ไปเยาวราช

เพื่อนๆที่กรุงเทพฯชวนไปเยาวราช ผู้เขียนมีเวลาเพียง ๑ วัน สรุปสุดท้าย ได้วันที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๕๙ ผู้เขียนไปแบบบ้านนอกเข้ากรุง คือ ต้องมีเพื่อนรับจากดอนเมืองไปเยาราช เพื่อน ๓ คนนัดกันไปรับจากดอนเมืองไปแห่งแรกเพื่อพบกับเพื่อนๆก๊วนใหญ่ คือ ไปที่วัดยานนาวา วัดที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๓ ทรงสร้างเป็นรูปเรือสำเภาเป็นสัญลักษณ์สื่อถึงชาวจีนที่เดินทางมาประเทศไทยด้วยเรือสำเภา มีแต่ภาพหัวเรือค่ะ

ที่วัดนี้ พวกเราได้ทำบุญถวายสังฆทานกันด้วย ภายในสวยงาม

ไปกรุงเทพฯคราวนี้ บอกเพื่อนไปว่าอยากเจอเพื่อนๆ เพื่อนกลุ่มนี้ก็ดีใจหาย มาหากันทั้งที่ต่างคนต่างมีภาระกิจกันทั้งนั้น ยอดเยี่ยมจริงๆ แถมช่วยตามเพื่อนที่พอจะมีเวลาแว็บมาเพื่อพบกันเป็นครั้งแรกหลังจากเรียนจบจากกันหลายสิบปี เพื่อนท่านนี้เป็นผู้บริหารโรงแรม The Myth Sud Sathorn ซึ่งตั้งอยู่แถวนั้นด้วยค่ะ

ก่อนจะได้ไปร้านอาหารที่นัดกันไว้ เพื่อนพาขับรถผ่านวงเวียนโอเดียน แล้วก็จอดรถชิดขอบวงเวียน บอกว่าลงรถเร็วๆ เพื่อนพาผู้เขียนลงกลางถนนไปถ่ายรูปกับซุ้มประตูนี้ ค่ะ ตื่นเต้นสุดๆ เพราะรถคันหลังก็จอดจ่อท้ายอยู่กลางทางด้วย โอโห เพื่อน ต้อนรับกันยังงี้เลยนะ ได้ภาพนี้มาค่ะ

หลังจากนั้น พาไปเติมพลังข้าวเที่ยงกันที่ร้าน "ตั้งใจอยู่" อีกด้วย รุ่นนี้ ต้องตั้งใจอยู่กันแล้วนะคะ

อาหารหลากหลาย แถมด้วย อาหารมงคลจานนี้ นุ่ม อร่อยค่ะ

ในร้านมีอาหารที่สั่งกลับบ้านที่ถูกใจพ่อและแม่ คือ ยำผักกาดดองน้ำมันงา หอมมาก เก็บไว้กินได้หลายวันเลยค่ะ

หลังจากนั้น ไปเที่ยวซื้อของตลาดเล่งบ้วยเอี้ยซึ่งมีอาหารการกินแบบที่พ่อกับแม่ชอบมากมายมากๆ จนไม่รู้จะซื้ออะไรดี เพราะกลัวขนกลับบ้านไม่ไหว

งานนี้ เป็นวันครบรอบแต่งงานของเพื่อนสาวแสนสวยของเราด้วย ถือโอกาสนี้มอบช่อดอกไม้ครบรอบหลายสิบปีของเพื่อนด้วย โดยเพื่อนคู่นี้ได้แจกของชำร่วยเป็นเต้าส่วนเจ้าอร่อย ต้องไปเข้าคิวให้ทันเวลาถึงจะได้กิน ไม่อย่างนั้นหมดค่ะ

หลังจากนั้น แวะสถานที่ที่หนึ่งในเพื่อนอีกท่านหนึ่งซึ่งอาศัยอยู่ในย่านเยาวราชใช้เป็นสถานที่แต่งงานเป็นสมาคมฮากกาแห่งประเทศไทย ค่ะ

เพื่อนพาชมเยาราชแบบนั่งรถไปมีเพื่อนบรรยายให้ฟังถึงร้านโน้น ร้านนี้ ผ่านวัดนี้ด้วยค่ะ

และแวะวัดไตรมิตร เพื่อไหว้พระพุทธรูปทองคำ

เพื่อนๆช่วยบริหารเวลาจนผู้เขียนสามารถกลับบ้านได้ทันเวลาและโดยสวัสดิภาพด้วยค่ะ

ขอขอบคุณเพื่อนๆกลุ่มนี้ทุกท่าน ณ ที่นี้ ด้วยค่ะ