จิตอาสาของข้าพเจ้า

งานจิตอาสาของข้าพเจ้าคือการไปเล่นแคนวงในงานศพของพ่อเพื่อนที่เสีย โดยการรวบรวมเพื่อนที่อยู่ในรุ่นเดียวกันที่เรียนสาขาดนตรีพื้นบ้านด้วยกันไปเล่นโดยไม่หวังผลตอบแทนใด๋ๆ ตอนนั้นผมเปนคนคิดชวนเพื่อนไปตอนแลกคิดว่าคงไม่มีใครไปแน่เลย พอวันประชุมในตึกดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ผมเปนพูดบอกเพื่อนทั้งหมดและทุกคนกลับยกมือขึ้นทั้งหมด ผมรู้สึกดีใจมากครับ ถือว่าเพื่อนแต่ละคนคงเข้าใจความรู้ของเพื่อนที่ต้องเสียพ่อไปและได้รู้ว่าเราคือเพื่อนกันจริงๆ เราจึงออกเงินเพื่อเป็นค่ารถไปเอง พวกเราไปด้วยความเต็มใจ และวันที่ 27 พฤศจิกายน 2558 เราก็ออกเดินทางไปยังบ้านโคก ตำบลหัวเรือ อำเภอวาปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม พอไปถึง บรรยากาศภายในงานก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้า แต่พอเพื่อนเห็นพวกเราเขาก็ยิ้มแต่ยิ้มทั้งน้ำตาพวกทั้งก็ปรอบ และให้กำลังใจ

สิ่งที่ได้งานนี้คือ

การที่เราได้ทำอะไรบ้างอย่างมันไม่ไช่สิ่งที่ดีมากหรือมีค่ามากมายแต่มันคือน้ำใจที่เราสามารถมอบให้เพื่อนคนหนึ่งได้ และยังทำให้เข้ามีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปได้ ผมรู้สึกดีมากๆหลังจากวันนั้น และได้รู้ว่าสิ่งสำคัญของมนุษย์โลกอย่างเราๆที่สุดก็คือน้ำใจ

[แผ่นดิน]

ชื่นชม ครับ

เรื่องบางเรื่อง ไม่ใช่ญาติ ก็เหมือนญาติ ขาดไม่ได้