มาฆัตถะ (มาฆบูชา)
ทุกๆ ปี เราได้ยินวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาประจำ แต่แค่ตามสื่อ หรือรู้ตื้นๆ ตามตำรา ที่พระสงฆ์บอกเท่านั้น สาระสำคัญมิใช่อยู่ที่ ไปวัด ทำบุญ เวียนเทียน แต่หากอยู่ที่ตัวเอง (จิต) ที่รู้จักสำนึก ตรึกตรอง มองตนให้เป็นเบ้าหลอมตนเอง เป็นนายตัวเอง ที่จะสั่งให้ทำ ให้หยุด ให้ฝึก ให้เป็นได้ ตามต้องการ มิใช่ตามแรงสัญชาตญาณและพฤติกรรมที่เคยชินมา
ดังนั้น สาระจริงๆ มี ๖ ประการคือ---
๑) ขันติ หมายถึง อดทน อดกลั้นต่อสังคม (คำพูด) สิ่งแวดล้อม และตนเอง
๒) ไม่กล่าวร้ายใส่กัน หมายถึง สำรวม ระวัง มีมารยาทในการใช้สื่อโชเชียล มิเดีย และการสื่อสารในวิถีชีวิต แคร์ความรู้สึกกันและกัน
๓) สำรวมอายตนะ หมายถึง การระวังภัยต่างๆ จากตา (รูป) จากหู (เสียง) จมูก (กลิ่น) ลิ้น (อาหาร) กาย (สัมผัส) ใจ (รู้สึก นึก คิด) ให้อยู่ในกรอบพอเหมาะ
๔) พอเพียงในการเป็นอยู่ หมายถึง สำรวม สำนึก ตรึกตรอง ในการใช้ชีวิตไม่สนุกเกินไป ไปเพลิดเพลินเกินไป ให้รู้จักเป้าหมาย กาย ชีวิต ว่าเกิดมาเพื่อกิน เพื่อเที่ยวหรือไม่ พอเพียง เพียงพอในการดำรงชีพให้เป็น
๕) อยู่ในสถานที่สงบ สงัด หมายถึง การอยู่ การนอน การสนทนา การทำกิจกรรม เป็นไปเพื่องานจิตคือ ความสงบ ระงับความอยาก ความฟุ้งซ่านหรือไม่
๖) หมั่นเพียรฝึกจิตให้รู้ทันความคิด หมายถึง การฝึกจิต ฝึกรู้ตัวให้สม่ำเสมอ เพื่อสร้างความเข้มแข็งความเป็นมนุษย์ให้สมบูรณ์แบบ เพื่อให้ต่างจากสัตว์ป่า และสร้างมูลค่าทางจิตใจให้เกิดเป็นมรดกของมนุษยชาติที่ดีงาม
ความเห็น (3)
มาฆบูชา มาสร้างกุศลด้วย กาย
วาจา ใจ กันจ้ะ
ขอบคุณจ้ะ
ขอบคุณ เรื่อง สาระ ๖ ประการ ของ วันมาฆบูชา และ แต่... หากอยู่ที่ตัวเอง (จิต) ที่รู้จักสำนึก ตรึกตรอง มองตนให้เป็นเบ้าหลอมตนเอง เป็นนายตัวเอง ที่จะสั่งให้ทำ ให้หยุด ให้ฝึก ให้เป็นได้
ขอบพระคุณค่ะ ง่ายและงดงาม เรามีพิธีกรรมกันมากจนลืมแก่นแท้กันไปในบางครั้งนะคะ