๗๓๑. โจทย์ชีวิต

โจทย์ชีวิต...ทุกคนเกิดมา ได้รับโจทย์ชีวิตมากันตั้งแต่แรกเกิด

เป็นโจทย์ที่ง่ายบ้าง...ยากบ้าง...ตั้งขึ้นมาเพื่อให้ตัวของเราแก้ปัญหา

โจทย์บางเรื่องก็ง่ายมาก ๆ แต่โจทย์บางเรื่องก็ยากเสียจนหาทางออก

แทบไม่ค่อยจะเจอ...แต่มีทางออก คือ ให้ตัวเรา "ตั้งสติ" ระลึกรู้ว่า...

สิ่งต่าง ๆ หรือโจทย์ชีวิตที่ผ่านเข้ามาหาตัวเราเอง...มันผ่านเข้ามาได้

มันก็ย่อมผ่านออกไปได้เช่นกัน...เพราะนี่คือ สัจธรรม...ความจริงของโลก

ให้คิดว่า แต่ก่อนทำไมไม่มี ไม่มีเพราะเหตุใด เมื่อมันมี มันมีเพราะเหตุใด

ให้หาเหตุแห่งโจทย์...แล้วค่อย แก้ไขมัน โจทย์ชีวิตบางโจทย์ อาจต้อง

อาศัยเวลา เข้ามาช่วยในการแก้ไขให้โจทย์นั้นได้คำตอบ...โจทย์ชีวิต

บางเรื่องก็ไม่ต้องการให้มีคำตอบ...เข้ามาเพื่อให้ตัวของเราได้เรียนรู้

ขึ้นอยู่กับตัวเรา เมื่อรู้แล้วก็จดจำให้เป็น "ครู" สอนตัวของเราเองเท่านั้น

และพึงระวังว่า...จะไม่ให้มันเกิดขึ้นมาอีก หรือไม่เราก็ทราบแล้วว่า...

เมื่อโจทย์มันตั้งขึ้นมาอีก...เรามีคำตอบแล้วว่า เราจะแก้ไขโจทย์ชีวิตนี้ได้อย่างไร

เพื่อไม่ให้มันคาใจของเราเอง...ทุกโจทย์ชีวิตที่ถูกตั้งขึ้น มันอาจมีคำตอบ

หรือไม่มีคำตอบก็ได้ เพราะเข้ามาเพื่อให้เราได้เรียนรู้และแก้ไขโจทย์นั้น ๆ...

โจทย์คณิตศาสตร์ ยังไม่ค่อยเท่าไร...แต่โจทย์ชีวิตนี่สิ!!! หนักมาก...ต้องอาศัย

ตัวของเราเองในการแก้ไขโจทย์ เพราะโจทย์ชีวิต เป็นโจทย์เฉพาะบุคคล

แต่บางโจทย์ของคนบางคนอาจเหมือนและไม่เหมือนกันก็ได้...

การที่จะแก้ไขโจทย์ชีวิตได้นั้น...ต้องอาศัยภูมิรู้ของตนเองในการแก้ไข

หรือไม่ก็ภูมิรู้ของพ่อ - แม่ ครอบครัวและคนรอบข้างเข้ามาช่วยก่อนได้ใน

ระดับต้น ๆ ที่ยังเป็นเด็ก ๆ...แต่เมื่อย่างเข้าสู่วัยรุ่น อาจใช้ได้บ้างกับผู้ใหญ่

พี่ น้อง ฯลฯ...เมื่อเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ สิ่งที่สำคัญในการแก้ไขโจทย์ชีวิต นอกจากที่กล่าวมา

ข้างต้นแล้ว สิ่งที่สำคัญ นั่นคือ ตัวของเราเอง...ที่จะต้องเป็นผู้ที่แก้โจทย์ชีวิต

ของเราเอง...บางเรื่องก็แก้ถูกบ้าง ผิดบ้าง สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง...

ถือว่าไม่มีผิด ไม่มีถูก ให้เรียนรู้จากชีวิตจริงของเราเอง...

แต่ขอให้เชื่อเถอะว่า...ต่อให้โจทย์ชีวิตหนักหนาปานใด...ทุกเรื่องราว

จะมีทางออกให้กับตัวเราเสมอ...สิ่งที่ได้รับ นั่นคือ ความสุข - ความทุกข์...

เมื่อมีสุขก็ดีไป ตัวเราได้รับรู้ว่าเรามีสุข...หากมีทุกข์ ก็อย่าเสียใจ เพราะทำให้เรา

เรียนรู้เรื่องทุกข์...เพื่อไม่ให้มันทุกข์อีก...นี่คือ โจทย์ชีวิตของมนุษย์บนโลกใบนี้

ขอเพียงตัวเรา...อย่าหาทางออกด้วยการ "คิดฆ่าตัวตาย" ให้ระลึกถึงว่า...

ไม่ต้องฆ่าหรอก...สุดท้ายมนุษย์ทุกคนก็ต้องตาย...ว่าจะตายด้วยสิ่งใด...

...

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๓๑ มกราคม ๒๕๕๙