ชอบใจ..บันทึกสุริยะคราส บันทึกที่เพื่อนเขียน

Cherdsak Methathanaiswan เป็นเพื่อนร่วมรุ่น ห้อง 431 -531 สาย วิทย์ -คณิต - เยอรมัน โรงเรียนทวีธาภิเศก สมัยที่ผู้เขียนจากบ้านที่ปักษ์ใต้ไปเรียนที่กรุงเทพฯ วันเวลาผ่านไป 30 ปี+ ที่เราไม่ไม่พบเจอกันเลย แต่แล้วเจ้าสิ่งนี้.. Digital KM... ก็ทำให้เรามาพบเจอกัน บน Social Media ยอดฮิตแห่งนี้.

ผู้เขียน... ชื่นชมเพื่อนในมุมความคิดหลากหลายที่เพื่อนมี

..

แต่วันนี้อ่านเรื่องนี้แล้ว ชอบใจ..ประทับใจ

จึงขอนำสิ่งที่เพื่อนเขียน ส่งผ่านมาให้สังคมที่นี่อ่านบ้าง....มันคงดีไม่น้อย

..

ขอบคุณสิ่ง ดี ดี ที่เราสื่อถึงกันนะเพื่อน

..

‎บันทึกแห่งสุริยุปราคา‬ (Total Solar Eclipse Almanac)

มีผู้กล่าวว่าสองปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่ต้องยลด้วยตาตนเองให้ได้ ก่อนที่จะจากโลกนี้ไปอย่างคุ้มค่าต่อการได้เกิดมา นั่นก็คือ ‪#‎สุริยุปราคาเต็มดวง‬ (Total Solar Eclipse) และ ‪#‎แสงเหนือแสงใต้‬ (Aurora Polaris)

ในชีวิต...ได้เคยสัมผัสสุริยุปราคาเต็มดวงมาแล้ว 2 ครั้ง ครั้งแรกเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม 1995 ที่ อ.ปากช่อง นครราชสีมา เป็นครั้งที่ประทับใจจนเกินบรรยาย

และครั้งที่สอง เมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม 2009 ที่นครเซี่ยงไฮ้ สาธารณรัฐประชาชนจีน นับเป็นคราสที่นานที่สุดแห่งศตวรรษที่ 21 ถึง 6 นาที 39 วินาที (ซึ่งสมเด็จพระเทพฯพระองค์ท่านก็เสด็จไปในการณ์นี้ด้วย)

แต่คนคำนวณ ไหนเลยจะสู้ฟ้าลิขิต ทันทีที่เกิดเต็มดวง พายุฝนขนาดใหญ่ก็เคลื่อนมาปกคลุมนครเซี่ยงไฮ้เป็นวงกว้าง มืดมิดจนไม่เห็นอะไร...เงิบกันไปทั้งเมืองซิครับ

จนครั้งนี้ตั้งใจว่าจะไป แล้วยุ่งๆจนลืม มานึกขึ้นได้เมื่อวานนี้ รีบจองตั๋วไปจาการ์ต้า อินโดเนเซีย แต่เสียดายว่า ไม่ทันต่อเที่ยวบินที่จะไปยังเมืองบาลิกปาปัน (Balikpapan) ซึ่งเป็นสถานที่อยู่ภายใต้ขอบเขตของสุริยคราสเต็มดวง เห็นได้ชัดที่สุดและท้องฟ้าแจ่มมาก จึงต้องล้มเลิกการเดินทางไปในที่สุด

นึกถึงสมัยที่เดินทางไปชมที่ปากช่อง สมัยเมื่อยี่สิบกว่าปีนั้น อุปกรณ์ไอทีและการสื่อสารต่างๆก็ไม่ทันสมัย ไม่มีเฟซบุ้กหรือสื่อออนไลน์ใดๆที่ทรงประสิทธิภาพเหมือนทุกวันนี้ จึงได้แต่เขียนบันทึกช่วยจำไว้

แต่ที่จำได้แม่นยำมว้ากกก คือ ขากลับที่รถติดแสนสาหัสที่สุดในประวัติศาสตร์ จากปากช่องถึงดอนเมืองใช้เวลา 9 ชั่วโมงกว่า จนแทบจะเอาศรีษะไปกดคันเร่งแทนเท้าและมือที่ชาระบมจนจะแทบหลุดเป็นชิ้นๆ

