รากเหง้าของตน

ยามเย็นเจอบันทึกที่พ่อเล่าให้ฟังถึงรากเหง้ากำพือตนเองบางส่วนเช่น...ประวัติญาติทางแม่ดังนี้ ณ หมู่บ้านกงพัด แขวงคำม่วน ประเทศลาว เริ่มจากคุณตาแสงขี้มีเมียชื่อนางทามีลูกสาวสองคนคือนางเขียว นางจันดี คำว่าตาแสงนั้นเป็นตำแหน่งกำนันตำบลแก้งเจ็กก่อนจะข้ามแม่น้ำโขงมายังฝั่งไทยอาศัยอยู่หมู่บ้านสะพัง ตำบลรามราช อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม

ส่วนนายฮ้อยแก่นนั้นเป็นลูกชายของพ่อเฒ่าพรมปากดีเมียชื่อแม่เฒ่าแหละซึ่งมีลูก 5 คนคือ นายแก่น,นางดำ ( แม่นางผา, นางยน ),นายแถว,นางบู้,นายคุด
การแต่งงานระหว่างนายฮ้อยแก่นกับนางจันดีนั้น นายฮ้อยแก่นใช้เงินฮางหมั้น 4 ฮาง กับ12 ตำลึง เมื่อแต่งงานแล้วได้นำนางจันดีมาอยู่ที่หมู่บ้านสะพัง นายฮ้อยแก่นนั้นมีอาชีพค้าขายได้ค้าเงินฮาง การแต่งงานกับนางจันดีมีลูกได้ 8 คนคือ นายคำพา นายพุดทา นายเลื่อน นายเกสร นางโสมดา นางคำหวา นางคำใส( คุณแม่ ) นายบุญชอบ (บ่าวเหลือ ) ปัจจุบันคนทั้ง 8 คนได้ตายแล้ว
นางคำใส( แม่ผู้เขียน )แต่งงานกับนายเต็ม ( พ่อผู้เขียน ) ด้วยค่าสินสอด 700 บาทและควาย 1 ตัว
ประวัติฝ่ายพ่อดังนี้
ณ หมู่บ้านสะพัง ตำบลรามราช อำเภอท่าอุเทน ผู้มาสร้างบ้านแปลงเมืองคือนายเอก มีลูกดังนี้
นางจัน , นางก่าน , นายผ่าน , นางสิม, นายหอย , นายตอย
สำหรับนางจันแต่งงานกับนายปุ้ย ได้ลูกคือ นายซาย, นายปุ้ง, นางปัดซา ( อยู่บ้านนากอก จังหวัดท่าแขก แขวงคำม่วน เมืองลาว
สำหรับนางก่านแต่งงานกับนายกระทูน ได้ลูกคือ นายยศ , นางคำหวา , นางคำมี
สำหรับนายผ่านแต่งงานกับนางดำ ( น้องสาวนายฮ้อยแก่น ) ได้ลูกคือ นางอำ, นางผา , นางอินตา ( อยู่บ้านนากอก ), นางยน, นายอุดร ( อยู่บ้านนาทม ) , นายภูธร ( อยู่บ้านดงสมพร จังหวัดพึงกาฬ ) , นางคำดี ( อยู่บ้านซาง อ. เซกา )
สำหรับแม่เฒ่าเหี่ยว ได้ลูกคือ นางสุ , นายจัน ( อยู่บ้านดอกนอ ต. คูสะคาม อ. วานรนิวาส จ. สกลนคร )และนายวัน
สำหรับนายตอยแต่งงานกับนางสุ ( ลูกสาวแม่เฒ่าเหี่ยว ) ได้ลูกคือ นายเต็ม (พ่อผู้เขียน )
สำหรับนายเต็ม เอกสะพัง ( พ่อ )แต่งงานกับนางคำใส ( แม่ ) ได้ลูก 9 คน ยัง 3 คนคือ นายวิชัย แต่งงานกับนางบังอร อยู่คุ้มวัดธาตุศรีคุณ อ. นาแก จ. นครพนม , นายอุทัย ( ผู้บันทึก ) แต่งงานกับนางมาลี ได้ลูก 2 คนคือ ด.ช. ลัทธกุล เอกสะพัง ( น้องต้น ), ด.ช. ปุณณสิน เอกสะพัง ( น้องเต้ )ปัจจุบันอยู่ อ. หาดใหญ่ จ. สงขลา , นางเอี่ยม แต่งงานกับนายหนึ่งชาวสมุทสงคราม

[ขจิต ฝอยทอง]

สืบข้อมูลได้หลายรุ่นเลยนะครับ

ทึ่งมาก

รออ่านอีกครับอาจารย์

[ยูมิ]

ได้ฟังจากปากผู้เล่าแล้วบันทึกไว้นานแล้วครับ

จึงเอามาเติมเต็มอีกนิดกันลืมทางมาแห่งตนครับ

ท่าน ดร. ขจิต ฝอยทอง