อ่อนแอได้ แต่ต้องผ่านแต่ละวันได้ (วันพุธ ที่ 6 เดือนกรกฏาคม พ.ศ.2559)

วันนี้มีสอนสองคาบสุดท้าย แต่ตอนเช้ามีงานช่วยงานต่างๆในโรงเรียน คาบแรกมีหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายทำงานในห้องสมุด เราได้ลงทะเบียนหนังสือ เรื่องมารยาทไทย เป็นหนังสือที่โรงเรียนได้รับบริจาคเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้หับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว 5555 ลงทะเบียนจนจำได้ดีนะไม่ตีพิมพ์บอกชื่อสำนักพิมพ์กับคนบริจาค

ชั่วโมงที่สองว่างนั่งตรวจงาน งานเต็มบนโต๊ะ สั่งได้ก็ต้องตรวจได้ ตรวจไม่เท่าไร มาสรุปคะแนนนักเรียนนี่สิ !!! คิดแล้วก็เหนื่อย

คาบที่สามช่วยงานวิชาการ พอลงไปถามงานท่ห้องวิชาการ ครูบอกไม่มีงานไรให้ช่วยละ ถ้ามีเดียวครูจะบอกนะ เราก็เดินกลับห้องเพื่อไปตรวจงานต่อ

คาบห้าสอน สุขศึกษา การสอนห้องป.4/3 เป็นอะไรที่เหนื่อยมาก มีนักเรียนทุกรูปแบบในห้องเรียน ทั้งตั้งใจเรียนมากกกกกกกกก จนไปถึงไม่ตั้งใจเรียนบวกก่อกวนเพื่อนมากกกกกกกกกกกก 5555555 นักเรียนกลุ่มนี้ พูดดีก็แล้ว ว่าให้ก็แล้ว หาแรงจูงใจเพื่อเสริมแรงก็แล้ว เอาละ (ตามเวรตามกรรม) ครูพยายายามเท่าที่ครูจะทำได้ก็แล้วกันนะนักเรียนที่รัก

คาบสุดท้ายของวัน สอนปักเฟรม นักเรียนห้องเราดูสนใจมาก แต่ก็เหนื่อยมากเช่นกัน แต่พอนึกถึงคำแม่สอน อม่บอกว่าการเป็นครูเป็นกาทำบุญอย่างหนึ่ง คือสอนให้คนเป็นคนดี มีความรู้และสามารถนำไปใช้ในชีวิตได้ ตอนนี้เรากำลังสอนนักเรียนให้มีความรู้เพื่อนำไปใช้ในชีวิตได้

หลายๆ อย่างในวันนี้มันสอนให้เราใช้ชีวิตและเข้มแข็งขึ้น และสอนให้เรารู้ว่า ไม่ว่าจะอ่อนแอเพียงได้เราก็ต้องก้าวผ่านแต่ละวันไปให้ได้