(บันทึก)....นี้..ไม่มีภาพ.บนคันนา(มาให้เห็นเช่นเคย)...ในแกลลอลี่ชีวิตวันนี้..
..อากาศหนาวเย็น..ที่เกิดขึ้นอย่างกระทัน....(น่าจะเป็นสาเหตุหนึ่ง..ที่ทำให้ภาพ.."ขาดหายไป")...เพราะ..(เอามือ..ซุกกระเป๋าแบบเดิมๆที่เคยชิน..)ขณะออกไปเดินตามคันนา....ที่มีอุณหภูมิที่ให้สัมผัส..แบบเดียวกับที่บ้านในฮัมบอรก)...5...."หล่อน"...ต้องคว้าชุดที่ใส่มาตอนขึ้นเครื่องมาใส่ไปเดินเล่น.. ........( ด้วยมารตแบบไทยๆ)...
ฟ้าสีเทาหม่น..ปกคลุมไปทั่ว..กลางนา..ที่ยังคงเดิม..แต่หากขาดเสียงนกร้อง..ตั้งแต่ตอนกลางคืน..ลมอู้..พัดใบไม้ร่วงหล่น..ลูกนกพลัด..รัง..นอนตายอยู่บนทางเดิน...
ขณะบันทึก นั่งมอง นกนางแอ่น ที่มาบินเรี่ยแผ่นลานคอนกรีตหน้า โรงสัมมนา..ของป้าวิ...(มันยังไม่ยอมไปไหน)..สองวันมาแล้ว..บินขึ้นลงเรี่ยๆแล้วเกาะแนบกับแผ่นลานคอนกรีตดังกล่าว..(เดาเอาว่า..มันคงหนาว. .
แลคงหาความอบอุ่น..ที่ยังซ่อนอยู่ในแผ่นปูน..)...
ย้อนกลับมา..กับการไปเดินเล่นบนคันนาอย่างเคยวันนั้น...เขา..ชื่อ.."ทองสุก"..เป็น..บุคคลที่ผ่านมาในสายตากับคันนา..มีบทเสวนา.. ที่เริ่มขึ้น..
ชายนั้น..อายุอานามอยู่ในวัย..ชราแล้ว..ฟันหน้าเหลือซี่เดียว..แกนั่งอยู่บนมอเตอรไซด์ที่คงมีอายุอ่อนกว่าแกไม่เท่าไรนัก...แกเอ่ยเปรยๆขึ้นมาว่า..มาเก็บมะเขือพวงเม็ดแก่ๆ..จะเอาไปปลูก..เขาเปิดถุงให้ดู...แล้วบอกว่าต้นมันคัน..เพราะปลูกอยู่บนคันนา...(ตรงนี้เลยเป็นความรู้ใหม่)..
หนุ่ม(น้อย)..คนนี้เล่าว่า..แกมีลูก๕คน...ที่ถูก..ระบบสังคมนิยม..(ขมายไป)....เรียนจบไม่ได้กลับ"บ้าน"..แถมๆก็เหมือน..เรื่องที่เคยได้ยินจนชินหู...ก็ยังต้องประคับประคองกันอยู่..ในเรื่อง การเงิน..และการบ้าน....ช่วยเลี้ยงหลาน...ลูกเงินเดือนสูงขึ้น..(ถึงสามหมื่นต่อเดือน)..เครียด..ถูกดุลออก..ออกมาหากินทางค้าขาย..เลิกระบบทาสให้กับตัวเอง...แกก็ต้องช่วยเหลือกันไป...ตามมีตามเกิด...
ความเป็น..ตามมีตามเกิด...ที่เป็นชาวนา...แน่นอนว่า...ที่นา..มักจะเป็นเดิมพัน..เพื่อชีวิต..ของคน..ทั้งครอบครัว...
หนุ่ม(น้อย)..ชื่อทองสุก..เล่าเรื่องด้วยเสียงเนิบๆ..
ไม่ได้แสดงอาการทุกข์ร้อน..(เหมือนผู้..ป้อนคำถาม)...เขาบอกว่า..ทำนาน่ะไม่ไหวนะ..จ้างเขา...เขาชี้ไปรอบๆทุ่งนาแล้วบอกว่า..เป็นที่พี่น้องกันทั้งนั้น..แบ่งแยกกันไป...คนไหนทนไม่ไหวก็"ขาย"ไป...เงินที่ได้..(ประเดี๋ยวเดียวก็หมด)..เขากล่าวเสริม...
เขาเล่าว่าวันนี้ก็..มาดูมะม่วง..ว่ามันจะมีเหลือให้กินบ้างไหม..เพราะเวลากลางคืน..ก็จะมี.."คนผี"..มาเก็บ..เป็นกระสอบ..ๆทั้งที่ไม่ได้เป็นผู้ปลูก..แถม..เอาเครื่องสูบน้ำไปด้วย...ก็ต้องมานอน..ตามเถียงนาเฝ้ากันไป...
ข้อคิด..ในแกลลอลี่ชีวิตวันนี้..ที่..จะมี ใคร มา ช่วย วิเคราะห์บ้าง..ไหมเนอะ..
ความเห็น (8)
ยกห้องเรียนมาทักทายยายธี ในวันที่อากาศหนาวววว จ้าา
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ..หวังว่าเด็กๆคงไม่ประสพปัญหาแบบนกนางแอ่นที่มาบินหมดแรงอยู่บนลานบ้านป้าวิ..นะเจ้าคะ..และความหนาวเหน็บก็คงส่งผลให้กับพ่อแม่เด็กๆที่รายได้น้อยเป็นชาวนา..เป็นผู้ขายแรงงานขั้นต่ำที่....ไม่สามารถช่วยตัวเองได้ในสภาพนี้....
Say "Hello" to ยายวิ and เพื่อนทองสุก for me ;-)
ทองสุก's story is touching me once more. Many like him "not much education; worked hard; lived off the land and what seasons could provide; toiled to send kids to higher education; the kids went off to live in big cities; once in a while they came back driving a car but to ask for financial help; and often broke the parents' hearts by asking for the land to be divided and given to them;...
Let see if I guessed right. The mango tree in front of โรงสัมมนา..ของป้าวิ and possibly รางจืด climbing over the carport, concrete slaps,... Yes I see them, but not the bird นกนางแอ่น?
คนผีน่ากลัวนะครับ
เอาไปทุกอย่างเลย
ไม่ปลูกไม่ทำแต่เอาของคนอื่น
สวัสดีค่ะ..คุณ sr...(ใช้ความพยายามอยู่หลายชม.)..ที่จะส่งภาพนี้...ยายธีวงไว้แดงๆคือนกนางแอ่นชนิดหนึ่ง..ตัวมันเล็ก..ถ่ายวิดีไว้เวลาบินแต่ยังโพสต์ไม่เป็น..(555)..
ต้นที่เห็นคือฟักข้าวไม่ใช่รางจืด..รางจืด..มีเลื้อยขึ้นหลังคา..เขาถกทิ้งไปเหลือนิดเดียว..น่าเสียดาย..ชีวิต(ที่มีประโยชน์)..มันอยู่อีกอาคารหนึ่ง..ยายธีกลับมาเสียดายที่ไม้ได้เห็นมันอย่างเคย...ๆ....
ที่นี่..บ้นป้าวิ..(เคยเป็นโรงหมูเก่า)..ที่เจ้งร้างไปอยู่นานหลายสิบปี..ถูกขายทอดตลาด..ไม่มีใครยอมซื้อ..(น่าจะกลัวผี..หมู)..5
ขอบคุณ..แทนป้าวิและ..นายทองสุก..ที่คุณ..ฝากความระลึกถึงและ say! Hallo..เจ้าค่ะ...
สวัสดีค่ะอาจารย์..ขจิต..คนผีๆประเทศนี้มีเยอะ..นะเจ้าคะ...มิน่า..คน(โบราณชอบ สบถว่า.." อ้ายผีทะเล"..แต่ตรงนี้คงจะเป็นอีกจำพวกหนึ่ง...แอ้ะ..ตอนนี้มีเพิ่ม..ตุ๊กกะตา..ผี...(555555)...
Thanks for putting spotlights on for me - I only saw darker spots on the concrete slabs. And thanks for the correction -- ฟักข้าว has leaves with similar shape and can climb as good as รางจืด?
And yeah, people are funny when they believe in something it does not matter one bit whether it is true or false -- they believe. Our pollies learn this and use it against the people ;-)
ที่นา... มักเป็นสิ่งเดิมพันของชีวิต ....
ผมชอบคำเปรียบนี้มากครับ
มีที่มีทาง... ก็เป็นไปในทำนองเดียวกัน
ยากจนข้นแค้น หากยังมีที่ ยังพอมีที่ไป อันหมายถึง มีทางรอดของชีวิต มีทางให้ชีวิตเดินไป......
ขอบพระคุณครับ