โรงเรียนของเราจะมีหน้าที่ ที่นักศึกษาฝึกสอนจะต้องรับผิดชอบอยู่หลายงานด้วยกัน
ในวันนี้จะนำเสนอเรื่อง "การพักรับประทานอาหาร" ของนักเรียน
หลังจากการสอนในช่วงเช้าเสร็จแล้ว
หน้าที่ ที่ต้องปฏิบัติก็คือ การคุมแถวไปทานอาหาร
และการตักอาหารให้นักเรียน
โรงเรียนของเราก็ยังใช้ถาดหลุมสำหรับเป็นภาชนะในการรับประทานอาหาร
โดยแบ่งเป็นช่องสำหรับใส่ข้าว ใส่กับข้าว ใส่ผลไม้
โดยนักเรียนส่วนใหญ่มักจะบอกว่า "ตักข้าวข้าวเลยค่ะครู"
และนิสัยของเด็กในโรงเรียนนี้ก็เหมือนกับเด็กทั่วไปคือ "ไม่ชอบทานผัก"
และหน้าที่ของนักศึกษาฝึกสอนอีกอย่างหนึ่งก็คือ "การขายน้ำดื่ม" ของโรงเรียน
จำหน่ายกันที่ ขวดละ 5 บาท
แต่ละวันก็จะมีเวรสำหรับการขายน้ำ มีบัญชีรายรับ-จ่าย บันทึกไว้
และหน้าที่อีกอย่างคือ "การคุมนักเรียนทานข้าว"
เป็นอะไรที่ทรมานสำหรับฉัน เพราะตอนนั้นจะรู้สึกหิวมากๆ
แล้วเห็นนักเรียนทานแบบอร่อยมากทีเดียว
การทำหน้าที่นอกเหนือการสอนในวันนี้ทำให้ฉันรู้ว่า
การทำหน้าที่ใดใด ที่ตนเองไม่ชอบ มันก็จะกลายเป็น "ภาระรับผิดชอบ"
แต่...การทำหน้าที่ใดใด ด้วยใจรัก มันก็จะกลายเป็น "ภาระอันชอบ"
และก่อเกิดความสุขที่ได้ทำหน้าที่นั้นๆ
สำหรับฉันการดูและนักเรียนตั้งแต่เข้าประตูรั้วโรงเรียน
การเรียนรู้ ความประพฤติของเรียน การรับประทานอาหาร
การเข้าแถว ไปจนกระทั่งเวลาเลิกเรียน
ได้กลายเป็น "ภาระอันชอบ" ของฉันไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ไม่มีความเห็น