วันที่ 28 สุขภาพไม่เต็มร้อย แต่เด็กน้อยให้เกินพัน...(17 มิถุนายน 2559)

วันนี้ไปโรงเรียนพร้อมด้วยอาการปวดหัวและเจ็บคอมาก ๆ แต่ก็ยังสู้ไหว เพื่อเด็กน้อยของเรา

หลังจากเข้าแถวทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็พาเด็ก ๆ ขึ้นห้องเรียนเพื่อโฮมรูมกันต่อไป และก็ถือโอกาสนี้ทวงงาน ทวงการบ้านต่าง ๆ ขนาดที่ฉันกำลังวุ่นวายกับการจัดกองงานและการบ้านกองโต ๆ เด็กชายคนนั้นที่กล่าวเมื่อวาน ก็วิ่งนำงานมาส่ง...ผมทำเสร็จแล้ว แล้วก็วิ่งกลับนั่งโต๊ะ ฉันยิ้มและดีใจมาก แต่จะถูกหรือไม่ค่อยว่ากันอีกที

วันนี้มีสอนคณิตศาสตร์ก่อนกินข้าว เด็กต่างบ่นหิวกันใหญ่ ฉันจึงมีมาตรการ ถ้าให้ทำงานไม่เสร็จไม่ต้องไปกินข้าว และใครทำไม่ถูกต้องเกิน 3 ข้อ ให้กลับไปทำมาใหม่โดยคัดลงในสมุด 5 รอบ วันนี้ฉันอาจโหดไปบ้าง เพราะถ้าใจดีเกินไป เด็กจะไม่ฟังไม่กลัว แต่ก็ได้ผลนะ แถมยังเข้าแถวไปกินข้าวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยซะด้วย

ก่อนเข้าสู่การเรียนในภาคบ่าย ก็มีเด็กผู้หญิงมาฟ้อง ว่าเพื่อนไปแอบไปเล่นโคลนกัน เสื่อผ้าเปื้อนหมดเลย จากนั้นก็พาฉันไปดู อู้หู...เลอะเทอะมาก คงไม่ใช่ยิ่งเยอะ ยิ่งเลอะประสบการณ์หรอก เล่น แกล้งกันชัด ๆ เฮ้อ...คงเป็นหน้าที่ของครูเวรต่อไป

เข้าสู่การสอนภาษาไทยในคาบเรียนที่ 6 คำถามเดิม ๆ เริ่มกลับมา เหลืออีกกี่วิชาคะทิชเชอร์ เหลืออีกกี่ชั่วโมงรับทิชเชอร์ เอ่อ...เรียนก่อนค่ะ ถึงเวลาก็จะได้กลับเองนะคะ สำหรับวันนี้สอนเรื่องสระเอียะ ออกเสียงยากจัง...ก็ยังสับสนอยู่ทั้งครูและนักเรียน แต่เขาไม่นิยมให้กัน เพราะไม่ค่อยมีความหมายสักเท่าไหร่ ผ่านไป 1 คาบ แบบเอ๋อ ๆ 555

หลังจากหมดคาบ gifted เด็กชายคนนั้น ก็เข้ามาถาม ทิชเชอร์วันนี้อ่านหนังสือไหม ฉันอึ้งและดีใจมาก นี่เขามีความพยายามจริง ๆ นะ และฉันจะทำให้เขาอ่านหนังสือให้ได้ แต่วันนี้ไม่ทันซะแล้ว เพราะฉันมัวแต่เคลียร์เอกสารที่ต้องส่ง สงสัยเด็กจะรอนานไปหน่อย เปลี่ยนใจไปเล่นกลับเพื่อนซะแล้ว วันจันทร์ค่อยเอาใหม่เน๊าะ