ความคิดริเริ่ม ต้นทางของความฝัน

“ความคิดสร้างสรรเป็นความแตกต่างที่สำคัญที่มีอยู่ในผู้ประกอบการที่ประสบผลสำเร็จกับผู้ประกอบการทั่วๆไป”

ความคิดสร้างสรรนั้นถือเป็นความแตกต่างที่สำคัญอย่างหนึ่งที่มีอยู่ในผู้ประกอบการที่ประสบผลสำเร็จกับผู้ประกอบการธรรมดาทั่วๆไป  ความคิดสร้างสรรรนั้นไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นกับคนทุกๆ คน  เพราะความคิดสร้างสรรเกิดจากวิธีคิด การฝึกฝนให้ตัวเองคิด การสังเกตและเข้าใจถึงสิ่งที่ลูกค้าและตัวเราต้องการ รวมถึงการมองอะไรให้แตกต่างจากกรอบเดิมๆ ที่มีอยู่

ถ้าเราสังเกตดูร้านขายบะหมี่หรือที่หลายคนเรียกว่า หมี่กี๊ยว ที่เป็นทั้งรถเข็นและที่ขายอยู่ในร้าน ท่านผู้อ่านคิดว่าร้านขายบะหมี่ทั่งประเทศของเรามีอะไรแตกต่างกันบ้างครับ ถ้ามองภาพรวมๆ แล้วร้านขายบะหมี่ที่ขายอยู่ในบ้านเรานั้นเรียกว่าแทบจะเลียนแบบกันมาเลย ที่จะแตกต่างบ้างก็คือชนิดเนื้อที่ใช้เคียงอยู่ในบะหมี่ แต่ก็แค่หมูแดง ปู หรือเนื้อสัตว์อื่นๆ อีกสองสามประเภท และที่แตกต่างอีกอย่างก็คือชื่อร้านค้าที่จะเป็นของแฟรนไชส์เจ้าเก่าหรือเจ้าใหม่เท่านั้น ที่เหลือก็เรียกว่าจะแทบเป็นแฝดหรือเลียนแบบกันไปทั่วประเทศ 

อันที่จริงแล้วการเลียนแบบก็เป็นบันไดขึ้นหนึ่งสู่การปรับปรุงสินค้า แต่มักพบว่าผู้ประกอบการหลายเจ้านั้นหยุดตัวเองแค่การเลียนแบบ  แต่ไม่เคยที่จะพัฒนาสินค้าที่เรามีอยู่ให้ดีขึ้น แต่จะคอยมองว่าคนอื่นเขาพัฒนาสินค้าไปทางไหนเราก็จะขอแห่ตามเขาไปด้วย วิธีนี้นี่เป็นอันตรายต่อความคิดสร้างสรรครับ

มองในภาพใหญ่มากขึ้นครับประเทศญี่ปุ่นในช่วงก่อนสงครามโลกมีการผลิตสินค้าที่เลียนแบบออกขายมากมาย เริ่มจากคุณภาพต่ำๆ แล้วก็ค่อยพัฒนาสินค้าของพวกเขามาเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่อง  จนในที่สุดประเทศนี้ก็มีสายพันธ์ใหม่ของเทคโนโลยีต่างๆ ที่เป็นของเขาเอง แต่พวกเขาก็ยังไม่หยุดที่จะค้นคว้าพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ทำให้สินค้าของญี่ปุนมีความแตกต่าง คุณภาพก็พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นสินค้าคุณภาพในระดับโลกไปได้

