AAR R2R Forum9 ; "จุดเปลี่ยนที่ไม่เปลี่ยนวิถี"

AAR R2R Forum ; "จุดเปลี่ยนที่ไม่เปลี่ยนวิถี"

ตื่นเช้า...และนั่งพิจารณาใคร่ครวญ ข้าพเจ้าชอบการใคร่ครวญซึ่งเมื่อเปรียบกับหลักการแล้วก็คงคล้ายอาการ Reflection

ทำให้เกิดการทบทวนตนเองกลับไป---กลับมาอยู่หลายรอบ
แต่ไม่ใช่อาการของการคิดวนไปวนมาย้ำคิดย้ำทำ
การพิจารณาสิ่งใดกลับไปกลับมา มันเห็นไดนามิกของการ transform ของการเรียนรู้ ...และที่สุดก็จะเกิดการตกผลึกเกิดเป็นความเข้าใจใจเรื่องนั้นๆ และทำภายใต้ของการมีสติมีสมาธิ ...จิตไม่ฟุ้งซ่าน ปราศจากอารมณ์อันใดอันหนึ่ง

เมื่อวานตอนเช้า ...
ข้าพเจ้าเดินเข้าไปในห้องประชุม ซึ่งท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ ท่านกำลังพูดถึงเรื่อง KM 3.0 ณ ตอนนั้นข้าพเจ้าเลือกที่จะยืนดูและฟังด้านหลังห้องประชุม ซึ่งเป็นอารมณ์ที่ไม่อยากเข้าไปร่วมอยู่ในวงในและได้ทำเช่นนี้ทั้งวันพิธีเปิดและพิธีปิด

การยืนอยู่ท้ายห้อง...เป็นเหมือนได้เฝ้าดูปรากฏการณ์และเห็นมิติของการเคลื่อนไหวชัดเจน

จิตว่างๆ เพราะการที่ไม่ได้เข้าไปร่วม ณ ตอนนั้น ทำให้การสัมผัสของเราไม่ได้ถูกปนเปื้อนมากนักจากสิ่งแวดล้อมวงใน

ข้าพเจ้ามองการกระทำของตนเองเช่นนี้ว่านำมาสู่การตกผลึกในเรื่องหลายๆ เรื่อง ....

เช้าวันนี้ปิ๊งแว้ป...ขึ้นมาว่า
การจัดงาน R2R Forum ที่เป็นอยู่ ณ ตอนนี้น่าจะไม่พอแล้ว
การขยายวงของการเรียนรู้ได้กว้างขึ้น ผู้เข้าร่วมงานมีทั้งคนใหม่ คนเก่า ... คนที่ไม่มีความรู้พื้นฐานทางการวิจัยมาก่อน ไปจนถึงผู้ที่เชี่ยวชาญที่มีองค์ความรู้ทางการวิจัยในระดับที่ลึกซึ้ง...

R2R Forum ต้องมีพื้นที่ตอบสนองต่อการเรียนรู้ของผู้คนที่หลากหลาย ทำให้ข้าพเจ้านึกไปถึงการจัดโซนการเรียนรู้ ... ซึ่งเป็นโซนที่สะท้อนถึงการเคลื่อนไหวของเกลียวความรู้ที่ไม่ใช่เพียงการนั่งฟังอย่างเดียว... ถ้าทำได้เช่นนี้จะทำให้เกิดปรากฏการณ์ของการนำ KM และ R2R มาเนียนเข้าหากันมากขึ้น

ในการนำเสนอผลงานก็เช่นเดียวกัน
อาจจะมีการนำเสนอที่เข้มข้นสำหรับผลงานวิจัยที่มีความลึกซึ้งของการศึกษาหรือระเบียบวิธีวิจัย... หรือเปลี่ยนเวทีเป็นเรื่องเล่าสำหรับนักวิจัยเชิงคุณภาพ ... หรือเป็นเวทีที่มี Share&Learning เกลียวความรู้เคลื่อนสำหรับผู้ที่ตื่นรู้ในเรื่องการเรียนรู้...

ตัวอย่างทั้งสามเวทีที่ยกขึ้นมานี้ข้าพเจ้ามองภาพฐานของระดับความลึกซึ้งของงานวิจัยที่มีตั้งแต่ Basic ไปจนถึง Advance และผู้เข้าร่วมฟังสามารถตัดสินใจเลือกได้อย่างชัดเจนมากขึ้นตามความสนใจและธรรมชาติจริตนิสัยตามรูปแบบการเรียนรู้ของตนเอง

หรืออาจจะมองได้กว้างและลึกซึ้งกว่านี้
พื้นที่จัดนิทรรศการแห้งแล้งเกินไป มีการเคลื่อนไหวของการ Share อาจจะน้อย หรือ...เพราะผู้คนเลือกที่จะมุ่งเข้าไปในห้องประชุม ซึ่งพื้นที่ตรงนี้อาจเพิ่มกิจกรรมเข้าไปได้อีก ...

สิ่งที่ยังมองไม่เห็นคือ พื้นที่ของเครือข่ายมาจัดนิทรรศการนั้น คือมีเรื่องราวมากมายซ่อนอยู่ภายใต้ภาพ ถ้ามีช่วงเวลาของการได้แลกเปลี่ยนเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นของภาพการขับเคลื่อน (Transform) ในแต่เครือข่ายก็น่าจะเกิดการเรียนรู้ระหว่างกันและกันมากขึ้น

...6-8 กรกฎาคม 2559
‪#‎KMR2RtoTransformation‬

‪#‎R2RForum9‬