วันที่ 36 ส่งท้ายด้วยการเขียนตามคำบอก...(30 มิถุนายน 2559)
สำหรับวันนี้ไม่มีสอนในภาคเช้า ก็เลยถือโอกาสตรวจงาน...ซึ่งก็แปลกเหมือนกัน ไม่รู้ว่าทำไมยิ่งตรวจก็เหมือนว่ามันยิ่งเพิ่มเข้ามาอีก กับกองงานและการบ้านที่ถาโถมเข้ามาเรื่อย ๆ จนบางทีแทบไม่มีที่ว่างเลย...เอาง่าย ๆ ตรวจไม่ทันค่ะ
เข้าสู่ภาคบ่ายมีสอนทั้งสองวิชาเลย...วิชาแรกภาษาไทย วันนี้ให้เด็กเขียนตามคำบอก...เด็กบางคนทำได้โดยไม่รีรอ แต่บางคนก็ทำไม่ได้...(แต่ไม่ประทับใจเลย กับพฤติกรรมการแอบดูหนังสือใต้โต๊ะ) เฮ้อ...ซึ่งก็ทำให้รู้เลยว่าเด็กในห้องแตกต่างกันมาก และการสอบในครั้งต่อไปควรมีมาตราเด็ดขาดกันต่อไป
เข้าสู่วิชาที่สอง เด็กเริ่มล้า ครูเองก็เริ่มท้อ...บางทีก็เริ่มหมดความมอดทนที่จะทำให้เด็กสนใจเรียนให้ได้กับการเรียนในภาคบ่ายและช่วงใกล้เวลากลับบ้าน...
ช่วงนี้ยอมรับเลยว่าเป็นช่วงเวลาที่แทบจะล้มทั้งยืน และหลับได้ทุกเมื่อทุกครั้งที่หลับตา แต่งข้อสอบ ทำแผนต่อไป ซึ่งท้ายที่สุด ก็คืนก่อนส่งทุกครั้งอยู่ดี...ทำใจ
*บางอย่างก็ทำให้เราได้เรียนรู้...พยายามมองทุกอย่างให้เป็นเรื่องที่ดี แต่ถ้ามันแย่จนหาเรื่องดีไม่ได้ ก็ต้องยอมรับและพยายามทำให้ดีที่สุด*
ความเห็น (2)
ลงท้ายได้ถูกต้องแล้วครับ
สู้ สู้ น้า ;)...
ขอบคุณค่ะอาจารย์...จะยิ้มให้กับทุกปัญหาและจะวิ่งเข้าชนมันค่ะ
ตอนนี้ไม่มีคำไหนดีไปกว่าคำว่า...อดทน