ในชีวิตคนเราย่อมมีทั้งสมหวังและผิดหวัง มีทั้งสุขและทุกข์ มีทั้งร่าเริงและเศร้าสร้อย มีชนะและพ่ายแพ้ มีมุ่งมั่นและท้อถอย ทั้งในการเรียนและการทำงาน ผมเองก็เช่นกันเจอมาทุกรสชาตของชีวิต นอกจากกำลังใจจากคนในครอบครัวแล้ว สิ่งสำคัญที่ช่วยเติมเสริมกำลังใจก็คือสิ่งดีๆที่ได้จากการอ่านหนังสือ โดยเฉพาะบทกลอน คำประพันธ์ ข้อคิดดำคมต่างๆที่อ่านแล้วทำให้ใจฮึกเหิมมีพลังที่จะฝ่าฟันกับอุปสรรคขึ้นมาได้ ผมจะจดไว้ในสมุดบันทึกแต่เสียดายที่ไม่ได้จดที่มาหรือผู้เขียนไว้ มีอยู่หลายข้อความเช่น
“คนที่ล้มแล้วไม่ยอมลุกขึ้นคือคนที่ตายแล้ว”
“คนที่เอาชนะอุปสรรคได้ด้วยการดิ้นรนต่อสู้ ไม่งอมืองอเท้ายอมพ่ายแพ้ ย่อมได้ประสบการณ์ชีวิตที่โชกโชน เห็นมากรู้มาก หากรู้จักจำ เก็บเอาความเจ็บปวดและประสบการณ์นั้นมาใช้ เขาย่อมรู้เท่าทันคนมากขึ้น สักวันหนึ่งก็หาทางแก้ปัญหาได้”
“ชีวิตมนุษย์จำเป็นต้องเรียนรู้ ต้องลองดูและต้องทำ ในโลกนี้ไม่มีคนเก่งที่มาจากนั่งงอมืองอเท้า หากมาจากคนกล้าทำ กล้าคิด กล้าทดลองและกล้าต่อสู้อย่างมีสติสัมปชัญญะ”
“ความเด็ดเดี่ยวของจิตใจ เป็นเครื่องมือเพียงหนึ่งเดียวที่มนุษย์ใช้พิชิตความลำบากยากเข็ญและภัยอันตรายทั้งปวง”
“ในโลกแห่งความจริง มีเรื่องราวที่คาดคิดไม่ถึงอยู่มากมาย ควรเตรียมใจพร้อมรับเรื่องที่คาดไม่ถึงไว้ด้วย”
ก็ยังมีอีกมากมายที่ผมได้รวบรวมไว้และได้ใช้ประโยชน์ในการทำงาน ในการประชุมคณะกรรมการบริหารโรงพยาบาลบ้านตากทุกครั้ง(ครั้งละอย่างน้อย 1 เดือน) ผมจะนำเสนอข้อคิดคำคมให้แก่คณะกรรมการบริหารทุกครั้งเพื่อกระตุ้นเตือนใจในการทำงานและการดำรงชีวิตไม่มีความเห็น