แม่สอนลูก
บนกระแสสายธารอันเชี่ยวกราก
มีน้ำหลากหลังไหลในหมู่หิน
น้ำเย็นเฉียบเงียบงันพลาญชีวิน
อาจจะสิ้นชีพได้ในวันนี้
หากชีวิตยังอยู่จงสู้ต่อ
เมื่อทดท้อรอตายไร้ศักดิ์ศรี
ด้วยความหวังตั้งมั่นปัญญามี
คิดวิธีเอาชนะจะพ้นภัย
เอาสายตาจดจ้องมองสายน้ำ
มีหินรอพอจะย่ำในน้ำไหล
กะระยะจะกระโลดกระโดดไป
จงแคล่วคล่องว่องไวมิให้ช้า
แม่จะรอคอยดูอยู่อีกฝั่ง
เป็นกำลังแก่ขวัญอันแกร่งกล้า
ด้วยความห่วงแสนห่วงในดวงตา
ปรารถนาดวงใจได้เรียนรู้
ข้ามไม่พ้นอุปสรรคจักพ่ายแพ้
เป็นเพียงแค่ผู้ท้อไม่ต่อสู้
อดทนรอวันตายในประตู
จากที่อยู่เก่าเก่าอันเศร้าซม
ลูกอยากเป็นผู้ชนะหรือจะแพ้
ตรองให้แน่แก่ใจให้เหมาะสม
ลูกจะสู้หรือยอมอย่างตรอมตรม
"ทุกข์ระทม สมหวัง" ยังเฝ้ารอ
โสภณ เปียสนิท
หมายเลขบันทึก: 601921เขียนเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2016 15:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2016 15:35 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
คำสอนของแม่ เป็นสัจธรรมเสมอ
ครูมะเดือ ฝีมือถ่ายภาพยอดเยี่ยมครับผม