วันนี้วันศุกร์สุดหรรษา มีสอนคาบเดียว วิชาหน้าที่พลเมืองชั้นประถมศึกษาปีที่ 5
ลั้น ลั้น ลั้น ลา เด็ก ๆ วันนี้ทำตัวน่ารัก เสียงดังแต่ก็สนใจเรียนดี ครูถือว่าถ้าวันไหนหนูเงียบ คือหนูผิดปกติ เพราะปกติวัยของหนูตอนนี้ เรียกว่าเงียบไม่เป็นก็ยังได้ การเรียนการสอนผ่านพ้นไปเหมือนจะดี มาตายตอนจบ ใบงานที่ให้เด็กทำ ให้วาดรูปและเขียนบรรยายปฎิบัติตนในสถานที่ต่าง ๆ ให้ถูกกาลเทศะ แต่ละคนไปทั้งวัด ทะเล โรงเรียน ห้างสรรพสินค้า และอีกมากมาย วาดรูปมาสวยงาม แต่ที่ไม่โดนใจก็คือ วาดแต่รูปไม่ระบายสี เมื่อถามว่าทำไมไม่ระบายสีเด็กตอบมาว่า ก็ครูไม่ได้เขียนในคำชี้เเจง เอิ่ม เมื่อก้มดูใบงาน ก็เห็นว่า เราผิดเองจริงจัง แต่เด็กที่ระบายสีมาก็มี ในใจฝั่งนางร้าย ก็คิดว่า ทำไมเด็กคิดเองไม่ได้ว่าเมื่อวาดรูปต้องระบายสีด้วย ในใจฝั่งนางดีก็คิดว่า เด็กเป็นผ้าขาว ใสซื่อ บอกแค่ไหนก็ทำแค่นั้น ยุบหนอ พองหนอ โอเค่ะวันนี้ครูผิดเอง คราวหน้าครูจะรอบคอบมากกว่านี้
เพราะเราเเตกต่างกันตั้งแต่เส้นผมถึงปลายเล็บ ไม่แปลกที่บางครั้งสีของใบไม้จะเป็นสีน้ำเงิน และวาดรูปแล้วจะไม่ระบายสี
บางครั้งที่ผู้รับสารไม่เข้าใจ ไม่ใช่ไม่ตั้งใจรับ แต่ผู้ส่งสารไม่ชัดเจนพอ
อย่าโทษที่เด็กทำผิด อย่าโทษว่าตัวเองไม่ดี เอาเวลาที่คิดเเบบนั้น มาแก้ไขปัญหาดีกว่า
สู้ ๆ นะ คุณครูจุ๊บ
เขียนไว้เตือนตัวเองใช่ไหม
555