วันที่ 2 ทั้งวันได้แค่ป้ายนิเทศ (17/5/2559)
...อย่ากลัวว่าเราจะผิด เพราะหน้าที่ของเรามาฝึกสอน ถ้าเราทำถูกทุกอย่างแล้ว เขาก็คงไม่ส่งเรามาฝึก...
วันที่ 2 ของการมาที่นี่ โรงเรียนอนุบาลเชียงใหม่ วันนี้มาโรงเรียนแต่เช้า เพราะเพื่อนเป็นครูเวร มาถึงประมา 06.55 น.
มาเช้านักเรียนเลยดูบางตาไปนิด แต่เด็กบางคนก็มาแต่เช้า มาเช้ากว่าเราอีก
เจอเด็กกำลังจะขึ้นห้องเรียน ก็เลยเดินคุยกับเด็กไปด้วย เด็กที่นี่น่ารัก แม้บางครั้งอาจจะดื้อไปบ้าง
มาถึงห้องก็หยิบกระดาษมาตัดขอบป้ายนิเทศรอเข้าแถว พร้อมกับส่งบัญชีเรียกชื่อนักเรียนที่ครูฝากให้ไปทำเป็นการบ้าน ครูบอกห้ามผิด ห้ามลบ
เอิ๊กๆ ผิดจนได้!!! ครูบอกไม่เป็นไร นิดเดียวเอง ครูน่ารัก ใจดี แถมมีขนมเลี้ยงตลอดวัน 555
สักพักก็ถึงเวลาเข้าแถวเคารพธงชาติ ไปช่วยผู้ช่วยครู หรือขอเรียกว่า พี่มิ้งค์ละกัน จัดแถวนักเรียน นานมาก...กว่าเด็กจะอยู่นิ่ง ซนยิ่งกว่าลิงซะอีก เหอะๆ
เข้าแถวเสร็จก็ขึ้นห้อง แจกนมโรงเรียนให้เด็ก สถานการณ์แบบนี้ทำให้คิดถึงตอนตัวเองเป็นเด็ก เป็นคนไม่ชอบกินนมจืด ต้องแอบเอาไปเททิ้งให้ต้นไม้ดื่มแทน 555 อล้วยังกล้าบอกเด็กอีกนะว่า กินเยอะๆจะได้โตเร็วๆ แหมๆ พูดได้ไม่อายปากตัวเองเลยคุณครูมิว
ตอนเช้า ภารกิจหลักของอาทิตย์นี้ก็คือ จัดป้ายนิเทศแล้วก็นั่งดูการสอนของครูพี่เลี้ยง เราก็นั่งตัดกระดาษไปด้วย ดูครูสอนไปด้วย แถมอาการง่วงมาอีกหนึ่งอย่าง 555
เวลาผ่านไปเร็วมาก 10.50 น. ได้เวลาไปตักอาหารกลางวันให้เด็กกับพี่มิ้งค์ อาหารกลางวันวันนี้ก็คือ แกงฮังเลกับต้มจืดวุ้นเส้น ดูเด็กทานก็อร่อยดีนะ บางคนก็ทานไม่หมด บางคนก็เติมเป็น 3 รอบ เด็กวัยนี้เจริญอาหารกันดีจริงๆ อร่อยหรือไม่อร่อยก็ดูจากหน้าเด็กผู้หญิงคนนี้ละกัน ไม่ว่าจะเมนูไหนนางก็ทำหน้าเบื่อโลกตลอด 555
ทานข้าวยังไม่ทันได้พัก ก็ได้เวลาเข้าห้องเรียนต่อ 12.10 น. บางทีก็คิดนะว่าเร็วเกินไป...
ภารกิจตอนบ่ายก็เหมือนเดิม ทำป้ายนิเทศวนไปค่ะ 555 ครูพี่เลี้ยงก็ตรวจแผนให้ เราก็บอกไปว่าบางจุดเราก็งง อาจจะเขียนผิดบ้าง ขอให้ครูช่วยแก้ให้หน่อย เพราะอาจารย์ที่สอนมาหลายคน ก็สอนไม่เหมือนกัน ครูพี่เลี้ยงกลับบอกกลับมาว่า
"...อย่ากลัวว่าเราจะผิด เพราะหน้าที่ของเรามาฝึกสอน ถ้าเราทำถูกทุกอย่างแล้ว เขาก็คงไม่ส่งเรามาฝึก..."
ชอบคำพูดของครูประโยคนี้มาก เพราะครูพี่เลี้ยงส่วนมากจะตั้งความหวังไว้กับเด็กนักศึกษาฝึกสอน ว่าต้องทำทุกอย่างเป็นแล้ว แล้วค่อยมาลงสถานที่จริง
ครูพี่เลี้ยงพูดแบบนี้ เราก็ยิ้มแก้มปริ เกือบแตกเลยล่ะ ขอบคุณนะคะที่เข้าใจหนู
หนูจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ...ครูแต๋ง ครูคือต้นแบบหนึ่งในดวงใจของหนู
และก็สิ้นสุดไปอีกวันกับการฝึกสอนที่นี่...เจอกันพรุ่งนี้นะจ๊ะ^^
ปล. ขอโทษนะคะรูปอาจจะไม่เยอะ เพราะโทรศัพท์เสีย ต้องขอพี่มิ้งค์ถ่ายให้ 555
ความเห็น (6)
ดูหุ่นแล้ว
นางไม่น่าเบื่ออาหาร
555
เด็กน้อยตัวใหญ่มากๆ
อ่านแล้วอยากเป็นครูครับ สู้ๆ ครับ
ดีมากครับ คุณครูมิว ... ส่งแผนล่วงหน้าแบบนี้
อาจารย์นิเทศจะไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ;)...
ขจิต ฝอยทอง 555 เห็นหุ่นแบบนี้นางทานข้าวไม่เคยหมดเลยค่ะครู^^ บ่นว่าไม่อร่อยทุกวัน
อ.ต๋อย ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ สู้ไม่ถอยแน่นอนค่ะ ^^
Ongkuleemarn แหะๆ ตายกับตายแน่นอนค่ะครู^^