หรืออีกประเทศหนึ่งที่ผมว่าพวกเราควรจับตามองคือประเทศ “จีน” ครับ ตอนนี้ประเทศจีนอยู่ในช่วงยุคของการเลียนแบบ ลองดูซิครับโรงงานผลิตสินค้าในประเทศจีนผลิตสินค้าที่เลียนแบบได้แทบทุกอย่าง บางอย่างคล้าย บางอย่างเหมือนกับต้นฉบับเปี๊ยบ แต่ว่ากันถึงคุณภาพแล้วยังห่างชั้นกับสินค้าของจริงอยู่มาก แต่อย่างที่ผมว่าละครับจับตามองให้ดีนะครับ ถึงโรงงานในจีนจะผลิตของเลียนแบบ แต่ผมเชื่อว่าใน 30 ปีข้างหน้าจีนจะมีเทคโนโลยีเป็นของตนเอง มีสายพันธ์เทคโนโลยีใหม่ๆ ที่ผู้คนทั่วโลกสนใจ และมีระบบตรวจสอบคุณภาพที่เป็นของตนเองที่คนทั่วโลกต้องจับตามอง ท่านผู้อ่านเห็นภาพเดียวกับผมหรือไม่ครับ ถึงแม้จีนจะเป็นนักเลียนแบบที่เก่งกาจในวันนี้  แต่อีกชั่วอึดใจของชีวิตคนเรา จีนจะกลายเป็นนักคิด นักปรับปรุง นักประเชดิษฐ์และกลายเป็นเจ้าของความคิดที่น่ากลัวชาติหนึ่งในระดับโลก

ท่านผู้ประกอบการทั้งหลายครับเริ่มต้นเสียแต่วันนี้เลยครับ ท่านที่กำลังเริ่มทำธุรกิจที่เลียนแบบสินค้าของผู้อื่นอยู่ก็ต้องเตรียมพร้อมที่จะเรียนรู้และพัฒนาสินค้าของตนเองให้ดีขึ้นนะครับ สูตรหมี่เกี๊ยวนั้นสามารถผลิกแผลงได้หลายกระบวนคิดครับ ไม่ว่าจะเริ่มต้นที่น้ำซุป ไก่ หมู ไก่+หมู หรือแม้กระทั่ง น้ำซุปเจ  ส่วนเส้นบะหมี่นั้นก็ลองเรียนรู้ที่จะทำเองบ้างซิครับ ตอนเริ่มต้นนั้นมันยากแน่ๆ แต่พอท่านทำไปซักระยะหนึ่งท่านจะรู้ว่าท่านสามารถทำบะหมี่เองได้ ทำให้เล็กหรือใหญ่ได้ตามความพอใจและส่วนผสมก็เป็นส่วนผสมที่ท่านคิดเอง ส่วนเนื้อและผักที่นำมาใช้ปรุงก็เปลี่ยนกันบ้างจาก หมูแดงอย่างเดียว อาจเป็นบะหมี่แกงเผ็ด หรือบะหมี่แกงเขียวหวานก็ได้ครับ โลกนี้มีอะไรที่ทำได้แตกต่างอีกมากมายที่เป็นที่ต้องการของคนทานครับ การปรับปรุงเปลี่ยนแปลงใดๆ ถึงจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม ท่านก็ได้ก้าวย่างเข้าสู่ความเป็นตัวของตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วท่านและครอบครัวท่านจะภูมิใจครับว่านี้คือสิ่งที่ท่านได้คิดขึ้นมาเอง คนที่ขายแต่สินค้าเลียนแบบ และถ้าขายออก   สิ่งที่ได้แน่ๆคือสตางค์ครับ  แต่คนที่คิดปรับปรุงหรือประดิษฐ์อะไรใหม่ๆ สิ่งที่พวกเขาได้อาจไม่ใช่แค่สตางค์อย่างเดียว แต่เป็นความภูมิใจ และท่านได้สร้างประวัติศาสตร์ครับ ลองคิดง่ายๆ นะครับหากบะหมี่สูตรใหม่ที่ท่านคิดออกมาเกิดประสบความสำเร็จได้รับความนิยมไปทั่ว ลูกหลานท่านต่อไปก็จะพูดอย่างเต็มปากว่า งานชิ้นนี้เป็นของพ่อผม ปู่ผม หรือ แม้กระทั่งทวดของผมเป็นคนคิดค้นขึ้นมา  และมีเราเจ้าเดียวครับที่มีสูตรเหล่านี้ ประวัติศาสตร์ของใครคนใดคนหนึ่งหรือร้านใดร้านหนึ่งมีคุณค่าครับ เพราะคุณค่านอกจากจะขายได้เป็นตัวเงินแล้ว  ยังเป็นมรดกทางความคิดทีส่งผ่านต่อลูกหลานของท่านรุ่นต่อรุ่นครับ

บุริม โอทกานนท์

28-10-06