สุริยุปราคาเต็มดวงนั้น...เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่สร้างความตื่นตะลึงพรึงเพริดในความงดงามอย่างมีมนต์ขลังชนิดที่ไม่มีกล้องระดับโปรใด จะสามารถบันทึกไว้ได้ดีเท่ากับดวงตาคู่นี้ของมนุษยชาติ งดงามจนเกินบรรยายเป็นตัวอักษรได้ครบถ้วน

เพราะก่อนเสี้ยววินาทีที่จะบังเต็มดวง...ไม่จำเป็นต้องใช้ฟิลเตอร์ใดๆ สามารถมองเพ่งพิศได้ด้วยตาเปล่าได้อย่างชัดเจน

และในทันใดนั้น...บังเกิดท้องฟ้ามืดมน แล้วดั่งมีดวงแก้วนิลประหลาดสีดำสนิท ดำยิ่งกว่าสิ่งใดบนผืนพิภพ ลอยเด่นเป็นสง่า หยุดนิ่งบนท้องนภากาศ

จากนั้นก็บังเกิดเป็นวงแหวนแห่งไฟรายล้อมดวงแก้วนิลกาฬ ณ ด้านบนยอดแห่งดวงแก้ว ปรากฏเป็นหัวแหวนเพชรเจิดจ้าพร้อมแสงวาบประดุจไฟแฟลชขนาดยักษ์

...ตามมาด้วยลูกบอลแสงประกายไข่มุกเปล่งรัศมีสีฟ้าแกมส้มเจิดจรัสพร้อมเสียงระเบิดพรึ่บๆ บางเบากระจายไปทั่วท้องฟ้า กังวานไพเราะเสนาะโสตราวดนตรีสวรรค์ ไข่มุกนับพันลูกที่พุ่งกระจายออกจากหัวแหวน เปล่งรัศมีระยิบระยับวับวาว งดงามสุดแสนจะบรรยาย

...และในบัดดลที่คราสบังสนิท รอบดวงแก้วนิลกาฬ พลันมีรัศมีสีฟ้าอ่อนนวลตาแกมด้วยรัศมีสีส้มจางๆ พวยพุ่งอ้อยอิ่งอยู่รายรอบปานรัศมีกายแห่งทวยเทพ มนุษย์เดินดินยามได้ยล...ราวต้องมนต์สะกด อยากให้วันเวลาหยุดนิ่งเช่นนั้นชั่วกัลปาวสาน

...สุนทรียอารมณ์ที่แฝงด้วยความตื้นตันสุดขีดในปรากฏการณ์อันเพริศพิไล...ยังต่อเนื่องด้วยวินาทีที่คราสจะคลายตัวออก ด้านใต้ของดวงแก้วนิลกาฬแห่งสุริยเทพนั้น...พลันปรากฏวงแหวนแห่งไฟ ตามด้วยแสงวาบขนาดใหญ่พุ่งเป็นลำลงมาสู่พื้นพิภพราวบันไดสวรรค์ พร้อมโปรยปรายไข่มุกประกายแสงอันล้ำค่าลงมาอย่างพรั่งพรู

ดวงแก้วนิลกาฬดวงนั้น...ถูกทอทาบด้วยเปลวสุริยาอันเจิดจ้าและค่อยๆ เคลื่อนออกไปจนลับตา ในขณะที่ท้องนภากลับคืนสู่ความสว่างของแสงรวิรุ่งอันโชติช่วงชัชวาลย์อีกครา โอ! เราคงเกิดมาเพื่อสิ่งนี้โดยแท้

เฉกเช่นชีวิตของคนเรา มีมืด...ย่อมมีสว่าง มีทุกข์...ย่อมมีสุข ไม่มีสิ่งใดที่จะตั้งมั่นอยู่ในสถานะใดได้ตลอดกาลตลอดสมัย เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ย่อมดับไป

โลกนี้เต็มไปด้วยความไม่เที่ยง สิ่งใดไม่เที่ยง...สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์...เราก็ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

แต่ถึงกระนั้น..วันพระไม่มีหนเดียวฉันใด สุริยุปราคาเต็มดวงก็ย่อมไม่มีหนเดียวฉันนั้น ครั้งต่อไป วันที่ 21 สิงหาคม 2017...เจอกันที่อเมริกาน้า อิอิ

[ขจิต ฝอยทอง]

บันทึกได้น่าอ่านมาก

ดีใจด้วยครบที่ได้พบเพื่อนเก่า

ขอบคุณมากๆครับ