--[One Piece เสียงหัวเราะ ความใฝ่ฝัน และการผจญภัย]--


เมื่อเจ้าแห่งโจรสลัด โกลด์ ดี โรเจอร์ ผู้พิชิตน่านน้ำทั่วโลกกำลังจะถูกประหารชีวิต เขาได้ทิ้งคำพูดสุดท้ายไว้ ระบุถึงสมบัติมหาศาลที่รวบรวมมาชั่วชีวิตของเขา "วัน พีช"

          "วัน พีช" ดังกล่าวถูกเก็บซ่อนไว้ ณ เกาะแห่งใดแห่งหนึ่งในท้องทะเลบริเวณที่จัดว่าอันตรายที่สุดในโลก บริเวณที่ถูกตัดผ่านด้วยเส้นสมมติที่เรียกว่า "แกรนไลด์" วินาทีที่ชีวิตของเขาปิดฉากลง ยุคสมัยของเหล่าโจรสลัดก็ได้เริ่มต้นขึ้น ด้วยจุดประสงค์หนึ่งเดียวคือสมบัติในตำนาน "วัน พีช"

          เรื่อง วัน พีช (One Piece) ถ่ายทอดการผจญภัยของกลุ่มโจรสลัดเล็ก ๆ กลุ่มหนึ่ง ซึ่งนำโดยเด็กหนุ่มใส่หมวกฟาง มังกี ดี ลูฟี่ ซึ่งจากการกินของประหลาดแห่งท้องทะเล "ผลปีศาจ" เข้าไป ทำให้ร่างการเขามีคุณสมบัติของยาง สามารถยืดหดได้ดังใจนึก แลกกับการที่เขาไม่สามารถว่ายน้ำได้อีกต่อไป

          ตลอดเส้นทางการผจญภัย ลูฟี่ผู้หมายมั่นจะเป็นเจ้าแห่งโจรสลัดต้องผ่านบททดสอบต่าง ๆ มากมายได้ไปเกี่ยวข้องกับเรื่องราวของคนหลายคนที่มีอดีตอันแสนเจ็บปวดจนผลักดันให้ทุกคนก้าวเข้ามาในเส้นทางของการตามล่าหาฝันที่อยู่อีกฟากของทะเล บ้างก็ต้องการสมบัติมหาศาล บ้างก็ต้องการอิสรภาพ ต้องการเป็นนักรบแห่งท้องทะเลผู้ยิ่งใหญ่ ต้องการแสวงหาสถานที่ในความฝัน หรือต้องการเพียงเดินทางไล่ตามหัวใจของตัวเองเท่านั้น !!!

          เส้นทางของทุกคน แม้จะต่างจุดประสงค์ แต่ก็ถูกถักทอเป็นหนึ่งเดียว โดยมีความฝันเป็นแกนกลางให้ทุกคนก้าวไปด้วยกัน แต่เมื่อความฝันได้ทอดไปในอาณาเขตของโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว มันจึงข้ามไปทับกับความฝันของผู้อื่นเข้าอย่างช่วยไม่ได้

          ตั้งแต่กลุ่มโจรสลัดน้อยใหญ่ เหล่าผู้มีพลังพิเศษจากผลปีศาจ คณะปฏิวัติที่มีอุดมการณ์แน่วแน่ ไปจนถึงองค์กรใหญ่ระดับประเทศ ที่คาดหวังการก่อตั้งรัฐบาลและอำนาจทางทหาร ความนึกคิดที่แตกต่างเหล่านี้ ล้วนปรากฎขึ้นมานับไม่ถ้วนในท้องทะเลที่กว้างใหญ่ ที่บอกให้เรารู้ว่าหากจะทำให้ความฝันของตัวเองไปสู่จุดหมายให้ได้ การเผชิญหน้ากับความมุ่งมั่นใฝ่ฝันของผู้อื่น ก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน

          วัน พีช นำเสนอเรื่องราวการผจญภัยที่คลุกเคล้าระหว่างเสียงหัวเราะและหยาดน้ำตา ตัวผู้เขียนได้ถ่ายทอดความเป็นจริงที่โหดร้ายน่าเศร้าด้านต่าง ๆ ของโลก เข้าไปในเนื้อเรื่อง ผ่านอดีตของตัวละครแต่ละตัว ควบคู่ไปกับฉากแอ๊กชั่นที่สนุกสนาน และมุกตลกที่เรียกรอยยิ้มจากผู้อ่านได้อย่างต่อเนื่อง

          แนวความคิดหลักของเรื่อง ก็คงหนีไม่พ้น คำสั้น ๆ ที่เรียกว่า "ความใฝ่ฝัน" ไปได้ เพราะมันคือเป้าหมายหลัก ที่ทำให้คนหลาย ๆ คน ที่มาจากต่างถิ่น ต่างเชื้อชาติ และต่างอุปนิสัย มาอยู่รวมกัน ฟันฝ่าอุปสรรคไปด้วยกัน จะเห็นได้จากที่ตัวละครหลักแทบทุกตัว จะมีเรื่องราวอันเจ็บปวดในชีวิตมาทั้งสิ้น ทั้งการสูญเสียคนรัก สูญเสียบ้านเกิด ถูกทรยศหักหลัง และเคยหลงทางหาตัวตนไม่เจอ

          และท้ายที่สุด ก็จะตระหนักได้ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของตนคืออะไร สิ่งที่เป็นเป้าหมายของตนมีรูปร่างแบบไหน และสิ่งที่เป็นจุดหมายปลายทางของชีวิตอยู่ที่ใด

          ซึ่งเมื่อหันมามองชีวิตจริง ๆ มันก็คงเป็นเช่นนี้เอง คนเราทุกคน ในครั้งหนึ่งของชีวิต ล้วนต้องเคยหลงทาง เหมือนวนเวียนอยู่ในความมืดพยายามไขว่คว้าแม้เพียงเศษเสี้ยวของแสงสว่างที่ทำให้มองเห็นหนทางเพื่อก้าวเกินออกไปจากความมืด แต่ก็บ่อยครั้งเช่นกัน ที่มักมีเหตุการณ์อันไม่คาดคิด ทำให้เกิดจุดหักเห ทำให้ตัวเรากลับเข้ามาสู่เส้นทางที่ควรจะเดินไป

          มีชีวิตอยู่มาจนทุกวันนี้ ฉันผ่านเหตุการณ์มาไม่น้อย ล้วนสะเทือนอารมณ์ และสร้างความอาวรณ์ให้กับอดีตของตัวเองหลายต่อหลายครั้ง แต่ในเวลาเดียวกันมันก็เหมือนเป็นจุดเริ่มต้นให้กับอนาคตของฉัน ที่กำลังจะพบเจอเบื้องหน้า

          ของเล่นสุดที่รักของฉันสูญหายไป แต่ก็ทำให้ฉันได้เรียนรู้คุณค่าของการมีสิ่งที่สำคัญให้รักษา

          เพื่อนสนิทของฉันต้องแยกทางจากกัน แต่ก็ทำให้ฉันได้เห็นเส้นทางของตัวเองเด่นชัดขึ้น

          ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องร้ายหรือดี ล้วนมาเสริมความสำคัญของความใฝ่ฝันให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ฉันไม่อยากคิดว่า มันจะน่าเศร้าแค่ไหน ที่จะต้องคลำทางหาอนาคตของตัวเอง ด้วยตัวคนเดียว ไร้ความฝัน ไร้ความหวัง แม้จะถึงจุดหมายก็คงยากลำบาก แม้จะถึงจุดหมายก็คงเต็มไปด้วยความเปลี่ยวเหงาและเหนื่อยล้า ...

          วัน พีช ได้ถ่ายทอดความสำคัญของเรื่องราวเหล่านี้ออกมาได้อย่างแนบเนียนและเพลิดเพลินอย่างน้อยที่สุดก็ชี้ให้เห็นถึงเจตนาอันแรงกล้าของผู้เขียนออกมาดัง ๆ ว่า
"แด่ผู้ยังเดินอยู่ในเส้นทางสู่อนาคตเอย ... อย่าได้ละทิ้งซึ่งความหวัง"

หมายเลขบันทึก: 60104เขียนเมื่อ 16 พฤศจิกายน 2006 00:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม 2012 23:36 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

  ทำไมน้องแบงค์ถึงไปบังคับ ปารินุช เค้าอย่างนั้นจ๊ะ

ครั้งแรก อ่านชื่อว่า  One Piece ทำให้นึกถึง Two.....

แต่เอ! อ่านไปแล้ว เอ้ามันคนละอย่างกันนี้  ฮิฮิๆ...

     แต่อ่านแล้วก็...  อืม !!!  เขียนได้น่าสนใจนะ  

                      orange_04.gif tadpole_01.gif

เข้ามาแวะทักทายคะพี่แบงค์

อยากให้ทุกคนมีความฝันคะ เพื่อจะได้มีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อไป

ติดตามอ่านต่อนะค่ะ/ อุ๋ย

  อยากอ่านล่วงหน้า  อ่านได้ที่ไหนอ่าบอกทีงับ

เด๋วจุ๊บให้ทีหนึ่งเลยเอ้า(เฉพาะผู้หญิง"สวยฯ")

ว่าแต่ ใครแบงค์อ่า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท