ความรู้สึกที่เป็น รด.หญิง (เรื่องเล่า)

ฉันเป็นผู้หญิงตัวผอมๆสูงๆไม่มีมาดความเป็นทหารเลย จุดเริ่มที่ได้เป็นรด.นั้นมาจากสมัครเป็นเพื่อนเพื่อนค่ะตอนแรกไม่ได้คิดอะไรบอกเพื่อนว่าถ้าได้ก็ไม่เอา ไม่เป็นอย่างที่คิดเลยค่ะกว่าจะก้าวมาถึงจุดนี้ได้มันเยอะและเหนื่อยมากๆจึงทำให้ฉันตัดสินใจไม่สละสิทธิ์นั้น จะลบคำสบประมาทจากคนอื่นๆให้ได้เนื่องจากฉันเป็นผู้หญิงตัวผอมๆทุกคนคงคิดว่าฉันฝึกกับคนอื่นเข้าไม่ได้หรอกเดี๋ยวก็ลาออก วันฝึกวันแรกมีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาพูดกับฉันว่า "เอ๋าผ่านกับเขาด้วยพี่คิดว่าตัวเองจะไม่ติดแล้วนะหุ่นไม่เป็นตาผ่าน" ผิดจากที่คนอื่นคิดค่ะฉันฝึกกับคนอื่นๆได้และไม่เคยเป็นลมเลยสักครั้งระหว่างฝึกร่างกายฉันแข็งแรงค่ะ พ่อแม่ก็ภูมิใจฉันเรียนจนจบปี3คือม.6 ต่อมหาลัยฉันก็คิดที่จะต่อรด.ปี4-ปี5 เพราะฝึกอีกแค่2ปีก็จะได้ว่าที่ร้อยตรีแล้ว3ปียังฝึกผ่านมาได้เลยอีกแค่2ปีทำไมจะไม่ได้ จริงๆพ่อก็ไม่อยากให้ต่อเพราะอยากให้ทุ่มไปที่เรื่องเรียนมากกว่าฉันก็อธิบายให้พ่อฟังพ่อก็เข้าใจ จนมาถึงตอนนี้ฉันก็เรียนรด.จบปี5 ซึ่งรอเรียนจบมหาลัยก็จะได้แต่งตังยศเป็นว่าที่ร้อยตรีหญิง.อย่างที่ฉันต้องการ...ต้องขอบคุณการตัดสินเรียนในวันนั้นที่ทำให้ฉันมีอย่างทุกวันนี้ฉันยอมรับว่าตั้งแต่เรียนรด.มาชีวิตฉันเปลี่ยนไปมากจริงๆค่ะ ได้เพื่อนทั้งผู้หญิงและผู้ชายทั้งในสถาบันเดียวกันและต่างสถาบันเพิ่มขึ้นอีกเยอะมีคนรู้จักเรามากขึ้นอีกด้วย...ฉันภูมิใจมากค่ะที่ได้เรียนรด.ไม่ว่าคนอื่นๆจะตั้งคำถามอะไรมามายก็ตาม ผู้หญิงเรียนรด.ทำไม เรียนไปได้อะไร ได้ค่ะได้ทำอย่างที่ผู้ชายเขาทำกันได้ยิงปืนได้ฝึกอะไรต่างๆอย่างที่ผู้ชายเขาทำกันทุกอย่างที่ผู้ชายทำผู้หญิงอย่างเราก็ทำได้ค่ะ ^^

[แผ่นดิน]

การอธิบายด้วยเหตุผล

นำพามาซึ่งความเข้าใจ

ต้องชื่นชมคุณพ่อด้วยนะครับที่รับฟังเรื่องราวของลูก

ให้โอกาสต่อลูกในการเลือกที่จะเรียนรู้ด้วยตนเอง