วันที่ 38 ครูประจำชั้นเต็มตัว วันที่สอง (8 กรกฎาคม 2559)

วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันต้องรับหน้าที่ครูประจำชั้นอย่างเต็มตัว เนื่องจาวันนี้ครูพี่เลี้ยงต้องไปประชุมทั้งวันที่โรงเรียนอื่น จึงมอบหมายหน้าที่ให้ฉันได้ดูแลห้องเรียน เริ่มต้นด้วยตอนเช้าเข้าแถวเคารพธงชาติกว่าจะให้นักเรียนมายืนเข้าแถวเคารพธงชาติอย่างพร้อมเพรียงกันได้ต้องใช้เวลาค่อนข้างนานพอสมควรเลยทีเดียว หลังจากที่เข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จฉันก็ปล่อยนักเรียนเดินขึ้นบนห้องเรียนเพื่อไปดื่มนม มีนักเรียนหนึ่งคนที่แพ้นมวัว และในวันนี้มีนักเรียนอีdหลายคนที่ไม่ได้,มาโรงเรียน ส่วนหนึ่งไม่สบายเนื่องจากเมื่อวานตากฝนในขณะที่ร่วมพิธีวันบัวบูชา และมีนักเรียนบางคนที่ต้องไปทำธุรกับครอบครัวที่ต่างจัวหวัด จึงทำให้วันนี้มีนมเหลือเยอะ หลังจากที่ดื่มนมเสร็จแล้วก็สอนวิชาคณิตศาสตร์นักเรียนชั้น ป. 3/2 เรื่อง การวัดความยาว เช้านี้ให้นักเรียนได้รู้จักกับเครื่องมือวัดความยาวและการเลือกใช้เครื่องวัดความยาวให้เหมาะสม จากการสอนสังเกตได้ว่านักเรียนแต่ละคนมีพื้นฐานด้านนี้ค่อนข้างดีแล้วและเป็นเรื่องที่ง่าย ใกล้ตัวด้วยจึงทำให้นักเรียนสามารถเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็สอนคณิตศาสตร์ ป.4/2 เรื่องการหาร วันนี้เป็นการทบทวนความหมายของการหารและวิธีการหาร จากการสอนทำให้ทราบว่ายังมีนักเรียนบางคนที่ยังหารไม่ได้แม้จะเป็นตัวเลขง่าย ๆ ฉันจึงต้องเข้าไปดูแลอย่างใกล้ชิด

หลังจากที่สอนผ่านไปสองคาบ มาถึงคาบที่สามฉันเพิ่งได้หยุดพักเมื่อนักตรวจงานได้สักพักก็ถึงเวลาที่ต้องไปตักอาหารให้นักเรียนแล้ว วันนี้เป็นเย็นตาโฟ อาการที่เป็นเส้นเมื่อไหร่จะตักยากมาก จึงต้องใช้ส้อมเป็นตัวช่วยในการตักอาหารมื้อนี้ เมื่อทานอาหารเสร็จเดินขึ้นไปบนห้องเรียน นั่งตรวจและบันทึกสมุดกิจกรรมนักเรียนในสัปดาห์นี้

จากนั้นก็ไปสอนนักเรียนชั้น ป. 4/1 เรื่อง ทบทวนการหาร ซึ่งเด็กห้องนี้ก็ยังมีนักเรียนที่ไม่เข้าใจหลักการหารเหมือนกันจึงต้องใช้เวลาค่อนข้างมากในการอธิบายให้นักเรียนแต่ละคนฟัง โดยให้นักเรียนที่ทำได้แล้วทำแบบฝึกหัดไปก่อนส่วนนักเรียนที่ยังทำไม่ได้ยังต้องอธิบายซ้ำ ๆ หลายรอบและยกตัวอย่างเพิ่มเติม

หลังจากที่สอน ป. 4/1 เสร็จก็กลับมาห้อง ป.3/2 และสอนคณิตศาสตร์เรื่องการวัดความยาวต่อ ทำแบบฝึกหัดให้เสร็จและเฉลยพร้อมกัน ให้นักเรียนแลกกันตรวจแบบฝึกหัดและนำแบบฝึกหัดมาแลกกับอาหารว่างในวันนี้ ซึ่งนักเรียนทุกคนก็จะตั้งใจทำแบบฝึกหัดให้เสร็จเพื่อที่จะได้นำมาแลกกับอาหารว่าง ซึ่งวิธีการนี้ใช้กับนักเรียนที่ขี้เกียจได้ผลเป็นอย่างดี

ปัญหาในวันนี้คือมีนักเรียนในห้องเรียน 3 คนนำสีไม้มาวาดรูป ระบายสีบนรองเท้าผ้าใบสีขาวของเพื่อนจนมีลักษณะเป็นแบบที่เห็นในภาพ

ฉันจึงถ่ายรูปแล้วส่งไปในไลน์ถามครูพี่เลี้ยง ซึ่งต้องแก้ปัญหาด้วยการ ให้นักเรียนที่ทำตกลงกันเองว่าใครจะเป็นผู้ที่นำรองเท้าไปซักมาคืนเพื่อน ซึ่งต้องซักให้สะอาดถ้าซักไม่ออกจริง ๆ ก็คงต้องเก็บเงินกันซื้อรองเท้ามาคืนเพื่อน เพื่อให้นักเรียนได้เห็นและตระหนักในความผิดของตนเอง ทุกคนมีส่วนร่วมในการรับผิดชอบผลของการกระทำที่ได้ร่วมกันสร้างขึ้น และนักเรียนกตกลงกันได้ว่าคนไหนจะเอารองเท้าไปซักและคนไหนจะไปหาซื้อเชือกผูกรองเท้ามาคนเพื่อน ซึ่งผู้ที่นำรองเท้าไปซักจะต้องใส่รองเท้าเพื่อนกลับ และเอารองเท้าของตนเองแลกกับเพื่อนเพื่อให้ทุกคนได้มีรองเท้าใส่กลับบ้าน จากเหตุการณ์นี้สิ่งที่น่าชื่นชมสำหรับเด็กทั้ง 3 คนนี้คือ ทำผิดแล้วกล้ายอมรับผิด ซึ่งคนที่กล้ายอมรับผิดและสำนึกได้ควรได้รับการให้อภัย