เด็กในมุมมืด
จากการมาโรงเรียนมาไม่รู้กี่อาทิตย์ การได้เข้าไปคลุกคลีกับเด็กแทบจะทุกนาที ทำให้ฉันรู้จักและจำเด็กภายในห้องได้ภายในหนึ่งสัปดาห์ และนอกเหนือจากนั้นก็คือ ทำให้ฉันรู้จักกับเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ที่มีความพิเศษ
พิเศษยังไง?
คิดว่าแปลกไหม กับพฤติกรรมของเด็กในช่วง ป 1 ซึ่งเป็นช่วงวัยที่มีความอยากรู้อยากเห็น ช่างพูดช่างจา ถามนั้นถามนี้ แต่เด็กคนหนึ่งกลับพูดแค่คำว่า คับ ตลอดทั้งวัน คำว่า คับ คำเดียวจริงๆ
ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้มีปัญหาที่บ้าน หรือ ถูกเลี้ยงดูมาอย่างไร แต่ที่แน่ๆคือ มีความสงสัย และสงสาร
การได้รับรู้ถึงปัญหาที่เกิดขึ้นกับเด็ก เรื่องทุกเรื่องคนเป็นครูไม่สามารถปล่อยไปได้ เพราะบางเรื่องที่ดูเป็นเรื่องเล็กน้อย บางทีอาจจะเป็นปม หรือพฤติกรรมที่ฝังลึกในตัวเด็กต่อไป
ฉันลองสอบถามครูพี่เลี้ยงของฉัน ถึงสาเหตุพฤตอกรรมที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนี้ เด็กคนนี้อยู่กับพ่อแค่สองคน พ่อเป็นคนที่ติดสุรา ดื่มสุราแทบจะทุกวัน ทำให้บางวันเด็กคนนี้ไม่สามารถมาโรงเรียนได้ เพราะไม่มีใครมาส่งมาโรงเรียน เด็กคนนี้ซ้ำชั้น ป 1 มาแล้วหนึ่งปี การเรียนไม่ค่อยดี พฤติกรรมน่าเป็นห่วง ซึ่งฉันก็พยายามที่จะชวนเด็กคนนี้คุยอยู่บ่อยๆ คุยดีๆ ใช้น้ำเสียงที่นุ่มนวล เพราะ มีครั้งหนึ่ง ฉันเห็นครูพี่เลี้ยงตะโกน ตะวาดเด็กคนนี้ สิ่งที่ได้รับตามมาคือ เด็กร้องไห้ ร้องไห้โดยไม่มีเสียง มีเพียงน้ำตาที่ไหลลงมาเรื่อยๆ ด้วยหน้าตาที่ไม่เปลี่ยนอารมณ์ ดูแล้วยิ่งน่าสงสารกว่าเดิมเสียอีก นั้นแหละคือจุดเริ่มต้น
เด็กคนนี้จะเป็นเด็กคนพิเศษของครู ครูจะพยายามทำให้ผมพูดให้ได้ ผมพร้อมที่จะสู้ไปกับครูไหมครับ? ครูพร้อมเสมอนะ ^^
กว่าจะยิ้มได้ ใช้เวลาตั้งนาน ^^
ไม่มีความเห็น