วันที่ 30 เป็นแบบนี้ทุกวันก็คงจะดี...(21 มิถุนายน 2559)

สวัสดีเช้าวันอังคารอันสดใส วันนี้เดินทางไปโรงเรียนด้วยความสดชื่น เพราะเมื่อคืนนอนเต็มอิ่มมากเกินไป จนไม่ได้ทำงานอะไรสักอย่างเลย ก็แอบกังวลใจนิด ๆ จะทำทันไหม ทั้งแผน ทั้งสื่อ บันทึกหลังการสอน และอื่น ๆ อีกมากมาย เสียดายเวลาที่นอนไปจัง สงสัยว่าจะต้องซื้อนาฬิกาปลุกมาเพิ่มอีก 2 -3 เรือนซะแล้ว

หลังจากทำกิจวัตรประจำวันรับนักเรียน - กิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาตรวจการบ้าน (ที่ตรวจเท่าไหร่ก็ไม่รู้จะหมดซะที) และเตรียมการสอนภาษาไทยในคาบที่ 3

เมื่อเข้าสู่คาบเรียนที่ 3 เหมือนว่าเด็ก ๆ จะเริ่มสนใจเรื่องเรียนน้อยลง แล้วหันไปให้ความสนใจเรื่องกินข้าวมากขึ้น ก็เลยจัดการด้วยเพลงที่เคยเรียนมาตอนปี 3 ซึ่งก็คิดได้ประเดี๋ยวนั้นนั่นเอง ร้องไปร้องมา ซึ่งมันเกือบจะดีแล้วเชียว แต่ดันจำท่อนสุดท้ายไม่ได้ ก็เลยละไว้แบบนั้น แล้วเปลี่ยนเพลงใหม่ทันที แต่ก็คงหนีไม่พ้น เพลงตบมือ ตบตัก ตบไหล่ ที่ใช้หากินเป็นประจำ เมื่อเริ่มเข้าที่ ก็ลงมือถ่ายทอดวิชาความรู้ เรื่องแม่กง แม่กม แม่กนทันที ทุกอย่างเป็นไปด้วยความเรียบร้อย แต่ก็เริ่มวุ่นวายขึ้นเมื่อให้ทำใบงาน แต่ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นนั้น มันแฝงไปด้วยความตั้งใจและสนใจของเด็กต่างหากล่ะ “ทิชเชอร์ครับทำยังไงหรอครับ” “ทิชเชอร์คะคำนี้อ่านว่ายังไงนะคะ” คำถามมากมายและเสียงเรียกพร้อมยกมือให้เข้าไปหา บางทีมันก็ทำให้สิ่งที่เราทุ่มเททำมามีค่ามากกว่าใบงานแค่แผ่นเดียว ผ่านไปกับการสอนชั่วโมงแรกในวันนี้ จากนั้นก็เปลี่ยนหน้าที่จากครูไปเป็นยามเผ้าถาดหลุมต่อ (งานประจำ ตำแหน่งเดิม)...

สำหรับการสอนในชั่วโมงที่ 2 ของวันนี้กับวิชาคณิตศาสตร์ เด็ก ๆ ให้ความสนใจและให้ความร่วมมือดีมาก...อยากให้วันที่อาจารย์มานิเทศ แล้วนักเรียนตั้งใจอย่างวันนี้จัง แต่มันก็ไม่ทุกวันหรอก แล้วแต่บุญแล้วแต่กรรมละกัน สู้ทุกวันอยู่แล้ว! ^_^