๑๓. วันมาฆบูชา..วันแห่งความรัก..ณ วัดบางรักใหญ่

ผมเคยคิดไว้นานแล้ว..ว่าสักวัน..ผมจะหาโอกาสไปตักบาตรทำบุญ ณ วัดใดวัดหนึ่ง ในอำเภอบางบัวทอง ให้จงได้ ซึ่งเป็นถิ่นเกิดที่ให้กำเนิดชีวิตและการศึกษา อยู่ที่นี่นานกว่า ๑๐ ปี และจากมาแล้วเกือบ ๓๐ ปี หลายวัด..ที่สมัยเรียนมัธยมฯเคยผ่านไปผ่านมา และผมเลือกวัดละหาร อำเภอบางบัวทอง เป็นที่บวชเรียน..ในช่วงที่เรียนจบปริญญาตรี...

วันนี้..ตัดสินใจไปทำบุญที่วัดบางรักใหญ่..และตั้งใจจะไปกราบ..หลวงพ่อสาย..พระเกจิอาจารย์ชื่อดัง ผู้เปี่ยมด้วยเมตตาธรรม..ผมออกจากบ้านทุ่งดินดำรีสอร์ท ตั้งแต่หกโมงเช้า..ฟ้ายังไม่ทันสว่าง ขับฝ่าหมอกควันที่หนาทึบ จนถึงเมืองสุพรรณ.. พอฟ้าสว่าง มองเห็นทาง การขับรถก็ง่ายขึ้น..ทำให้ผมถึงวัดบางรักใหญ่..แปดโมงเช้าพอดิบพอดี

ด้วยเป็นวันสำคัญในทางพระพุทธศาสนา..วันมาฆบูชา..ที่ถือว่า..เป็นวันแห่งความรักอันบริสุทธิ์..ของชาวพุทธ ผู้คนจึงหลั่งไหลกันมาทำบุญกันอย่างเนืองแน่น ศาลาการเปริยญอันกว้างใหญ่ แทบจะไม่พอรองรับญาติโยม ที่พร้อมใจมารับศีลขอพร..ที่ใครต่อใคร..มักพูดกันว่า คนไม่ค่อยเข้าวัด คนเสื่อมศรัทธาในบวรพุทธศาสนา..ถ้ามาเห็นภาพวันนี้..จะเข้าใจเลยว่า..ศาสนาพุทธ..ยังคงเป็นหลักค้ำจุนสังคมไทย ต่อไป

ผมใส่บาตร..ด้วยจิตใจที่สงบ..แต่ก็ต้องเร่งรีบอยู่สักนิด เพราะคนที่รอใส่บาตร ยังต่อแถวยาวหลายสิบเมตร ผมสังเกต อาหารคาวหวาน..ที่จัดวางเตรียมไว้ถวายพระคุณเจ้า..มากมายเหลือเกิน แต่ทางวัดก็จัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

บริเวณด้านขวามือของอาสนสงฆ์..มีโต๊ะหมู่บูชา จัดวางรูปภาพ อดีตเจ้าอาวาสวัดบางรักใหญ่ทุกองค์ มองดูแล้ว..น่าเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างยิ่ง..ผมก้มกราบ..ด้วยความรู้สึกที่อบอุ่นใจ..ที่เดินทางมาไกล..จนถึงวัด..อย่างปลอดภัย ผมไม่มีดอกไม้ที่จะจัดวางถวาย จึงได้ใส่ปัจจัยลงไปในตู้ เพื่อบำรุงวัดเป็นค่าน้ำค่าไฟฟ้า..ก็ถือว่าผมก็มีส่วนร่วมทำประโยชน์ให้แก่ส่วนรวมแล้ว

ช่วงเข้าสู่พิธีการ..ศาลา..ที่เนืองแน่นด้วยผู้คน เดินขวักไขว่ จ้อกแจ้กจอแจ..เงียบสงบลงทันใด ต่างรับศีลและรับพร..กล่าวคำถวายอาหารคาวหวาน อย่างตั้งใจ..พิธีกร ที่มีหน้าที่กล่าวนำ น้ำเสียงเนิบช้าแต่นุ่มนวลน่าฟัง ชวนให้จิตใจสงบเย็นได้เป็นอย่างดี

เสร็จจากทำบุญ..ผมตรงไปกราบ..หลวงพ่อสาย..พระผู้เปี่ยมล้นด้วยคุณธรรม เป็นพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ..มาตลอด..ที่ดำรงสมณศักดิ์เป็นพระภิกษุสงฆ์ และเป็นเจ้าอาวาสวัดบางรักใหญ่ นั่งอยู่หัวใจของญาติโยมทั้งใกล้และไกล เป็นที่กล่าวขวัญเลื่องลือไปทั่วสารทิศ ผมไม่ได้ขออะไรจากท่านมากมายนัก..นอกจากอธิษฐานจิตว่า..ขอบุญกุศลที่ทำในวันนี้.จงแผ่ไปถึงคุณป๋า..และบุคคลที่ผมเคารพนับถือ ซึ่งล่วงลับไปแล้ว..และผมบอกกับหลวงพ่อสายว่า.."วันนี้..ผมเดินทางมาไกล..ด้วยความตั้งใจจริง..ยังไงแล้ว..ขากลับถ้าค่ำมืด..ผมจะขับรถอย่างไม่ประมาท.."

กราบนมัสการหลวงพ่อสาย..เป็นที่เรียบร้อยแล้ว..ก่อนกลับออกมาจากวัด..มีสิ่งหนึ่งที่รู้สึกประทับใจ นอกเหนือจากการได้ทำบุญผ้าป่าสามัคคีและที่เป็นแบบผ้าป่าลอยฟ้าแล้ว..ผมเห็นโยมวัด จัดนิทรรศการ..ประวัติความเป็นมาของหลวงพ่อ..ด้วยการไปขอภาพเก่าๆขาวดำ..จากชาวบ้านในชุมชน..ภาพมีอายุกว่า ๕๐ ปี..ทั้งสิ้น..ด้วยเหตุผลของคนที่ขอภาพและให้ภาพแก่ทางวัดมาจัดนิทรรศการ..ถ้าภาพอยู่ในบ้าน..จะเห็นกันเพียงไม่กี่คน..ถ้ามาอยู่ในวัด..ลูกหลานมากมาย..ที่เป็นลูกศิษย์ลูกหา ที่เคารพศรัทธาในหลวงพ่อ..มาเห็นภาพ..ได้พูดคุยถึงอดีต...ได้มีโอกาสย้อนยุคกัน..เป็นขวัญและกำลังใจให้อยากทำบุญ..และภาพเก่าในอดีต..จะช่วยให้รู้สึกรักในท้องถิ่น..มากขึ้นอย่างแน่นอน..

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙

[คุณมะเดื่อ]

ขออนุโมทนา สาธุในกุศลธรรมที่ปฏิบัติจ้ะ

คุณมะเดื่อไม่ได้ไปทำบุญหรือเวียนเทียนเลย

ทำงานอยู่หน้าจอคอม ฯ ตลอดจ้าา

[ขจิต ฝอยทอง]

สาธุๆครับ

คนเยอะมากเลยครับ