เล่าประสบการณ์เดินเท้าพิชิตยอดเขา “ภูกระดึง”


2 ครั้งในชีวิต เราคือผู้พิชิต "ภูกระดึง"

ที่มาของภาพ http://www.talamok.com/tour/loei/phukradung.html


"ความลำบากมันสอนให้รู้จักคำว่าอดทน และความอดทนมันทำให้เราได้พบเจอสิ่งที่สวยงาม"

พอได้ยินคำว่า ภูกระดึง เรื่องราวความทรงจำต่างๆมันก็เริ่มลอยมา คำว่า ภูกระดึง คงเป็นคำที่พวกเราจะไม่มีวันลืม


ครั้งนี้ เราไป5คนครั้งก่อนไป4คน แต่ครั้งนี้เพื่อนที่เคยไปด้วยกันคนหนึ่งไม่ไป แต่มีเพื่อเพิ่มมาอีก2คนแทน

เมื่อวันที่ 20-22 ธันวาคม 2556 ที่ผ่านมา พวกเรามีโอกาสได้กลับไปพิชิตยอดเขาภูกระดึงอีกครั้ง

พิชิตภูกระดึง...ครั้งแรก

จุดเริ่มต้น



ถึงหลังแป ต้องเดินต่ออีก 3.8 กิโลเมตรแต่ก็ไม่เหนื่อยเท่าไรเพราะมันเป็นทางราบ


ไปๆเรื่อยๆเหนื่อยก็พัก


ที่มาของภาพ http://www.talamok.com/tour/loei/phukradung.html

ถึงที่พัก


ไปดูพระอาทิตย์ตกดิน


ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น


ต้องมาสัมผัสด้วยตัวเอง มันสวยมากกว่าที่อยู่ในรูปถ่าย รับบรรยากาศด้วย


ตื่นนอนเก็บสัมภาระ และเดินทางลงเขา

หลังจากลงมาถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติข้างล่าง บอกตัวเองและเพื่อนว่า ครั้งเดียวไม่มีครั้งสอง คือพอค่ะ จะไม่พาชีวิตอันน้อยนิดที่เหลือนี้มาลำบากครั้งที่สอง แต่ไม่รู้ทำไมพอถึงหน้าหนาวเดือนธันวาคม ปี2556 เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาที่ใกล้จะจบมัธยมศึกษาปีที่6 พวกเราก็ได้คุยกับเพื่อนๆว่า พวกเราใกล้จะจบแล้วนะ แล้วคิดว่าคงไม่เรียนมหาวิทยาลัยที่เดียวกันหรอก เพราะเล่นด้วยกันสนิทกันแต่เราก็มีความใฝ่ฝันที่แตกต่างกัน ไม่สามารถที่ตามกันไปอยู่ทุกที่ได้ นอกจากจะนัดเจอกันแต่ก็วันเวลาไม่ว่างตรงกันครบทุกคนสักที พวกเราเลยตัดสินใจชวนกันไปพิชิตภูกระดึงอีกครั้ง เหตุผลที่เลือกไปภูกระดึงอีกครั้ง เพราะครั้งแรกที่พวกเราไป เราขึ้นไปถึงค่ำ พอถึงที่พักเราก็ไปกางเต้นจัดสัมภาระ และได้เดินไปดูพระอาทิตย์ตกที่ผาหมากดูก พอเริ่มจะมืดนิดๆพวกเราก็เดินกลับที่พัก อาบน้ำ กินข้าว แล้วก็นอน เพราะอากาศหนาวมากๆ ตื่นเช้าขึ้นมาไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่น กลับมา อาบน้ำ กินข้าว เก็บสัมภาระ แล้วก็ลงจากเขาเลย คือไป2วันกับอีก1คืน ยังไม่ได้เห็นอะไรที่อยู่บนนั้นคุ้มค่าเหนื่อยเลย คืออยากจะขึ้นไปใหม่ พอถึงวันที่กำหนดที่เราได้คุยกันไว้ก็พากันแพ็กกระเป๋า เพื่อกลับไปที่ภูกระดึงอีกครั้ง (ที่จริงบ้านก็ไม่ได้ไกลจากภูกระดึงมากนัก ประมาณ 30 กิโล กว่าๆ ขึ้นรถบาส สาย ขอนแก่น-เมืองเลย แล้วก็ต่อด้วยรถสองแถวไปส่งถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติภูกระดึง)


แผนที่ทางเดินขึ้นภูกระดึง


ที่มาของภาพ http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock...

แผนที่สถานที่ท่องเที่ยวบนภูกระดึง

วันที่ 20 ธันวาคม 2556 ระยะทางจากที่ทำการอุทยานแห่งชาติ-หลังแป 5.5 กิโลเมตร พวกเราเริ่มเดินขึ้นเขาประมาณ 3 โมงเช้ากว่าๆ ถึงปลายทางประมาณ 5 โมงเย็นกว่าๆ เราสะพายเป้เอง ของที่เอามาคือแบกขึ้นเขาเอง ถ้าเอามาใช้ส่วนรวมเราก็แบ่งกันแบก แบ่งกันหาบ เราไม่ได้จ้างลูกหาบ เพราะพวกเราทุกคนมีงบประมาณจำกัด คือเอาไว้ซื้อกินอย่างเดียว เดินไปเราก็เห็นอะไรหลายๆอย่าง วันนั้นคนก็ขึ้นเขาเยอะ เลยมีเพื่อนร่วมทางเยอะ เดินไป เหนื่อยไป พักไป กินไป นอนไป (ประมาณ 3-5นาที)




แล้วก็ตื่นเดินต่อไป พอถึงหลังแป เราก็พักถ่ายรูป




เป้ใหญ่ๆนี้หนักมาก


แล้วก็เดินต่อไปที่พัก ระยะทาง 3.8 กิโลเมตร พอถึงที่พัก เราก็กางเต้นท์จัดสมภาระ เดินเล่นใกล้ๆแถวที่พัก




ใบเมเปิ้ล ฤดูหนาวจะเป็นสีแดงสวยพอดี


ไหว้พระขอพร สิ่งศักดิ์สิทธิ์


ป้ายบอกทางเดินไปชมสถานที่ต่างๆ

เดินกลับที่พัก

ครั้งนี้ไปถึงไม่ได้ไปดูพระอาทิตย์ตก เหนื่อยมาก อาบน้ำ กินข้าวกินยาแก้ปวด เปลี่ยนกันนวดขากับเพื่อน แล้วก็นอน

ตื่นเช้าวันที่ 21 ธันวาคม 2556 ไม่ได้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วย เพราะเหนื่อยนอนไม่อยากตื่น ตื่นเช้าอากาศหนาวมาก ตื่นแล้วก็กลั่นใจอาบน้ำ กินข้าว ออกเดินป่า ดูน้ำตก เลาะหน้าผา


เริ่มผจญภัย มาครั้งที่แล้วยังไม่เคยไป รู้สึกตื่นเต้นมาก


ไปๆเรื่อยๆ


เหนื่อยก็บอกตัวเอง เพื่อน และคนอื่นๆที่เดินร่วมทางเดียวกัน ว่าสู้ๆ


แล้วก็สู้ๆ


ถึงป้ายบอกสถานที่แหล่งท่องเที่ยวแล้ว


น้ำตกเพ็ญพบใหม่


น้ำตกโผนพบ



บรรยากาศดีมาก ไม่ร้อนมาก ไม่หนาวมาก


เหนื่อยๆก็นั่งพัก กินลมชมวิว



หายเหนื่อยก็ไปๆต่อ



สระอโนดาต


น้ำตกถ้ำสอเหนือ

ครั้งนี้ได้ไปถึงผาหล่มสักด้วย


ผาหล่มสัก สวยงามดั่งคำร่ำลือ





ผาแดง


ผาเหยียบเมฆ



ผาจำศีล

และหน้าผาสุดท้ายคือผาหมากดูก ได้ดูพระอาทิตย์ตกดินพอดี


ผาหมากดูก


ได้เวลาเดินกลับที่พัก


ต้นเมเปิ้ล อยู่แถวที่พัก


(เหมือนน้อยๆแต่ใช้เวลานานมากใช้เวลาแต่เช้าจนถึงมืดพอดีถึงที่พัก) กลับมาอาบน้ำ กินข้าว นอน


ได้เวลารับประทานข้าว อาหารแพงมาก อย่างที่เห็นม่าม่า กับโจ๊ก


เช้าวันที่ 22 ธันวาคม 2556 ตื่นแต่เช้าอากาศหนาวมาก น้ำไม่อาบ ล้างหน้าแปรงฟัน กินข้าว เก็บสัมภาระ แล้วก็ลงเขา


ได้เวลาลงเขา ไม่เหนื่อยเท่าตอนขึ้นเท่าไร สู้ๆ


บ๊ายๆยอดภูกระดึง


ในที่สุดก็ถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติข้างล่าง และเดินทางกลับบ้านอย่างปลอดภัย

***เหนื่อยแต่คุ้มค่า และยังทำให้รู้ว่ามิตรภาพดีๆหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว***

หมายเลขบันทึก: 608761เขียนเมื่อ 20 มิถุนายน 2016 03:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2016 03:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ผมไปมา 5 ครั้ง ประทับใจมากคับ ล่าสุดปีที่แล้ว เริ่มมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากขึ้น ทำให้บรรยากาศเสี

เคยดูหนังเรื่อง 3 วัน 2 คืน (รัก เลิก เลย) หรือเปล่า ผมจำชื่อไม่ได้ แต่น่าจะประมาณนี้

ใช่ค่ะ หนังเรื่อง รัก เลิก เลย (ได้ดูแต่ทีเชอร์) แต่ไม่เคยดูเรื่องเต็มคะฮ่าๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท