกยุบรวม หรือ....

เป็นคำถามเดียวกัน..เมื่อเข้าไปชุมชน หมู่บ้าน

ผู้ปกครอง ก็จะถาม ด้วยคำถามเดียวกันนี้

ผมต้องบอกว่า รู้มาจากเขตพื้นที่และเป็นที่รู้กันหมดแล้ว

ในกลุ่มผู้บริหารสถานศึกษาว่า รัฐบาล โดยกระทรวงศึกษาธิการ

อาจต้องตัดสินใจใช้ ม.๔๔ มาบังคับใช้

คงเป็นเพราะ..เห็นว่า โรงเรียนขนาดเล็กไม่มีคุณภาพ

มานานหลายทศวรรษแล้ว คงถึงเวลาที่จะต้องตัดสินใจ

ทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้การศึกษาเกิด “คุณภาพ” ตามที่เขาต้องการ

การยุบรวม โรงเรียน ครูและผู้บริหารอย่างผม อาจสะดวกสบายขึ้น

นักเรียนกับผู้ปกครอง ลำบากแน่นอน แต่ผมกลับคิดว่า..
นี่คือ...นโยบาย...เร่งรัดคุณภาพแบบหนึ่ง เพื่อ ดึงชุมชนมาช่วยโรงเรียน

เพื่อให้เกิดความรักและหวงแหนโรงเรียนของพวกเขาให้ถึงที่สุด..

ผมไม่ได้คิดอย่างเดียว ยังได้ยินได้ฟังมาอีกว่า...

ผู้ปกครองในชุมชนใหญ่ๆใกล้เคียง ชื่นชมโรงเรียนบ้านหนองผือ

ว่านักเรียนอ่านหนังสือออก หลายคนอยากส่งลูกมาเรียน

ทั้งที่ผมไม่ได้มีครูมากมาย ไม่มีวิธีสอนใดที่ล้ำเลิศ

นอกจาก..ปลูกฝังให้นักเรียนรักการอ่านและการเขียน..ทุกวัน

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒๔ กรกฎาคม ๒๕๕๙

[คุณมะเดื่อ]

หากโรงเรียนจัดหารถรับ - ส่งนักเรียนได้

ก็จะเป็นอีกทางเลือกหนึ่งให้ผู้ปกครอง

ได้ตัดสินใจนะ ... กรณีนี้ คุณมะเดื่อเคยได้

จัดทำมาแล้ว เมื่อครั้งที่โรงเรียนมี นักเรียน

ร้อยกว่าคน มีครู ๕ คน ที่รวมทั้ง

ผู้บริหาร และต้องสอน ๘ ชั้นเรียน)