กระทบใหล่ครูรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหาจักรี​

เมื่อเร็วๆนี้ผมมีโอกาสได้พบปะพูดคุยกับครูรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหาจักรี 1 เดียวของประเทศไทย(มีอีก 10 ประเทศ) คือครูเฉลิมพร พงษ์ธีระวรรณ จากโรงเรียนสุราษฎร์พิทยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี และครูรางวัลครูคุณากร 2 คนในประเทศไทย คือ ครูชาตรี สำราญ ครูบำนาญจากยะลา และครูณัชตา ธรรมธนาคมโรงเรียนศูนย์รวมน้ำใจ เขตคลองเตย กรุงเทพฯ
หลังได้รับรางวัล ครูทั้ง 3 ท่าน ได้ร่วมโครงการ ร่วมสร้างเสริมการเรียนรู้เพื่อสุขภาวะโดยเครือข่ายครูรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหาจักรี โดยการสนับสนุนของ สสส. ร่วมกับมูลนิธิรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหาจักรี และ สสค.

ครูเฉลิมพร พงษ์ธีระวรรณ ทำโครงการ พัฒนาวิธีการสอนคิดของครูวิทยาศาสตร์ระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดสุราษฎร์ธานี ด้วย สร. โมเดล โดยเป็นการ การขยายเครือข่ายการเรียนรู้ “การสอนคิดในวิชา วิทยาศาสตร์” ให้แก่ครูหรือบุคลากรทางการศึกษาตลอดจนผู้ที่สนใจทั้งในจังหวัดสุราษฎร์ธานีและจังหวัดใกล้เคียง

ครูชาตรี สำราญ ทำโครงการ คิด อ่าน เขียน เรียนรู้จากสิ่งแวดล้อม โดยมุ่งถ่ายทอดองค์ความรู้ จากประสบการณ์ที่สั่งสมมาตลอดทั้งชีวิต ซึ่งปฏิบัติแล้วได้ผลในระดับพื้นที่เฉพาะ มาขยายผลโดยถ่ายทอดให้แก่ครูที่สอนเด็กและเยาวชนในถิ่นธุรกันดาร ห่างไกล และครอบครัวไม่ได้ใช้ภาษาไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่งพื้นที่มีผู้เรียนมาจากชนเผ่าในหลายจังหวัดภาคเหนือ

ครูณัชตา ธรรมธนาคม ทำโครงการ นาฏศิลป์สร้างคน ซึ่งเป็นการพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้เพื่อยกระดับคุณภาพการเรียนการสอน โดยการสร้างแกนนำนักเรียนชมรมนาฏศิลป์และการแสดง โรงเรียนศูนย์รวมน้ำใจ เป็นต้นแบบให้แก่ นักเรียนในโรงเรียน เด็กและเยาวชนในชุมชนคลองเตย ตลอดจนนักเรียนในและนอกสังกัดและหน่วยงานอื่นๆ ที่สนใจใน การใช้นาฏศิลป์เพื่อสร้างคุณค่าของตนเอง ไม่ยุ่งเกี่ยวยาเสพติด ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ กล้าคิดกล้าแสดงออก และมี ความสามารถติดตัวไปประกอบอาชีพได้ในอนาคต

จากการพบปะ พูดคุยกับคุณครูรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหาจักรีทั้ง 3 ท่าน ผมสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณความเป็นครูอย่างแท้จริง คุยด้วยแล้วรู้สึกเย็น สบายใจ ท่านไม่เพียงมีภูมิความรู้ที่ผ่านการปฏิบัติ ทุ่มเทเพื่อศิษย์จนเกิดผลสำเร็จแก่ศิษย์มารุ่่นแล้วรุ่นเล่าอย่างยาวนาน ท่วงทำนองการสนทนาท่านจะพูดน้อย เป็นผู้ฟังที่ดี คิดเชิงบวกเสมอ ยิ้มแย้มแจ่มใส ให้เกียรติผู้อื่น ไม่มีอาการถือตนหรือคุยอวดถึงความรู้ความสามารถของตน มีแต่การยกย่องให้เกียรติผู้อื่น และร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างเป็นกันเอง จริงใจ ให้ความสำคัญกับผู้อื่นมากกว่าตนเอง

ทำให้ผมได้บทเรียนว่า ครูที่มีจิตวิญญาณความเป็นครูอย่างแท้จริงนั้น นอกจากจะมีคุณสมบัติความเป็นครูอย่างครบถ้วนดังกล่าวข้างต้นแล้ว ยังเป็นผู้ที่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์(EQ) อย่างสูงยิ่งด้วย