วันที่ 43 คนเป็นครู (14 กรกฎาคม 2559)


ขายข้าวต้ม วันนี้มาโรงเรียนพร้อมกับครูพี่เลี้ยง ครูมาเช้าเพราะเป็นครูเวร ส่วนฉันมาโรงเรียนตามปกติแต่ก็มาเช้าทุกวัน ก่อนไปขายข้าวต้มก็พูดคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ พอครูถามว่ากินข้าวเช้าหรือยัง ฉันก็บอกว่ายังไม่ได้กินค่ะ ปวดท้อง สงสัยก๋วยเตี๋ยวทำพิษ กินก๋วยเตี๋ยวทีไรท้องเสียทุกที ครูก็ถามว่ากินอะไรไม่ได้บ้าง ปกติกินก๋วยเตี๋ยว สุกี้จะเจ็บท้อง ไม่ได้กินน้ำส้มสายชูด้วย เพราะเคยใส่น้ำส้มสายชูแล้วท้องเสีย อาเจียนหนักมาก นี่ท้องอ่อนจริง ๆ :( จากนั้นก็ไปขายข้าวต้มช่วยครูพี่เลี้ยง ข้าวต้มถ้วยละ 5 บาท เมื่อไม่ได้กินข้าวเช้ามาก็ต้องกินข้าวต้มและขนมจีบ มื้อนี้ครูพี่เลี้ยงจ่ายค่ะ กินไปด้วย ขายไปด้วย เรียนรู้งานขายข้าวต้มเพราะเดือนหน้าได้อยู่เวรนี้

โรงเรียนใหญ่ รอยเท้าเล็ก หลังจากเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จก็มีการประชาสัมพันธ์โครงการโรงเรียนใหญ่ รอยเท้าเล็ก โดยแกนนำนักเรียนให้ความรู้เรื่องการแยกขยะให้ถูกต้อง ตั้งแต่มาฝึกสอนโรงเรียนนี้จะเห็นได้ว่านักเรียนกล้าคิด กล้าแสดงออก กิจกรรมทุกอย่างเน้นให้นักเรียนลงมือปฏิบัติจริง และเป็นกิจกรรมต่อเนื่องที่เห็นผลอย่างชัดเจน


แกนนำนักเรียนโครงการโรงเรียนใหญ่ รอยเท้าเล็ก

ความเครียด นั่งคุยกับครูพี่เลี้ยงว่าจะทำยังไงเพราะคิดว่าสอนไม่ทันแน่ ๆ จะเร่งเนื้อหาก็กลัวเด็กจะรับไม่ไหว ยิ่งเป็นหลักสูตรนำร่อง เนื้อหาปรับใหม่ เน้นทดลอง แบบฝึกหัดเยอะ คิดแล้วเหนื่อย เหนื่อยแทนนักเรียน หยิบสมุดบันทึกมาลองวางแผนคร่าว ๆ บางห้องเหลือสองคาบ เนื้อหาที่ต้องสอนมีอีกสี่เรื่อง ครูพี่เลี้ยงก็บอกว่าไปขอคาบเพิ่ม ขอไม่ได้อีก ถ้าเป็นแบบนี้คงต้องสรุป concept หลักให้นักเรียน จะโทษอะไร โทษเวลา โทษตัวเองที่วางแผนไม่ดีพอ ขอบคุณประสบการณ์ครั้งนี้ที่ทำให้ต้องพยายามช่วยเหลือตัวเองเพื่อนักเรียนของครูหมู คนเป็นครูไม่มีอะไรได้มาง่าย ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างมักมีอุปสรรค อยู่ที่เราจะฝ่าฟันอุปสรรคนั้นได้หรือไม่

มาสาย ผ่านไปเกือบยี่สิบนาทีนักเรียนก็ยังไม่มา เพราะคาบแรกเรียนครูแดร์ ยิ่งอยากได้เวลาเพิ่ม นักเรียนก็มาเรียนสายอีก เครียดแล้วเครียดอีก ครูพี่เลี้ยงก็กลัวฉันเครียดเกิน ก็จะมีคำพูดและชวนให้หัวเราะ บางทีก็เครียดกว่าเดิมนะคะ ในเวลาที่เครียดหรือท้ออย่างน้อยก็มีครูพี่เลี้ยงที่เข้าใจ บางทีไม่ต้องพูดอะไรแค่มองตาก็รู้ใจ

กินข้าวกับครูพี่เลี้ยง แรก ๆ ที่มาอยู่โรงเรียนนี้จะนั่งกินข้าวกับครูพี่เลี้ยง แต่หลัง ๆ มาไม่ได้กินข้าวกับครู จะกินกับเพื่อนและพี่ ๆ วันนี้ครูชวนไปกินข้าวตั้งแต่ยังไม่ถึงเที่ยง หิวหรือรีบคะ 555 ผัดผักและแกงเขียวหวาน อาหารมื้อนี้อร่อย รีบกินและไปพิมพ์งานให้ครู อยู่กับครูพี่เลี้ยงคนนี้ทำให้ขยันและไม่กลายเป็นคนดินพอกหางหมู ครูเป็นคนขยันมาก มีความรับผิดชอบสูง นี่แหละ My idol

คนเป็นครู ระหว่างที่สอน 5/1 มีนักเรียนชายคนหนึ่งปั้นดินน้ำมันเล่นแล้วเหวี่ยงไปเกือบโดนครูพี่เลี้ยง ครูก็เก็บดินน้ำมันไว้ที่ตัวเองแล้วก็ทำตัวเฉย ๆ ฉันคิดว่าครูจะลุกขึ้นมาด่านักเรียนซะอีก แต่ไม่เลยครูใจเย็นมาก ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นี่สุดยอดของความเป็นครู จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของครูหมูสอนมารยาทนักเรียน ให้นักเรียนคนนั้นไปขอโทษครู ตอนแรกไม่ยอมทำตาม เป็นคนที่อยู่ไม่นิ่ง เวลาพูดจะพูดเสียงแหลมและพูดดังมาก สุดท้ายยอมไปขอโทษครูพี่เลี้ยง ตอนแรกคิดว่าจะรู้สึกผิดแต่ไม่เลยยังคงเล่นดินน้ำมันและปาไปโดนตาเพื่อนอีก เหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวาย คิดว่าจะตีกันแล้วซะอีกเมื่อนักเรียนที่โดนปาดินน้ำมันใส่ ร้องไห้และเกิดอาการไม่พอใจ วิ่งไล่จับเพื่อน หน้าตาแบบน่ากลัวมาก ด้วยจิตวิญญาณความเป็นครูของครูหมูก็ไปยืนขวาง มือข้างหนึ่งจับนักเรียนที่ทำผิด มืออีกข้างพยายามลูบไหล่นักเรียนที่ร้องไห้ แล้วให้นักเรียนที่ทำผิดขอโทษเพื่อน ยังดีที่ยอมขอโทษเพื่อนดี ๆ ส่วนนักเรียนที่ถูกกระทำก็ยอมให้อภัยเพื่อน เหตุการณ์ก็กลับมาเป็นปกติ นี่แหละคนเป็นครูต้องเรียนรู้อะไรจากนักเรียนอีกเยอะ

หมายเลขบันทึก: 610436เขียนเมื่อ 14 กรกฎาคม 2016 20:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม 2016 20:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท