วันนี้วันศุกร์
สัญญากับเด็กห้อง ป.4/1 ตั้งแต่เมื่อวานว่า วันนี้จะมาประกาศผลรางวัลจากการสะสมแต้ม
ห้อง ป.4/1 มีนักเรียนที่ได้รับรางวัลไม่กี่คน
แตกต่างจากห้อง ป.4/2 เมื่อวันก่อนมาก
แต่เด็กๆ ทุกคนที่ได้รับรางวัล ก็ดีใจที่ได้วงแหวนยิ้มหวาน
นอกจากคนที่ได้จะยิ้มหวานแล้ว...
คนที่ยังสะสมแต้มไม่ครบ 10 แต้มก็ได้แต่ร้องโอดครวญอยู่หลังห้องด้วยความเสียดาย
เพราะความอยากได้ของรางวัลเหมือนเพื่อน
การแจกรางวัลจากการสะสมแต้มริลัคคุมะครั้งที่ 1 ให้กับนักเรียน ป.4/1 ทำให้ฉันได้มองเห็นความแตกต่างของแววตาเด็กที่มองฉันทุกครั้ง
ที่ผ่านมา เด็กห้อง ป.4/1 ดูจะซนกว่าห้อง ป.4/2 และควบคุมชั้นเรียนได้ยากกว่า
เด็กห้องนี้ไม่ค่อยส่งงาน ไม่ค่อยรับผิดชอบในงานที่ได้รับมอบหมายเท่าไหร่
แต่หลังจากที่ฉันแจกรางวัลให้แก่เด็กที่สะสมแต้มครบไปแล้ว
ฉันก็เห็นความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นอย่างหนึ่ง
ในคาบเรียนนี้ นักเรียนทุกคนดูจะตั้งใจเรียนเป็นพิเศษ
และ...ท้ายคาบนี้มีนักเรียน ป.4/1 ส่งงานวิชาภาษาไทยเกือบครบทุกคน
นอกจากนั้น เด็กๆก็เอาแต่พร่ำบอกย้ำเตือนฉันว่า
"ส่งงานแล้วครูต้องแจกแต้มให้ผม/หนู นะ"
"ครูครับ/คะ เมื่อไหร่จะแจกของรางวัลอีก"
"ครูครับ/คะ ต่อไปหนูจะทำการบ้านส่งครู"
"ครูอย่าลืมให้แต้มพวกเรานะครับ/คะ"
และอีกสารพัดคำถามและคำย้ำเตือนแก่ฉัน เหมือนกลัวฉันจะลืมแจกแต้มและของรางวัล ^^
เหตุการณ์วันนี้ทำให้ฉันอมยิ้มไปทั้งวันและปลื้มใจที่เด็กให้ความสนใจกับสมุดสะสมแต้มริลัคคุมะ ^^
ถ้าการแจกของรางวัลจากการสะสมแต้มจะทำให้เด็กมีพฤติกรรมการเรียนที่ดีขึ้น
ไม่น่าเชื่อว่า ของรางวัลเล็กๆ น้อยๆ จะทำให้เด็กหันมาสนใจเรียนมากขึ้นอย่างนี้...
ฉันดีใจที่เด็กเริ่มมีพฤติกรรมทางการเรียนที่ดีขึ้น ^^
ต่อไปแม้จะต้องเสียค่าลูกอมไปอีกกี่ร้อย ฉันก็ยอมจะเสีย
เพื่อแลกกับการให้พวกเขาหันมาตั้งใจเรียน ^^
ไม่มีความเห็น