วันที่ 5 วันที่ฉันล้มเหลวในการสอน (23 พฤษภาคม 2559)


วันนี้เป็นวันที่ฉันมีสอน 1 คาบเรียน คือ นักเรียนชั้น ป.4/1 วิชาภาษาไทย

ฉันเตรียมตัวสอนมาเป็นอย่างดี

วันนี้ฉันจะใช้เพลงในการนำเข้าสู่บทเรียน

ฉันคิดว่าเด็กๆจะต้องสนใจและตื่นเต้นกับการใช้เพลงในการนำเข้าสู่บทเรียน ^^

คาบที่ฉันสอนตรงกับคาบที่ 4 ซึ่งเป็นคาบเรียนหลังจากที่นักเรียนพักเที่ยง

วันนี้ครูพี่เลี้ยงก็มานั่งสังเกตการณ์การสอนของฉันด้วย


พอฉันเริ่มต้นนำเข้าสู่บทเรียน ฉันถึงได้รู้ว่าสิ่งที่ฉันเตรียมมา ฉันทำพลาดทั้งหมด...

... เพราะเพลงที่ฉันเตรียมมาเป็นเพลงภาษาพื้นเมืองเหนือ(ที่ฉันเข้าใจว่าเด็กจะฟังรู้เรื่อง) แต่นักเรียนส่วนใหญ่ไม่ค่อยเข้าใจเลย

...เพราะฉันเปิดเพลงจากโน้ตบุ๊ค ไม่เตรียมลำโพงมา ซึ่งห้องเรียนกว้างเกินกว่าที่เสียงโน้ตบุ๊คของฉันจะได้ยินทั่วถึง

... เพราะฉันมั่นใจในการเตรียมการสอนมากๆ จนลืมคำนึงถึงหลายสิ่งหลายอย่างไป

ในคาบเรียนวันนี้ นักเรียนจึงไม่สนใจเรียน

พอครูพี่เลี้ยงฉันปราม เด็กๆก็เงียบไปสัก 1 นาที แล้วก็เสียงดังขึ้นมาใหม่

เด็กๆไม่ฟังที่ฉันยืนสอนอยู่หน้าห้อง หรือสนใจจะทำกิจกรรมที่ฉันจัดขึ้นเลย

บางคนก็เล่นกัน บางคนก็จับกลุ่มคุยกัน บางคนก็กินขนมในชั้นเรียน บางคนก็ส่งเสียงดัง


ฉันรู้สึกโมโหนักเรียนที่ไม่สนใจการสอนที่ฉันตั้งใจเตรียมขึ้นมาเลย

ฉันรู้สึกโมโหตัวเองและได้แต่โทษตัวเองที่เตรียมการสอนไม่ได้เรื่องเลย

ฉันรู้สึกล้มเหลวและผิดหวังมากๆ...

ไม่ว่าจะทำยังไง เด็กก็ไม่สนใจเรียน เพราะฉันได้พลาดตั้งแต่เริ่มต้นซะแล้ว...


วันนี้ฉันจึงกลายร่างเป็นคุณครูใจร้าย กลายเป็นนางยักษ์ที่เด็กๆเกลียด

...ฉันเสียงดังใส่นักเรียน และทำโทษนักเรียนอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน

...ฉันยึดของเล่นของเด็กที่เอามาเล่นบนโต๊ะ

...ฉันยึดน้ำผลไม้ที่เด็กแอบกินในห้อง

...ฉันตั้งกฏเหล็กกับเด็กๆขึ้นมาในคาบนี้

"งานที่นักเรียนทำต้องเขียนใส่สมุดเท่านั้น ถ้าใส่กระดาษมา ครูจะไม่ตรวจ !!!!"

"นักเรียนต้องส่งงานในวันพุธตอนเช้า ถ้าส่งเลยเวลาครูจะไม่ตรวจ !!!!"

"นักเรียนต้องทำงานตามแบบฟอร์มที่ครูกำหนด ถ้าไม่ทำตามถ้าไม่ฟังครู ครูจะไม่ตรวจ !!!!"

( ตั้งแต่ได้มีโอกาสสังเกตการสอน ทดลองสอนและได้ฝึกสอนมา วันนี้เป็นวันที่ฉันรู้สึกได้ว่า ฉันเป็นคุณครูที่ใจร้ายที่สุดเท่าที่เคยผ่านมา )


มาคิดได้ตอนนี้ ฉันก็รู้สึกผิดกับเด็กๆมากเลย

...เพราะตัวฉันเองที่เตรียมการสอนมาไม่ดีพอ เด็กถึงไม่ตั้งใจเรียน

...เพราะกิจกรรมที่ฉันคิดขึ้นมาไม่น่าสนใจพอ เด็กๆถึงไม่ตั้งใจฟัง

...เพราะฉันเอง เพราะฉันทั้งหมด เด็กๆถึงไม่สนใจ

การสอนในวันนี้ ฉันยอมรับเลยว่า "ฉันรู้สึกล้มเหลวมากๆ..."


เหตุการณ์ในวันนี้ทำให้ฉันคิดหนักถึงการจะทำสอนแผนเดียวกันให้เด็ก ป.4/2 ในวันพรุ่งนี้

และทำให้ฉันเกิดคำถามขึ้นมาในใจมากมาย

"ฉันต้องปรับปรุงการสอนยังไงนะ ฉันจึงจะสามารถจัดการกับเด็กในชั้นเรียนได้ ?"

"ฉันต้องทำยังไง ให้การเรียนการสอนมันดีกว่าวันนี้ ?"

"ฉันต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองยังไง ปรับการสอนยังไง จึงจะไม่ให้เหตุการณ์ในวันนี้เกิดขึ้นซ้ำอีก ?"


ฉันหาคำตอบจากคำถามเหล่านี้โดยการไปปรึกษาครูพี่เลี้ยง

ครูพี่เลี้ยงให้คำแนะนำฉันในเรื่อง เทคนิคการเก็บเด็ก (การจัดการกับเด็กในห้องเรียน) ที่หลากหลายวิธี

ซึ่งก็ทำให้ฉันคิดหาแนวทางการแก้ปัญหาออกขึ้นมาอย่างหนึ่ง :)

วันนี้พอกลับหอไป ฉันจะทำ "สมุดสะสมแต้มสำหรับนักเรียน"

ฉันจะใช้ตัวปั๊มการ์ตูนที่เด็กๆชอบมาใช้ให้เกิดประโยชน์


เมื่อกลับถึงหอ ฉันก็ไม่รอช้าที่จะทำสมุดสะสมแต้มขึ้นมา

รูปแบบเหมือนสมุดสะสมแสตมป์จากเซเว่น (มีการตกแต่งด้วยการ์ตูนริลัคคุมะด้วย ^^)

ฉันนั่งทำสมุดสะสมแต้มไป พร้อมกับความคาดหวังว่าจะช่วยให้การเรียนการสอนในวันพรุ่งนี้มันดีขึ้นกว่าเดิม

ฉันคิดได้แล้วว่า "การเสริมแรงในทางบวกคงทำให้นักเรียนรู้สึกประทับใจกว่าการเสริมแรงทางลบอย่างแน่นอน"


วันพรุ่งนี้ฉันจะจัดกิจกรรมการเรียนการสอนห้อง ป.4/2 ให้ดีกว่าวันนี้

และวันพุธที่จะถึงนี้ ฉันจะจัดกิจกรรมการเรียนการสอนให้นักเรียน ป.4/1 ให้ดีขึ้นกว่าเดิม


นักเรียนที่รักทุกคน...ครูขอโทษจริงๆที่วันนี้ทำพลาดไป

"I realize my mistake now and I'm sorry, my students ."

Please forgive me ...



หมายเลขบันทึก: 607111เขียนเมื่อ 24 พฤษภาคม 2016 15:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 มิถุนายน 2016 22:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท