ดวงดาวแห่งคืนวันเกิด

เครดิตภาพจากhttps://www.google.co.th/search?q=star+in+the+sky&...

"ดวงดาวแห่งคืนวันเกิด"

เมื่อคืนที่บ้านไฟดับ ท้องฟ้าหน้าบ้านระยิบระยับไปด้วยแสงดาวแพรวพราย งดงามมาก
กลับถึงบ้านเกือบ 2 ทุ่ม เสียงต้นโมกตะโกนว่า "คุณแม่ คุณแม่ มาดูดาวเร็ว! ดาวสวยมาก!"
เราสองคนแม่ลูกชี้ชวนดูดาวกันพักใหญ่ จึงได้เข้าบ้าน
เป็นโอกาสอันดีมาก ที่ยามไร้แสงไฟฟ้า เราได้ดูดาวที่งดงามกว่าทุกคืน
ชีวิตข้าพเจ้าบัดนี้อายุครบ 45 ปี ในวันนี้
หวนนึกย้อนไปในคืนที่ดาวงดงามในความทรงจำอันไม่อาจลืมเลือน..
เด็กผู้หญิงที่ถูกพ่อปลุกขึ้นมาราวเที่ยงคืนเศษ เพื่อไปรับแม่กลับจากทำงานตอนกลางคืน ดาวในคืนวันนั้นเจิดจรัสงดงามเหมือนคืนนี้ไม่มีผิด..
เราสองคนพ่อลูก เดินผ่านสวนมะพร้าวและทะลุมาออกยังถนนเส้นเล็กๆ ที่ปูด้วยแผ่นปูนกว้างราว 1 ฟุตกว่า สองแผ่นต่อกัน จักรยานพอผ่านได้ สองข้างทางเป็นสวนผัก เช่น ผักคะน้า ผักกาด เจ้าของสวนชื่อ "ตาหนอง" ข้าพเจ้าเคยได้ไปนั่งที่บ้านของเจ้าของสวนนี้กับเตี่ยด้วย
สองพ่อลูกเดินไปถึงตีนสะพานไม้ข้ามคลองภาษีเจริญ ตีนสะพานนั้นเป็นร้านขายขนมและกาแฟชื่อร้าน "เจ๊กหยู" แต่เวลานั้นดึกสงัดและร้านปิดแล้ว
เสียงแม่เรียกเตี่ยด้วยความยินดีว่า "เฮียดม" น้ำเสียงนั้นเป็นเสียงที่ผู้หญิงคนนึงมีความยินดีที่ได้เห็นสามีจูงลูกมารอรับตนเองที่เชิงสะพาน
แม่ต้องขี่จักรยานกลับจากโรงงานเส้นทางกว่า 5 กิโลเมตร ผ่านถนนเศรษฐกิจสายระหว่างตัวอำเภอกระทุ่มแบนมาตัดแยกอ้อมน้อย ซึ่งสมัยนั้นยังเปลี่ยวมาก และเพื่อทำงานหนักโดยการ "เข้ากะ" หรือผลัดเปลี่ยนตามแต่ช่วงเวลาที่ต้องไป เช่น วันนี้ไปบ่าย 2โมงเลิกเที่ยงคืน
แม่ทำเช่นนี้อยู่หลายปี จนต่อมาไม่ต้องเข้ากะแล้ว
และจักรยานก็ถูกขายไป
ดวงดาวในคืนนั้นหวนคืนกลับมาหาข้าพเจ้าเมื่อคืนนี้
หนูขอกราบแม่ผู้ให้กำเนิดหนูมาในวันนี้เมื่อ 45 ปีที่แล้ว
หนูไม่เคยบอกว่ารักแม่
หนูทำได้แค่ห่วงใย พูดจาไม่ดีกับแม่ก็หลายหน เบื่อหน่ายแม่ก็บ่อย
ตวาดแม่ก็ทำมาแล้ว
มีแต่คนเขาบอกรักแม่อย่างนั้นอย่างนี้
สำหรับหนูแล้ว ขอขอบคุณที่แม่อดทนเสียสละต่อสู้ทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อมอบทรัพย์อันมีค่ากว่าสิ่งใดๆ
นั่นคืนความรู้อันประเสริฐ
ที่ทำให้หนูมีชีวิตที่ดีงามทุกวันนี้...

.......บันทึกเมื่อ ๑ มิถุนายน ๒๕๕๙...
บ้านมะนาวหวาน ท่าศาลา
นครศรีธรรมราช