วันที่ 1 ยินดีที่ได้รู้จัก (10 พฤษภาคม 2559)

" วันแรกของการเปิดเรียนนน ยังไม่พร้อมเลยคะ การบ้านยังส่งไม่หมดเลย TT "

เริ่มออกจากหอด้วยใจที่เหี่ยวเฉา คิดถึงบรรยากาศเดิมๆที่บ้านปลายฟ้าของเรา ที่ตื่นมาอาบน้ำห้องไหนก็ได้มีเป็น10ห้อง เสร็จก็แต่งตัวกินข้าว ด้วยอุปกรณ์ที่ครบครัน สุดท้ายก็แค่รอให้รถมารับและไปเรียน แต่ตอนนี้คือกาบรถเครื่องด้วยกระโปรงทรงเอ ขี่แต๊บๆๆ ออกหอมาด้วยท่าทางงึกๆงักโดนรถบีบแตรสุดทาง (ไม่ได้ขี่รถในเมืองนาน) TT ข้าวเช้า ก็หาที่ใกล้และง่ายที่สุด ก็ราดแกงปากซอยไงยู เฮ้อออออ

มาถึงโรงเรียน เนื่องจากเป็นวันเปิดเทอมวันแรกเลยค่อนข้างวุ่นวายสักหน่อย เจอครูพี่เลี้ยง โชคดีอะ ได้พี่เลี้ยงที่เหมือนป้าอีกคน ใจดี รู้สึกคุ้นเคยแปลกๆกับโรงเรียนนี้ อาจเพราะเราได้มีโอกาสไปอยู่ในหลายๆโรงเรียนมาก่อนเลยทำให้เรารู้สึกชินกับการเริ่มต้นและการปฏิบัติต่อครูและนักเรียนครั้งแรกพบ

วันแรกมาก็มีเรื่องเลย เด็กนักเรียนอะนะ ก็นั่งจัดของอยู่ห้องสมุดดีๆ ก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้พร้อมกับเสียงการยื้อยึงของเพื่อนๆแบบสุดชีวิตเลยแอบไปส่องดูก็ปรากฏว่า เด็กจะปีนรั่วหนีกลับบ้าน เลยรีบวิ่งไปดูโรงเรียนก็กำลังจะเข้า พอไปถึง งานดราม่าก็มาเลยจ๊า น้องบอก(พร้อมร้องไห้) “ผมจะกลับบ้าน จะไปหาพ่อ อยากช่วยพ่อทำงาน ได้วันละ 100 ก็ยังดี ทำไมพ่อผมต้องทำงาน ได้แค่วันละ 300 ผมจะไปหาพ่อออออ”จืกเลยทีเดียวสงสารอะ แต่พอผ่านไปครึ่งวันแค่นั้นแหละจ๊าพูดไม่หยุดเลยเธอ กับครูพี่เลี้ยงจากที่ได้อยู่ด้วยกันทั้งวัน ท่านก็ช่วยสอนในหลายๆเรื่องทั้งเรื่องการทำแผนและการใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนอย่างปกติสุข

*สิ่งที่ยังตื่นเต้นอยู่เสมออีกหนึ่งเรื่องคือ การพูดแนะนำตัวหน้าเสาธง

ปล. โรงเรียนให้ครูเตรียมช้อนส้อมมาโรงเรียนเองแหละ แปลกดีจัง